این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شمس‌الدين بن ميرزا عبدالحسين تاج‌العلماء اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح پانویس)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''شمس الدّین بن [[عبدالحسین تاج العلما اصفهانی|میرزا عبدالحسین تاج العلماء]] بن ابراهیم تاج اصفهانی،''' ادیب و هنرمند فرزانه است.<ref>اعلام اصفهان،ج3،ص405-404.</ref>
'''شمس الدّین بن [[عبدالحسین تاج العلما اصفهانی|میرزا عبدالحسین تاج العلماء]] بن ابراهیم تاج اصفهانی،''' ادیب و هنرمند فرزانه است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص405-404.</ref>


==زندگينامه==
==زندگينامه==
سطر ۷: سطر ۷:


==وفات==
==وفات==
وی در بهمن 1383ش وفات نمود و در بقعه نام آوران باغ رضوان اصفهان مدفون شد.<ref>شرح مجموعه گل، ص373.</ref>
وی در بهمن 1383ش وفات نمود و در بقعه نام آوران باغ رضوان اصفهان مدفون شد.<ref>شریعت، شرح مجموعه گل، ص373.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۳: سطر ۱۳:


==منبع==
==منبع==
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:هنرمندان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۴۷

شمس الدّین بن میرزا عبدالحسین تاج العلماء بن ابراهیم تاج اصفهانی، ادیب و هنرمند فرزانه است.[۱]

زندگينامه

او در سال 1301ش متولّد شده و به تهران رفت. مقدمات را در آنجا فرا گرفت و ضمن اشتغال به کار، نزد اساتیدی چون حاج میرزا خلیل کمره ای تحصیل نمود. در سال 1320ش به اصفهان مراجعت کرده و نزد شیخ عبدالعظیم مهرابی کوشکی، شیخ احمد قمی نژاد و شیخ محمّد باقر زند کرمانی کسب فیض نمود.

او آواز را نزد دایی خود جعفر مشایخ زاده و میرزا عبدالحسین صدرالواعظین فرا گرفت. او اشعار مثنوی را با تسلطی که به ردیف و دستگاه‌های موسیقی اصیل ایرانی داشت با سبکی مخصوص به خود با نوائی دلنشین قرائت می کرد.

وفات

وی در بهمن 1383ش وفات نمود و در بقعه نام آوران باغ رضوان اصفهان مدفون شد.[۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص405-404.
  2. شریعت، شرح مجموعه گل، ص373.

منبع