این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمد فقیه دهاقانی»
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) جز |
||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
سپس به اصفهان بازگشت و در مسجد امـام و مدرسـه شـيخ محمـدعلى اصفهانى حوزه تدريس داير نمود و پس از چندى حوزه درس خـود را بـه مدرسـه ميرزا حسـين در محلـه ى بيـدآباد انتقـال داد. و از علمـايى چـون فشـاركى، [[سید ابوالحسن اصفهانی|سـيدابوالحسن اصفهانى]] و عبدالكريم حائرى اجازه ى اجتهاد دريافت نموده بود. | سپس به اصفهان بازگشت و در مسجد امـام و مدرسـه شـيخ محمـدعلى اصفهانى حوزه تدريس داير نمود و پس از چندى حوزه درس خـود را بـه مدرسـه ميرزا حسـين در محلـه ى بيـدآباد انتقـال داد. و از علمـايى چـون فشـاركى، [[سید ابوالحسن اصفهانی|سـيدابوالحسن اصفهانى]] و عبدالكريم حائرى اجازه ى اجتهاد دريافت نموده بود. | ||
وى علاوه بر دروس حوزوى از طبع شعرى روان بهره مند بوده ولى متأسـفانه درهيچ تذكره اى نام او درج نشده است. | وى علاوه بر دروس حوزوى از طبع شعرى روان بهره مند بوده ولى متأسـفانه درهيچ تذكره اى نام او درج نشده است. | ||
جناب دكتر حسين آقاحسـينى در مقالـه اى درماهنامه ى خبرى و فرهنگى دانشگاه در معرفى مشـاهير اصـفهان شـرح مختصـرى پيرامون ايشان نگاشته است از جمله اينكه: | جناب دكتر حسين آقاحسـينى در مقالـه اى درماهنامه ى خبرى و فرهنگى دانشگاه در معرفى مشـاهير اصـفهان شـرح مختصـرى پيرامون ايشان نگاشته است از جمله اينكه:<blockquote>«وى شاعرى توانا و اديبى دانشمند بود و ديوانى دارد كه شامل چند هـزار بيـت است ولى چون در مجامع شعرا و ادبا خودنمايى ننموده در گمنامى به سر برده اسـت لذا نويسندگان از فن شاعرى وى اطّلاعى نداشته و در تذكره ها نامى از او برده نشده است.»<ref>آقاحسينى، حسين، معرّفى مشاهير اصفهان، ماهنامه خبرى و فرهنگى دانشگاه، بدون شماره، ص19</ref></blockquote>وى مقارن ظهر روز پنجشنبه دوم جمادى الاول 1389هـ .ق. مطابق با 26 تيرماه1348هـ .ش. در اصفهان وفات يافت و در [[تكيه ى مقدس]] در [[تخت فولاد|تخـت فـولاد]] اصـفهان مدفون گرديد. | ||
«وى شاعرى توانا و اديبى دانشمند بود و ديوانى دارد كه شامل چند هـزار بيـت است ولى چون در مجامع شعرا و ادبا خودنمايى ننموده در گمنامى به سر برده اسـت لذا نويسندگان از فن شاعرى وى اطّلاعى نداشته و در تذكره ها نامى از او برده نشده است.»<ref>آقاحسينى، حسين، معرّفى مشاهير اصفهان، ماهنامه خبرى و فرهنگى دانشگاه، بدون شماره، ص19</ref> | |||
وى مقارن ظهر روز پنجشنبه دوم جمادى الاول 1389هـ .ق. مطابق با 26 تيرماه1348هـ .ش. در اصفهان وفات يافت و در [[تكيه ى مقدس]] در [[تخت فولاد|تخـت فـولاد]] اصـفهان مدفون گرديد. | |||
از اشعار عارفانه اوست كه در آن از يك غزل حافظ شيرازى الهام گرفته است: | از اشعار عارفانه اوست كه در آن از يك غزل حافظ شيرازى الهام گرفته است: |
نسخهٔ ۲۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۱۹
ملّا محمد فقيه دهاقـانى عالم فاضل و اديب شاعر فرزنـد محمـدخليل در سـال1262 شمسى در دهاقان به دنيا آمد.[۱]
زندگی نامه
وى هنگام تولّد مادر خود را از دست داد و در دامان جده ى مادر خـويش رشـد نمود. تحصيلات مقدماتى را در دهاقان فرا گرفت و سپس عازم اصفهان گرديـد و از محضر اساتيد بزرگى چون حضرات آيات سيد محمـدباقر درچـه اى اصـفهانى، ملّـامحمدحسين فشاركى، آقا نجفى اصفهانى، مير محمدصادق مدرس خاتون آبادى، شيخ محمد حكيم خراسانى، مير سيد على نجف آبـادى و شـيخ محمدرضـا مسجدشـاهى بهره مند گرديد و براى تكميل تحصيلات به نجف اشرف مشـرّف شـد و در حـوزه ى درس شيخ زين العابدين مازندرانى حاضر شـد و موفّـق بـه اخـذ درجـه ى اجتهـادگردید.[۲]
سپس به اصفهان بازگشت و در مسجد امـام و مدرسـه شـيخ محمـدعلى اصفهانى حوزه تدريس داير نمود و پس از چندى حوزه درس خـود را بـه مدرسـه ميرزا حسـين در محلـه ى بيـدآباد انتقـال داد. و از علمـايى چـون فشـاركى، سـيدابوالحسن اصفهانى و عبدالكريم حائرى اجازه ى اجتهاد دريافت نموده بود.
وى علاوه بر دروس حوزوى از طبع شعرى روان بهره مند بوده ولى متأسـفانه درهيچ تذكره اى نام او درج نشده است.
جناب دكتر حسين آقاحسـينى در مقالـه اى درماهنامه ى خبرى و فرهنگى دانشگاه در معرفى مشـاهير اصـفهان شـرح مختصـرى پيرامون ايشان نگاشته است از جمله اينكه:
«وى شاعرى توانا و اديبى دانشمند بود و ديوانى دارد كه شامل چند هـزار بيـت است ولى چون در مجامع شعرا و ادبا خودنمايى ننموده در گمنامى به سر برده اسـت لذا نويسندگان از فن شاعرى وى اطّلاعى نداشته و در تذكره ها نامى از او برده نشده است.»[۳]
وى مقارن ظهر روز پنجشنبه دوم جمادى الاول 1389هـ .ق. مطابق با 26 تيرماه1348هـ .ش. در اصفهان وفات يافت و در تكيه ى مقدس در تخـت فـولاد اصـفهان مدفون گرديد.
از اشعار عارفانه اوست كه در آن از يك غزل حافظ شيرازى الهام گرفته است:
تا اسـير تـو شـدم، رفـت جهـان از يـادم | ترسـم آخـر غمـت از ريشـه كنـد بنيـادم | |
طالب روى تـوأم مـن، بـه خريـدارى تـو | يوســف مصــر، فكنـدى بـه خــراب آبــادم[۴] [۵] |
پانویس
- ↑ عناقه، عبدالرحيم، محمدى، اصغر، سيماى دهاقان، ص286
- ↑ مهدوى، تاريخ علمى و اجتماعى اصفهان در دو قرن اخير، ج3 ،ص370
- ↑ آقاحسينى، حسين، معرّفى مشاهير اصفهان، ماهنامه خبرى و فرهنگى دانشگاه، بدون شماره، ص19
- ↑ عناقه، عبدالرحيم، محمدى، اصغر، سيماى دهاقان، ص287 .به نقل از مقاله جناب حسـين آقاحسـينى ارجاع شماره به صفحه پيشين
- ↑ لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص259
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.