این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدجعفر بن عبدالحسین خویی محله نویی اصفهانی»
(ویرایش جزئی) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه از مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، لینک، رده) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی''' | '''میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی''' ، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص315.</ref> | ||
== | ==زندگینانه== | ||
میرزا محمّد | === خاندان === | ||
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی اولين فرزند آقا عبدالحسین امین العلماء بن [[محمدشفیع بن محمد خویی|حاج ملّا محمّد شفیع]] بن ملّا محمّد خوئی بود. پدر وی از فضلا و اعيان زمان خود بوده است. | |||
=== اساتید === | |||
وی نزد علمای اصفهانی همچون [[سید اسد الله بیدآبادی|حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی]] و [[محمد کلباسی|میرزا ابوالمعالی کلباسی]] به تحصیل پرداخت و در ایّام تحصیل هم مباحثه با [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|آخوند ملّا محمّدحسین فشارکی]] بود و بعداً از او اجازه دریافت نمود. | |||
== جایگاه == | |||
== وفات == | === جایگاه اجتماعی === | ||
وی سرانجام در 22 ماه رجب المرجّب 1328ق وفات | میرزا محمّد جعفر عالمی اهل جود و سخا بود و بسیاری از مستمندان و نیازمندان از احسان و بخشش او برخوردار شدند و بیشتر اوقات خود را صرف كمك ، احسان و بخشش به مردم مى نمود. او پشت و پناه مظلومین و مردم بی پناه در برابر حکّام زورگو و ظالم بود.محضرش مجمع علما و فضلاى روزگارش بود. | ||
== آثار و فعالیت ها == | |||
=== فعالیت ها === | |||
ظل السّلطان حاکم جائر اصفهان، پس از آن که دستور محو و نابودی بسیاری از کاخ ها و عمارت های با شکوه صفویه را صادر کرد و عوامل و مزدوران او به این کار زشت اقدام کردند، عمارت باغ قورچی باشی در اراضی جنوبی اصفهان را تخریب کردند. این عمل مورد اعتراض و مخالفت میرزا جعفر قرار گرفت و از تخریب عمارتی که در املاکش بود جلوگيرى كرد ، لذا ظل السّلطان از کینه‌ای که داشت دستور داد، زمین‌ها و املاک او را تصرّف کنند. میرزا جعفر نیز بارها به تهران رفت و علیه ظل السّلطان شکایت کرد و فرمانی از مظفرالدّین شاه (برادر ظل السّلطان) گرفت و موفق به پس گرفتن زمین‌ها و املاک خود شد.<ref> به نقل از یادداشت های شاعر و ادیب توانا استاد فضل اللَّه اعتمادی متخلّص به «برنا»؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 1، صص 236-235.</ref> | |||
==وفات== | |||
وی سرانجام در 22 ماه رجب المرجّب 1328ق وفات یافت و در آرامگاه خانوادگی ، جنوب [[تکیه خوانساری|تکیه آقا حسین خوانساری]]، در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص150.</ref><ref>اعتمادی، تاریخچه خاندان خویی، نسخه دست نویس.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۲۶: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | |||
* مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:خاندان امین‌العلماء خویی]] | |||
[[رده:فقیهان]] | |||
[[رده:محدثین]] | |||
نسخهٔ ۴ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۹
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی ، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده است.[۱]
زندگینانه
خاندان
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی اولين فرزند آقا عبدالحسین امین العلماء بن حاج ملّا محمّد شفیع بن ملّا محمّد خوئی بود. پدر وی از فضلا و اعيان زمان خود بوده است.
اساتید
وی نزد علمای اصفهانی همچون حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی و میرزا ابوالمعالی کلباسی به تحصیل پرداخت و در ایّام تحصیل هم مباحثه با آخوند ملّا محمّدحسین فشارکی بود و بعداً از او اجازه دریافت نمود.
جایگاه
جایگاه اجتماعی
میرزا محمّد جعفر عالمی اهل جود و سخا بود و بسیاری از مستمندان و نیازمندان از احسان و بخشش او برخوردار شدند و بیشتر اوقات خود را صرف كمك ، احسان و بخشش به مردم مى نمود. او پشت و پناه مظلومین و مردم بی پناه در برابر حکّام زورگو و ظالم بود.محضرش مجمع علما و فضلاى روزگارش بود.
آثار و فعالیت ها
فعالیت ها
ظل السّلطان حاکم جائر اصفهان، پس از آن که دستور محو و نابودی بسیاری از کاخ ها و عمارت های با شکوه صفویه را صادر کرد و عوامل و مزدوران او به این کار زشت اقدام کردند، عمارت باغ قورچی باشی در اراضی جنوبی اصفهان را تخریب کردند. این عمل مورد اعتراض و مخالفت میرزا جعفر قرار گرفت و از تخریب عمارتی که در املاکش بود جلوگيرى كرد ، لذا ظل السّلطان از کینه‌ای که داشت دستور داد، زمین‌ها و املاک او را تصرّف کنند. میرزا جعفر نیز بارها به تهران رفت و علیه ظل السّلطان شکایت کرد و فرمانی از مظفرالدّین شاه (برادر ظل السّلطان) گرفت و موفق به پس گرفتن زمین‌ها و املاک خود شد.[۲][۳]
وفات
وی سرانجام در 22 ماه رجب المرجّب 1328ق وفات یافت و در آرامگاه خانوادگی ، جنوب تکیه آقا حسین خوانساری، در تخت فولاد مدفون شد.[۴][۵]
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص315.
- ↑ به نقل از یادداشت های شاعر و ادیب توانا استاد فضل اللَّه اعتمادی متخلّص به «برنا»؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 1، صص 236-235.
- ↑ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص150.
- ↑ اعتمادی، تاریخچه خاندان خویی، نسخه دست نویس.
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.