این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدصادق بن محمدرضا مدرس خاتون آبادی»
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (افزودن رده و لینک) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش از کتاب دانشنامه تخت فولاد، لینک، الگو، تیتربندی) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند تصویر}}{{بررسی رده}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}}{{نیازمند تکمیل}} | |||
'''میر محمّد صادق خاتون آبادی''' (1207ق-1372) فرزند [[محمدرضا مدرس خاتونآبادی|میرزا محمّد رضا]] بن میرزا [[ابوالقاسم مدرس خاتونآبادی|ابوالقاسم مدرس]] بن میر [[محمداسماعیل خاتون آبادی|محمّد اسماعیل خاتون آبادی]]، عالم فاضل، عابد زاهد، از علمای عالیقدر قرن سیزدهم هجری است. | |||
در | ==زندگینامه== | ||
وی در سال 1207ق در اصفهان متولّد شد.او در اغلب علوم زمان خود چون فقه، حدیث، تفسیر، کلام، ریاضیات، علم حروف و علوم غربیه مهارتی به سزا داشت.<ref>خاتونآبادی،کشف الحق: مقدمه، صص 5 و 6؛ معلم حبیبآبادی، مکارم الآثار، ج2، صص 324-326؛ صدرایی خویی، فهرست کتب خطی اصفهان، ج1، ص280.</ref> | |||
فرزندش [[سیدمحمدحسین نایب الصدر خاتون آبادی|نائب الصدر]] در یادداشتی در آغاز نسخه ای به خط سید علی خاتون آبادی که در فهرست نسخه های خطی [[کتابخانه آیت الله گلپایگانی]] معرفی شده است، تاریخ تولد و فوت پدر را به ترتیب ۱۲۰۷ق و در شب جمعه ١٤ رجب ۱۳۷۲ق آورده است.<ref name=":0">قاسمی،شرح مجموعه گل، ص ٤٢.</ref> | |||
او کتابی در شرح چهل حدیث درباره حضرت مهدی (عجل اللّه تعالی فرجه الشّریف) به نام «کشف الحق» تألیف کرده | ===اساتید=== | ||
او نزد میرزا ابوالقاسم قمی و شیخ [[محمدتقی رازی نجفی اصفهانی|محمّد تقی رازی]] (صاحب حاشیه) فقه و اصول را خواند و علوم عقلی را از [[علی نوری قمشه ای|ملّا علی نوری]]، ملّا [[اسماعیل واحدالعین درب کوشکی|اسماعیل واحدالعین]] و ملّآ [[محمدعلی نوری مازندرانی|محمّد علی نوری]] آموخت. | |||
محدث بزرگ [[عباس بن حیدر قمی|حاج شیخ عباس قمی]] در مورد سيد محمد صادق خاتون آبادی می نویسد: «عالم فاضل كامل ورع تقي نفى جامع معقول و منقول و مدرس در اغلب علوم بوده اکثر علما بلاد از تلامذة او بودند امامت کرد در جامع عباسی مدت سی و دو سال ازهد اهل زمان خود بوده، چهل سال روزه گرفته و به اندک چیزی تعیش کرده و در مدت عمر خود در مجلس حكام و سلاطین داخل نشده؛ مگر یک شب به جهت محاجه با میرزا علی محمد باب با حضور فهول علمای اصفهان اخذ کرده بود علم فقه را از محقق قمی و شیخ محمدتقی (رازی) صاحب حاشیه بر معالم و علم حكمت و کلام را از مولی علی نوری و ملامحراب (گیلانی) و ملا اسماعیل خواجویی».<ref>قمی، منتهیالامال، ج ۲، ص ۱۲۳.</ref> | |||
==آثار و فعالیت ها== | |||
===آثار مکتوب=== | |||
او کتابی در شرح چهل حدیث درباره حضرت مهدی (عجل اللّه تعالی فرجه الشّریف) به نام «کشف الحق» تألیف کرده است ،یعنی ۳۹ حدیث در خصوص امام زمان و یک حدیث در خصوص رجعت است که پس از مذاکره در اثبات وجود حضرت ولی عصر (عج) نگاشته است. | |||
این اثر یک بار چاپ سنگی شده و در سال 1361ش نیز با تصحیح سید داود میرصابری ، توسط مؤسسه الامام المهدی در تهران به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص189؛ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج18، ص32؛ آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج2، ص636؛ حسینی، تراجم الرجال، ج2، ص721.</ref> | |||
===فعالیت ها=== | |||
سید محمد صادق مدت32 سال در[https://wiki.esfhozeh.ir/%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C مسجدجامع عباسی] امامت کرد . او پس از برادرش میر محمّد صالح چندین سال در مسجد شاه ([[مسجد امام اصفهان|مسجد امام]] فعلی) اصفهان اقامه جماعت می نمود و سالها به تدریس و تربیت شاگردان فاضل مشغول بود. | |||
وی در زهد و تقوا و عبادت کم نظیر بود. مدت 40 سال روزه گرفت و به کمترین چیزی امرار معاش نمود. در مجلس حکام و سلاطین هرگز حاضر نشد مگر زمانی که در منزل منوچهرخان معتمدالدّوله حاکم اصفهان به همراه سایر علماء به مناظره با سیّد علی محمّد باب پرداخت و باب در این مباحثات مغلوب شد. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
او سرانجام در شب جمعه 14 رجب المرجّب | او سرانجام در شب جمعه 14 رجب المرجّب 1372ق در اصفهان وفات یافت. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص443-444.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۴،ص 464.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /><br /> | ||
==منابع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان،]] ج3، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1389. | |||
* [[ | * مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] |
نسخهٔ ۲۲ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۳:۰۱
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
میر محمّد صادق خاتون آبادی (1207ق-1372) فرزند میرزا محمّد رضا بن میرزا ابوالقاسم مدرس بن میر محمّد اسماعیل خاتون آبادی، عالم فاضل، عابد زاهد، از علمای عالیقدر قرن سیزدهم هجری است.
