این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید مصطفی بهشتی نژاد»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش متن ویرایش پانویس و افزودن الگو و رده و لینک)
(ویرایش متن و افزودن رده)
 
سطر ۱۱: سطر ۱۱:


===تحصیلات===
===تحصیلات===
وی پس از کسب مقدمات علوم برای جهت تکمیل دانش خود وارد حوزه علمیه شد و از محضر اساتید برجسته آن زمان تحصیل علم نمود. استادش، [[رحیم ارباب|آیت الله العظمی ارباب]] را در بین علما اعلم و در بین اهل معنی ارفع از دیگران می دانست و علاقۀ فراوانی به وی داشت.  
وی پس از کسب مقدمات علوم جهت تکمیل دانش خود وارد حوزه علمیه شد و از محضر اساتید برجسته آن زمان تحصیل علم نمود. استادش، [[رحیم ارباب|آیت الله العظمی ارباب]] را در بین علما اعلم و در بین اهل معنی ارفع از دیگران می دانست و علاقۀ فراوانی به وی داشت.  


====اساتید====
===اساتید===
از جمله اساتید وی حضرات آیات:  
از جمله اساتید وی حضرات آیات زیر می‌باشند:  


# شیخ [[احمد فیاض فروشانی سدهی|احمد فیاض]]
#شیخ [[احمد فیاض فروشانی سدهی|احمد فیاض]]
# حاج آقا رحیم ارباب <ref>بهشتی، تحفة الاحباب(در شرح معاریف خاندان سادات بهشتی)، ص 61.</ref>
#حاج آقا رحیم ارباب <ref>بهشتی، تحفة الاحباب(در شرح معاریف خاندان سادات بهشتی)، ص 61.</ref>


====شاگردان====
===شاگردان===
او مدرسی توانا بود و دروس مختلف فقهی، اصولی و ادبی را تدریس می کرد.  
او مدرسی توانا بود و دروس مختلف فقهی، اصولی و ادبی را تدریس می کرد.  


از جمله شاگردانش:  
از جمله شاگردانش می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:  


#[[شهید سید محمد بهشتی|آیت الله شهید دکتر بهشتی]]
#[[شهید سید محمد بهشتی|آیت الله شهید دکتر بهشتی]]
سطر ۴۷: سطر ۴۷:


*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
*عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، اصفهان، کانون پژوهش، چاپ دوم، 1385.
*عقیلی، احمد، [[تخت فولاد اصفهان (کتاب)|تخت فولاد اصفهان]]، اصفهان، کانون پژوهش، چاپ دوم، 1385.


[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:علمای قرن 14]]
سطر ۵۴: سطر ۵۴:
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:خاندان سادات بهشتی]]
[[رده:مدرسین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۵۸

سیّد مصطفی بهشتی نژاد(1336ق-1397ق) عالم فاضل و پرهیزگار بود که در زهد و تقوی بسیار برجسته بود.

سید مصطفی بهشتی نژاد

زندگی‌نامه

ولادت

سید مصطفی سال 1297ش در اصفهان متولد شد.

خاندان

او فرزند آقا سید محمد بن میر محمد صادق بوده است. این عالم فرزانه دارای پنج فرزند پسر بود که دو تن از آنان به نام‌های حاج آقا حسن و حاج آقا مهدی به فوز عظمای شهادت نائل شدند.

تحصیلات

وی پس از کسب مقدمات علوم جهت تکمیل دانش خود وارد حوزه علمیه شد و از محضر اساتید برجسته آن زمان تحصیل علم نمود. استادش، آیت الله العظمی ارباب را در بین علما اعلم و در بین اهل معنی ارفع از دیگران می دانست و علاقۀ فراوانی به وی داشت.

اساتید

از جمله اساتید وی حضرات آیات زیر می‌باشند:

  1. شیخ احمد فیاض
  2. حاج آقا رحیم ارباب [۱]

شاگردان

او مدرسی توانا بود و دروس مختلف فقهی، اصولی و ادبی را تدریس می کرد.

از جمله شاگردانش می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:

  1. آیت الله شهید دکتر بهشتی
  2. آیت الله شیخ محمد کلباسی
  3. حجت الاسلام شیخ محمود کفعمی
  4. شیخ اسدالله طیاره
  5. سید مصطفی موسوی اصفهانی
  6. شیخ عبدالعلی عرب
  7. حجت الاسلام سید اصغر حجازی
  8. آیت الله سید محمد علی صادقی

فعالیت‌ها

وی همچون استاد خود، حاج آقا رحیم پای‌بند به اقامه نماز جمعه بود و پس از وفات او تا وقتی که قدرت و توان جسمی داشت، در مسجد محله گورتان به جای استاد، نماز جمعه را اقامه کرد.

آن عالم گرانمایه در مسجد شیخ بهائی و مسجد بهارانچی اقامه جماعت می نمود. زهد و تقوای فراوان داشت و در خوراک و پوشاک بسیار احتیاط می نمود. در برخورد با مردم و رعایت حقوق آنان دقت نظر و توجه ویژه داشت.[۲]

وفات

وی سرانجام در 5 جمادی الثانی 1397ق وفات یافت و در تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان مدفون گردید.[۳]

پانویس

  1. بهشتی، تحفة الاحباب(در شرح معاریف خاندان سادات بهشتی)، ص 61.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص328.
  3. عقیلی، تخت فولاد اصفهان، ص۱۰۷.

منابع