این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالله اژه ای»
(ویرایش) |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا عبد اللّه اژه ای''' فرزند [[علی اکبر اژه ای|ملّا علی اکبر]]. عالم فاضل و فقیه حکیم. از شرح حال وی اطلاعی در دست نیست. وی از معاصران و احتمالا شاگردان دو زعیم بزرگ اصفهان سید محمد باقر شفتی و حاج محمد ابراهیم کلباسی بوده و با توجه به مهارت وی در علوم عقلی می توان حدس زد که از محضر حاج ملّا علی نوری بهره | '''ملّا عبد اللّه اژه ای''' فرزند [[علی اکبر اژه ای|ملّا علی اکبر]]. عالم فاضل و فقیه حکیم است. | ||
==معرفی== | |||
از شرح حال وی اطلاعی در دست نیست. وی از معاصران و احتمالا شاگردان دو زعیم بزرگ اصفهان [[سید محمدباقر شفتی|سید محمد باقر شفتی]] و حاج محمد ابراهیم کلباسی بوده و با توجه به مهارت وی در علوم عقلی می توان حدس زد که از محضر حاج ملّا علی نوری بهره برده باشد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
در کتابخانه آیه اللّه | در [[کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی|کتابخانه آیه اللّه مرعشی]]، کتابی به نام "تحفه الخاقانیه" در اثبات واجب و توحید و صفات و اصول عقائد از عبدالله بن علی اکبر اصفهانی در 49 برگ وجود دارد که ظاهرا از آثار این عالم ربّانی است. این رساله به محمّد شاه قاجار تقدیم شده است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ملاّ عبداللّه در سال 1265ق وفات | ملاّ عبداللّه در سال 1265ق وفات یافت و در نزدیک قبر پدر بزرگوارش در [[تکیه ملا اسماعیل خواجویی]] [[تخت فولاد]] مدفون گردیده است. عبارات سنگ نوشته مزار او چنین است: | ||
"کل شی ء هالک الا وجهه. قد ارتحل من دار الفناء الی دار البقاء زبده العلماء العلام وافقه الفقهاء الکرام، العارف باسرار المبدأ والمعاد، ولکلّ قوم هاد، مولانا ملّا عبداللّه طاب ثراه، فی فجر سه شنبه رابع ربیع الاول سنه 1265". | "کل شی ء هالک الا وجهه. قد ارتحل من دار الفناء الی دار البقاء زبده العلماء العلام وافقه الفقهاء الکرام، العارف باسرار المبدأ والمعاد، ولکلّ قوم هاد، مولانا ملّا عبداللّه طاب ثراه، فی فجر سه شنبه رابع ربیع الاول سنه 1265". | ||
{{شعر}} | |||
آسمان علم و حلم و فضل از این خاکدان | {{ب|آسمان علم و حلم و فضل از این خاکدان|زد قدم از لطف حق سوی بهشت جاودان}} | ||
{{ب| چون به مهر اهل بیت مصطفی آن جان پاک|باد عیش... جنه المأوی مکان}} | |||
زد قدم از لطف حق سوی بهشت جاودان | {{ب|از پی تاریخ سال رحلتش "کفّاش" گفت: |"رفته عبداللّه از دنیا بگلزار جهان"}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
چون به مهر اهل بیت مصطفی آن جان پاک | |||
باد عیش... جنه المأوی مکان | |||
از پی تاریخ سال رحلتش "کفّاش" گفت: | |||
"رفته عبداللّه از دنیا بگلزار جهان" | |||
<br /> | <br /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب<span> </span>: بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، رحیم قاسمی، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388. | برگرفته از کتاب<span> </span>: بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، رحیم قاسمی، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388. | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
نسخهٔ ۱۶ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۲
ملّا عبد اللّه اژه ای فرزند ملّا علی اکبر. عالم فاضل و فقیه حکیم است.
معرفی
از شرح حال وی اطلاعی در دست نیست. وی از معاصران و احتمالا شاگردان دو زعیم بزرگ اصفهان سید محمد باقر شفتی و حاج محمد ابراهیم کلباسی بوده و با توجه به مهارت وی در علوم عقلی می توان حدس زد که از محضر حاج ملّا علی نوری بهره برده باشد.
آثار
در کتابخانه آیه اللّه مرعشی، کتابی به نام "تحفه الخاقانیه" در اثبات واجب و توحید و صفات و اصول عقائد از عبدالله بن علی اکبر اصفهانی در 49 برگ وجود دارد که ظاهرا از آثار این عالم ربّانی است. این رساله به محمّد شاه قاجار تقدیم شده است.
وفات
ملاّ عبداللّه در سال 1265ق وفات یافت و در نزدیک قبر پدر بزرگوارش در تکیه ملا اسماعیل خواجویی تخت فولاد مدفون گردیده است. عبارات سنگ نوشته مزار او چنین است:
"کل شی ء هالک الا وجهه. قد ارتحل من دار الفناء الی دار البقاء زبده العلماء العلام وافقه الفقهاء الکرام، العارف باسرار المبدأ والمعاد، ولکلّ قوم هاد، مولانا ملّا عبداللّه طاب ثراه، فی فجر سه شنبه رابع ربیع الاول سنه 1265".
| آسمان علم و حلم و فضل از این خاکدان | زد قدم از لطف حق سوی بهشت جاودان | |
| چون به مهر اهل بیت مصطفی آن جان پاک | باد عیش... جنه المأوی مکان | |
| از پی تاریخ سال رحلتش "کفّاش" گفت: | "رفته عبداللّه از دنیا بگلزار جهان" |
منبع
برگرفته از کتاب : بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، رحیم قاسمی، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.