این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدصالح بن ابراهیم چادگانی فریدنی»
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
جز (اصلاح لینک) |
||
سطر ۴: | سطر ۴: | ||
وی در سال 1240ق در «چادگان» فریدن اصفهان متولّد شد و مقدمات علوم را در اصفهان آموخت. سپس سالها در سبزوار از محضر [[ملا هادی سبزواری|حاجی ملّا هادی حکیم سبزواری]] در حکمت استفاده نمود. | وی در سال 1240ق در «چادگان» فریدن اصفهان متولّد شد و مقدمات علوم را در اصفهان آموخت. سپس سالها در سبزوار از محضر [[ملا هادی سبزواری|حاجی ملّا هادی حکیم سبزواری]] در حکمت استفاده نمود. | ||
او به وسیله آقا محمّد کاظم سعادت علی شاه اصفهانی به سلسله فقر و سلوک وارد شد، با [[ | او به وسیله آقا محمّد کاظم سعادت علی شاه اصفهانی به سلسله فقر و سلوک وارد شد، با [[محمد بن زین الدین حکیم خراسانی گنابادی|حاج ملّا سلطان محمّد گنابادی]] تجدید عهد نمود و سالها در موطن خویش منزوی بود و به عبادت و ریاضت روزگار می گذرانید.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص723؛ نابغه علم و عرفان، ص440؛ دیباچه ای بر جغرافیای تاریخی فریدن، ص179.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
وی نسخه ای از «[[کتاب مبداء و معاد|مبداء و معاد]]» [[صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی|ملّا صدرا]] را به خط نسخ در جمادی الاولی 1276ق کتابت نموده که به شماره 2283 در | وی نسخه ای از «[[کتاب مبداء و معاد|مبداء و معاد]]» [[صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی|ملّا صدرا]] را به خط نسخ در جمادی الاولی 1276ق کتابت نموده که به شماره 2283 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.<ref>فهرست مرکزی دانشگاه طهران، ج9، ص926.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۱
آخوند ملّا محمّد صالح چادگانی فریدنی( 1240ق - 1330ق) فرزند ملّا ابراهیم، عالم فاضل، حکیم عارف و فقیه زاهد، از عرفاء و فضلای دوره قاجاریه میباشد.
معرفی
وی در سال 1240ق در «چادگان» فریدن اصفهان متولّد شد و مقدمات علوم را در اصفهان آموخت. سپس سالها در سبزوار از محضر حاجی ملّا هادی حکیم سبزواری در حکمت استفاده نمود.
او به وسیله آقا محمّد کاظم سعادت علی شاه اصفهانی به سلسله فقر و سلوک وارد شد، با حاج ملّا سلطان محمّد گنابادی تجدید عهد نمود و سالها در موطن خویش منزوی بود و به عبادت و ریاضت روزگار می گذرانید.[۱]
آثار
وی نسخه ای از «مبداء و معاد» ملّا صدرا را به خط نسخ در جمادی الاولی 1276ق کتابت نموده که به شماره 2283 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.[۲]
وفات
او سرانجام در 15 شوّال 1330ق وفات یافت و مدفون گردید.[۳][۴]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .