این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «علم الهدی فشارکی»
(ویرایش متن ویرایش پانویس و افزودن لینک، رده و منبع) |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:Alamolhoda fesharaki.jpg|بندانگشتی|علم الهدی فشارکی]] | [[پرونده:Alamolhoda fesharaki.jpg|بندانگشتی|علم الهدی فشارکی|310x310پیکسل]] | ||
'''علم الهدی فشارکی'''(1277ش- | '''علم الهدی فشارکی'''(1277ش-1351ش) از علما و مدرسین قرن چهاردهم هجری در اصفهان است. | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
در وصف آقا میرزا نصرالله، [[فضل‌الله بن محمدحسین ذوعلم فشارکی|حاج آقا فضل الله ذوعلم]] می گوید: <blockquote>« خدا رحمت کند مرحوم آقا میرزا نصرالله فشارکی را، ایشان یکپارچه تقوی بودند».<ref>فشارکی، شرح حال شیخ علم الهدی فشارکی، ص2.</ref></blockquote>همسر علم الهدی، حاجیه خانم زهرا فشارکی، دختر [[محمدحسین بن محمدباقر ذوعلم فشارکی اصفهانی|آقا شیخ محمد حسین ذوعلم فشارکی]] از زنان باایمانی بوده که مستمراً در اقامه نماز شب مقید و در برپائی مجلس سوگواری حضرت خامس آل عبا، همه ساله یک دهه بانی و موفق بود. | در وصف آقا میرزا نصرالله، [[فضل‌الله بن محمدحسین ذوعلم فشارکی|حاج آقا فضل الله ذوعلم]] می گوید: <blockquote>« خدا رحمت کند مرحوم آقا میرزا نصرالله فشارکی را، ایشان یکپارچه تقوی بودند».<ref>فشارکی، شرح حال شیخ علم الهدی فشارکی، ص2.</ref></blockquote>همسر علم الهدی، حاجیه خانم زهرا فشارکی، دختر [[محمدحسین بن محمدباقر ذوعلم فشارکی اصفهانی|آقا شیخ محمد حسین ذوعلم فشارکی]] از زنان باایمانی بوده که مستمراً در اقامه نماز شب مقید و در برپائی مجلس سوگواری حضرت خامس آل عبا، همه ساله یک دهه بانی و موفق بود. | ||
===تحصیلات=== | ===تحصیلات=== | ||
[[پرونده:Ejaze fesharaki.jpg|بندانگشتی|270x270پیکسل|اجازه علم الهدی از آخوند فشارکی و آیت الله گلپایگانی]] | |||
شیخ علم الهدی سالها در تحصیل علوم از ادبیات و فقه و اصول زحمت کشیده و با [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|شیخ عباسعلی ادیب حبیب آبادی]] هم حجره و همدرس و مأنوس بود. وی اجازاتی در نقل روایت و امور حسبیه از مراجع عصر خود از جمله حضرات آیات: [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|شیخ محمدحسین فشارکی]]، [[سید حسین طباطبایی بروجردی|سید حسین بروجردی]] و گلپایگانی اخذ نمود. علم الهدی به زبان فرانسه نیز آشنایی داشت. | شیخ علم الهدی سالها در تحصیل علوم از ادبیات و فقه و اصول زحمت کشیده و با [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|شیخ عباسعلی ادیب حبیب آبادی]] هم حجره و همدرس و مأنوس بود. وی اجازاتی در نقل روایت و امور حسبیه از مراجع عصر خود از جمله حضرات آیات: [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|شیخ محمدحسین فشارکی]]، [[سید حسین طباطبایی بروجردی|سید حسین بروجردی]] و گلپایگانی اخذ نمود. علم الهدی به زبان فرانسه نیز آشنایی داشت. | ||
| سطر ۲۷: | سطر ۲۸: | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
از وی آثاری به جای مانده است که از آن جمله اند: | از وی آثاری به جای مانده است که از آن جمله اند: | ||
[[پرونده:Kashfolbedaat.jpg|بندانگشتی|270x270پیکسل|کشف البدعه فی الرد علی الصوفیه]] | |||
1. « کشف البِدعَه فی الرَد علی الصوفیه» که در 12 ذیقعده 1391ق در اصفهان به اتمام رسانیده است. این رساله مشتمل بر یک مقدمه و چهار فصل است، فصل اول در ذکر احادیث و کلمات ائمة طاهرین و دانشمندان درباره صوفیه؛ فصل دوم در ذکر بعضی از مشاهیر و معروفین مرشدها و عرفای صوفیه؛ فصل سوم در بعضی بدعتها و ادله بر بطلان آنها؛ فصل چهارم در مخترع تصوف و سر سلسله آنان و بعضی از کرامت های شیطانی آنها. این کتاب صرف نظر از جنبه های علمی و تحقیقی آن، بهترین معرف ابعاد مختلف شخصیت مؤلف است و از لابلای مطالب کتاب به وضوح می توان به ایمان، اخلاص، علم و اندیشه سیاسی نویسنده پی برد. | 1. « کشف البِدعَه فی الرَد علی الصوفیه» که در 12 ذیقعده 1391ق در اصفهان به اتمام رسانیده است. این رساله مشتمل بر یک مقدمه و چهار فصل است، فصل اول در ذکر احادیث و کلمات ائمة طاهرین و دانشمندان درباره صوفیه؛ فصل دوم در ذکر بعضی از مشاهیر و معروفین مرشدها و عرفای صوفیه؛ فصل سوم در بعضی بدعتها و ادله بر بطلان آنها؛ فصل چهارم در مخترع تصوف و سر سلسله آنان و بعضی از کرامت های شیطانی آنها. این کتاب صرف نظر از جنبه های علمی و تحقیقی آن، بهترین معرف ابعاد مختلف شخصیت مؤلف است و از لابلای مطالب کتاب به وضوح می توان به ایمان، اخلاص، علم و اندیشه سیاسی نویسنده پی برد. | ||
| سطر ۴۶: | سطر ۴۷: | ||
شیخ علم الهدی فشارکی سالهای پایانی عمر خود را در اصفهان سپری نمود و در صبح روز چهارشنبه26 ذی الحجه 1392ق مطابق با 11 بهمن 1351ش فوت و در [[تکیه حاج آقا باقر قزوینی دردشتی|تکیه حاج آقا باقر قزوینی]] واقع در [[تخت فولاد]] به خاک سپرده شد.<ref>فشارکی، شرح حال شیخ علم الهدی فشارکی، ص8.</ref> | شیخ علم الهدی فشارکی سالهای پایانی عمر خود را در اصفهان سپری نمود و در صبح روز چهارشنبه26 ذی الحجه 1392ق مطابق با 11 بهمن 1351ش فوت و در [[تکیه حاج آقا باقر قزوینی دردشتی|تکیه حاج آقا باقر قزوینی]] واقع در [[تخت فولاد]] به خاک سپرده شد.<ref>فشارکی، شرح حال شیخ علم الهدی فشارکی، ص8.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| سطر ۵۵: | سطر ۵۶: | ||
[[رده:مدرسین]] | [[رده:مدرسین]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۰
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
علم الهدی فشارکی(1277ش-1351ش) از علما و مدرسین قرن چهاردهم هجری در اصفهان است.
زندگی‌نامه
ولادت
وی در سال 1277ش در خانواده علم و تقوی در فشارک اصفهان به دنیا آمد.
خاندان
پدر وی عالم ربانی، آقا میرزا نصرالله فشارکی فرزند میرزا محمدعلی در زهد و تقوا مشهور بوده و در 24 جمادی الثانی 1369ق فوت و در قریه فشارک مدفون گردید.
در وصف آقا میرزا نصرالله، حاج آقا فضل الله ذوعلم می گوید:
« خدا رحمت کند مرحوم آقا میرزا نصرالله فشارکی را، ایشان یکپارچه تقوی بودند».[۱]
همسر علم الهدی، حاجیه خانم زهرا فشارکی، دختر آقا شیخ محمد حسین ذوعلم فشارکی از زنان باایمانی بوده که مستمراً در اقامه نماز شب مقید و در برپائی مجلس سوگواری حضرت خامس آل عبا، همه ساله یک دهه بانی و موفق بود.
تحصیلات
شیخ علم الهدی سالها در تحصیل علوم از ادبیات و فقه و اصول زحمت کشیده و با شیخ عباسعلی ادیب حبیب آبادی هم حجره و همدرس و مأنوس بود. وی اجازاتی در نقل روایت و امور حسبیه از مراجع عصر خود از جمله حضرات آیات: شیخ محمدحسین فشارکی، سید حسین بروجردی و گلپایگانی اخذ نمود. علم الهدی به زبان فرانسه نیز آشنایی داشت.
شاگردان
وی در ادبیات عرب تبحر تمام داشت و بیش از ده سال در مدرسه صدر بابل به تدریس پرداخت. طبقه تحصیل کرده با وی مأنوس بودند و نزد او تحصیل می نمودند که از آن جمله دکتر حسینی فیروزکوهی را می توان اشاره کرد.
سیره اخلاقی
از جمله خصوصیات اخلاقی او اینکه بسیار کم حرف و همواره ساکت بود. به ندرت تبسمی در ایشان دیده می شد و هیچگاه خنده کم صدا هم از ایشان ظاهر نشد. مداقه در اعمال دیگران و حتی در امور خانه و خانواده نداشت و همین حالات، وقار و هیبت ایشان را در اذهان بیشتر می نمود و فقط تحریض و یا نواهی او در مورد معروف و منکر بود. آن هم خالی از افراط بود. هر کس می توانست در هر ساعت از شبانه روز و حتی بیگاه و تا پگاه به ایشان رجوع کند و مسائل شرعی و مشکلات اجتماعی خود را مطرح کند.
آثار وفعالیت ها
آثار
از وی آثاری به جای مانده است که از آن جمله اند:
1. « کشف البِدعَه فی الرَد علی الصوفیه» که در 12 ذیقعده 1391ق در اصفهان به اتمام رسانیده است. این رساله مشتمل بر یک مقدمه و چهار فصل است، فصل اول در ذکر احادیث و کلمات ائمة طاهرین و دانشمندان درباره صوفیه؛ فصل دوم در ذکر بعضی از مشاهیر و معروفین مرشدها و عرفای صوفیه؛ فصل سوم در بعضی بدعتها و ادله بر بطلان آنها؛ فصل چهارم در مخترع تصوف و سر سلسله آنان و بعضی از کرامت های شیطانی آنها. این کتاب صرف نظر از جنبه های علمی و تحقیقی آن، بهترین معرف ابعاد مختلف شخصیت مؤلف است و از لابلای مطالب کتاب به وضوح می توان به ایمان، اخلاص، علم و اندیشه سیاسی نویسنده پی برد.
2. «اربعین» به زبان فارسی و عربی و اشعاری در تاریخ ولادت چهارده معصوم(ع)
از اشعار او در منقبت پرچمدار کربلا حضرت قمر بنی هاشم(ع) است:
| مژده ایا دوستان آن مه انور رسید | ماه بنی هاشمی زادة حیدر رسید | |
| چهارم شعبان عیان نور رخش جلوه کرد | وقت طلوع سپهر ماه منور رسید | |
| در صف کرب و بلا میر علمدار بود | ساقی لب تشنگان بهر برادر رسید | |
| ای خلف بوتراب! برس به فریاد ما | که از جفای زمان ظلم سراسر رسید | |
| فشارکی را برس دمی به فریاد او | گز ستم ناکسان عمر به آخر سید |
فعالیت‌ها
وی حدود 40 سال تحصیل، تدریس و تبلیغ احکام اسلام در اصفهان و شهرهای مجاور و همچنین در مسجد جامع شهرستان فیروزکوه از طرف آیت الله بروجردی امامت جماعت داشته و به رفع امور و مشکلات مردم می پرداخت.[۲]
وفات
شیخ علم الهدی فشارکی سالهای پایانی عمر خود را در اصفهان سپری نمود و در صبح روز چهارشنبه26 ذی الحجه 1392ق مطابق با 11 بهمن 1351ش فوت و در تکیه حاج آقا باقر قزوینی واقع در تخت فولاد به خاک سپرده شد.[۳]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.