این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد جوباره ای»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش متن، اضافه کردن رده و لینک و الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}{{نیازمند تصویر}} | |||
حاج آقا | '''حاج آقا محمدجوباره ای''' (1307ق-1387ق) فرزند عالم فاضل [[محمدمهدی بن محمدصالح جوباره ای|حاج میرزا مهدی جوباره ای]] بود. وی پس از وفات [[محمدحسن بن محمدرضا شیخ‌‌العراقین نجفی کاشف‌الغطاء|شیخ محمدحسن شیخ العراقین]] ( متوفی1336ق )، لقب '''شیخ العراقین''' گرفت.<ref>مهدوی، د انشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 70.</ref> او نزد علما و بزرگان اصفهان به تحصیل علم پرداخت و در آغاز جوانی به علت انتخاب و انتساب به چندین خاندان بزرگ مشهور علمی و روحانی، به تصمیم گیری در امور شهر اصفهان مشغول شد. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
=== | === ولادت === | ||
او در حدود سال 1307ق در اصفهان متولد شد. | |||
وی منتسب به | ===خاندان=== | ||
پدر او، میرزا مهدی جوباره ای فرزند علامه فقیه [[محمدصالح بن محسن جویباره ای مازندرانی|مولی محمدصالح جوباره ای]] است. مادر وی، مخدره بیگم صاحب، دختر [[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|مرحوم حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی]] است. حاج آقا محمد جوباره ای، داماد مرحوم آقا جلال الدین مسجد شاهی بوده است. وی منتسب به خاندان کاشف الغطاء، [[خاندان صدر|خاندان آقا سید صدر الدین]]، [[خاندان مسجد شاهی]] و خاندان مولی صالح جوباره ای می باشد و همین انتساب، باعث ورود وی در امور اجتماعی و سیاسی و مذهبی شد که مانع ادامه تحصیلات وی گردید. | |||
فرزند | فرزند او، حاج آقا مهدی نیز فردی فاضل و هوشیار و با حافظه قوی بود که در زمان حیات پدر وفات یافت و در [[تکیه فاضل سراب]] (جوباره ای) مدفون گردید.<ref>مهدوی، تاريخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص164-166.</ref> | ||
== | ==فعالیت ها== | ||
او در رفع حوایج مردم و بر طرف ساختن گرفتاری های آنان و برابری با دستگاه حکومت جابر و ستمکار ظل السلطان و اتباعش ساعی و کوشا بوده است و سال ها مأموران دولتی و کلانتری ها سفارش نامه های او را مورد توجه قرار می داده اند.<ref> | او در رفع حوایج مردم و بر طرف ساختن گرفتاری های آنان و برابری با دستگاه حکومت جابر و ستمکار ظل السلطان و اتباعش ساعی و کوشا بوده است و سال ها مأموران دولتی و کلانتری ها سفارش نامه های او را مورد توجه قرار می داده اند.<ref>مهدوی، تاريخ علمى و اجتماعى اصفهان در دو قرن اخیر، ج 3، صص 264-266.</ref> مرحوم شیخ العراقین پس از فوت پدر ( 1325ق) و عموی بزرگوارش مرحوم [[محمدحسین بن محمدصالح جویباره ای مازندرانی|شیخ محمدحسین جوباره ای]] در مسجد شیره پزها در بازار بزرگ اصفهان اقامه جماعت می نمود و در این اواخر یعنی در زمان رضاخان، ترک مسجد و محراب نمود. | ||
مرحوم شیخ العراقین پس از فوت پدر ( 1325ق) و عموی بزرگوارش مرحوم [[محمدحسین بن محمدصالح جویباره ای مازندرانی|شیخ محمدحسین جوباره ای]] در مسجد شیره پزها در بازار بزرگ اصفهان اقامه جماعت می نمود و در این | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش | حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش در سکوی آجری که در کنار قبر حاج شیخ محمدرضا شیخ العراقین در تکیه فاضل سراب زیر بقعه قرار داشت، به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 446-445.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۲۷: | سطر ۲۶: | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:فعالان سیاسی]] | |||
[[رده:خاندان صدر عاملی]] | |||
[[رده:خاندان مسجد شاهی]] | |||
نسخهٔ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۳۹
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
حاج آقا محمدجوباره ای (1307ق-1387ق) فرزند عالم فاضل حاج میرزا مهدی جوباره ای بود. وی پس از وفات شیخ محمدحسن شیخ العراقین ( متوفی1336ق )، لقب شیخ العراقین گرفت.[۱] او نزد علما و بزرگان اصفهان به تحصیل علم پرداخت و در آغاز جوانی به علت انتخاب و انتساب به چندین خاندان بزرگ مشهور علمی و روحانی، به تصمیم گیری در امور شهر اصفهان مشغول شد.
زندگی‌نامه
ولادت
او در حدود سال 1307ق در اصفهان متولد شد.
خاندان
پدر او، میرزا مهدی جوباره ای فرزند علامه فقیه مولی محمدصالح جوباره ای است. مادر وی، مخدره بیگم صاحب، دختر مرحوم حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی است. حاج آقا محمد جوباره ای، داماد مرحوم آقا جلال الدین مسجد شاهی بوده است. وی منتسب به خاندان کاشف الغطاء، خاندان آقا سید صدر الدین، خاندان مسجد شاهی و خاندان مولی صالح جوباره ای می باشد و همین انتساب، باعث ورود وی در امور اجتماعی و سیاسی و مذهبی شد که مانع ادامه تحصیلات وی گردید.
فرزند او، حاج آقا مهدی نیز فردی فاضل و هوشیار و با حافظه قوی بود که در زمان حیات پدر وفات یافت و در تکیه فاضل سراب (جوباره ای) مدفون گردید.[۲]
فعالیت ها
او در رفع حوایج مردم و بر طرف ساختن گرفتاری های آنان و برابری با دستگاه حکومت جابر و ستمکار ظل السلطان و اتباعش ساعی و کوشا بوده است و سال ها مأموران دولتی و کلانتری ها سفارش نامه های او را مورد توجه قرار می داده اند.[۳] مرحوم شیخ العراقین پس از فوت پدر ( 1325ق) و عموی بزرگوارش مرحوم شیخ محمدحسین جوباره ای در مسجد شیره پزها در بازار بزرگ اصفهان اقامه جماعت می نمود و در این اواخر یعنی در زمان رضاخان، ترک مسجد و محراب نمود.
وفات
حاج آقا جوباره ای در سال 1387ق وفات یافت و پیکرش در سکوی آجری که در کنار قبر حاج شیخ محمدرضا شیخ العراقین در تکیه فاضل سراب زیر بقعه قرار داشت، به خاک سپرده شد.[۴]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.