زندگینامه
وی در سال 1207ق در اصفهان متولّد شد.او در اغلب علوم زمان خود چون فقه، حدیث، تفسیر، کلام، ریاضیات، علم حروف و علوم غربیه مهارتی به سزا داشت.[۱]
فرزندش نائب الصدر در یادداشتی در آغاز نسخه ای به خط سید علی خاتون آبادی که در فهرست نسخه های خطی کتابخانه آیت الله گلپایگانی معرفی شده است، تاریخ تولد و فوت پدر را به ترتیب ۱۲۰۷ق و در شب جمعه ١٤ رجب ۱۳۷۲ق آورده است.[۲]
اساتید
او نزد میرزا ابوالقاسم قمی و شیخ محمّد تقی رازی (صاحب حاشیه) فقه و اصول را خواند و علوم عقلی را از ملّا علی نوری، ملّا اسماعیل واحدالعین و ملّآ محمّد علی نوری آموخت.
محدث بزرگ حاج شیخ عباس قمی در مورد سيد محمد صادق خاتون آبادی می نویسد: «عالم فاضل كامل ورع تقي نفى جامع معقول و منقول و مدرس در اغلب علوم بوده اکثر علما بلاد از تلامذة او بودند امامت کرد در جامع عباسی مدت سی و دو سال ازهد اهل زمان خود بوده، چهل سال روزه گرفته و به اندک چیزی تعیش کرده و در مدت عمر خود در مجلس حكام و سلاطین داخل نشده؛ مگر یک شب به جهت محاجه با میرزا علی محمد باب با حضور فهول علمای اصفهان اخذ کرده بود علم فقه را از محقق قمی و شیخ محمدتقی (رازی) صاحب حاشیه بر معالم و علم حكمت و کلام را از مولی علی نوری و ملامحراب (گیلانی) و ملا اسماعیل خواجویی».[۳]
آثار و فعالیت ها
آثار مکتوب
او کتابی در شرح چهل حدیث درباره حضرت مهدی (عجل اللّه تعالی فرجه الشّریف) به نام «کشف الحق» تألیف کرده است ،یعنی ۳۹ حدیث در خصوص امام زمان و یک حدیث در خصوص رجعت است که پس از مذاکره در اثبات وجود حضرت ولی عصر (عج) نگاشته است.
این اثر یک بار چاپ سنگی شده و در سال 1361ش نیز با تصحیح سید داود میرصابری ، توسط مؤسسه الامام المهدی در تهران به طبع رسیده است.[۴]
فعالیت ها
سید محمد صادق مدت32 سال درمسجدجامع عباسی امامت کرد . او پس از برادرش میر محمّد صالح چندین سال در مسجد شاه (مسجد امام فعلی) اصفهان اقامه جماعت می نمود و سالها به تدریس و تربیت شاگردان فاضل مشغول بود.
وی در زهد و تقوا و عبادت کم نظیر بود. مدت 40 سال روزه گرفت و به کمترین چیزی امرار معاش نمود. در مجلس حکام و سلاطین هرگز حاضر نشد مگر زمانی که در منزل منوچهرخان معتمدالدّوله حاکم اصفهان به همراه سایر علماء به مناظره با سیّد علی محمّد باب پرداخت و باب در این مباحثات مغلوب شد.
وفات
او سرانجام در شب جمعه 14 رجب المرجّب 1372ق در اصفهان وفات یافت. [۵][۶]
پانویس
- ↑ خاتونآبادی،کشف الحق: مقدمه، صص 5 و 6؛ معلم حبیبآبادی، مکارم الآثار، ج2، صص 324-326؛ صدرایی خویی، فهرست کتب خطی اصفهان، ج1، ص280.
- ↑ قاسمی،شرح مجموعه گل، ص ٤٢.
- ↑ قمی، منتهیالامال، ج ۲، ص ۱۲۳.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص189؛ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج18، ص32؛ آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج2، ص636؛ حسینی، تراجم الرجال، ج2، ص721.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص443-444.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۴،ص 464.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج3، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1389.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.