این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمود بن عبدالله صدرالمحدثین خوانساری»
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزیی) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (اصلاح الگو) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''محمود صدرالمحدثین خوانساری''' فرزند [[عبدالله | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''محمود صدرالمحدثین خوانساری'''(متوفی 1332ق) فرزند [[عبدالله صدرالمحدثین خوانساری|ملا عبدالله خوانساری]] ، از وعاظ و روضه خوانان و منبریان معروف و خوش لهجه اصفهانی و از آزادی خواهان صدر مشروطه بود. | |||
== | ==زندگینامه== | ||
===فرزندان=== | ===فرزندان=== | ||
وی پدر میرزا عبدالحسین صدرالمحدثین واعظ معروف ایران در عصر مشروطه و پس از آن به شمار مى رفت که مردم را با سخنان جذاب و گیراى خود به تأسیس کارخانجات در اصفهان و سایر شهرهاى ایران ترغیب مى نمود.<ref>همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،صص۳۱۰-۳۱۵.</ref> | وی پدر میرزا عبدالحسین صدرالمحدثین واعظ معروف ایران در عصر مشروطه و پس از آن به شمار مى رفت که مردم را با سخنان جذاب و گیراى خود به تأسیس کارخانجات در اصفهان و سایر شهرهاى ایران ترغیب مى نمود.<ref>همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،صص۳۱۰-۳۱۵.</ref> | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۵: | ||
او نیز همانند [[سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی|سید جمال واعظ]] به حُسن صوت و لحن زیبا شهرت داشت و در نهضت مشروطیت از همراهان ملک المتکلمین و سید جمال واعظ اصفهانى بود. ولى چون میدان مبارزه اش در (نهضت مشروطه) از اصفهان تجاوز نکرد، شهرتش هم از اصفهان خارج نشد.<ref>همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،ص۳۱۰.</ref> | او نیز همانند [[سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی|سید جمال واعظ]] به حُسن صوت و لحن زیبا شهرت داشت و در نهضت مشروطیت از همراهان ملک المتکلمین و سید جمال واعظ اصفهانى بود. ولى چون میدان مبارزه اش در (نهضت مشروطه) از اصفهان تجاوز نکرد، شهرتش هم از اصفهان خارج نشد.<ref>همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،ص۳۱۰.</ref> | ||
ملک‌زاده مى نویسد: | ملک‌زاده مى نویسد:<blockquote>«میرزا محمود صدر یکى از وعاظ معروف آن زمان بود و در حکمت الهى مقامى بلند داشت و در نطق و بیان کم نظیر بود؛ مردى بود آزادیخواه، پاک فطرت، شیرین گفتار و در میان مردم به حسن اخلاق و نیکوکارى معروف و دوستان آزادی خواهش او را فال امام جعفر صادق (ع) مى نامیدند. مرحوم صدر پدر خطیب شهیر صدر واعظ بود که در نطق و بیان و فصاحت کلام شهرتى بسزا یافت و در راه طرفدارى از آزادى جان خود را به رایگان فدا کرد».<ref>ملک زاده،تاریخ انقلاب مشروطیت ایران،ج۱،ص۲۰۳.</ref></blockquote>سخنرانى هاى وى در عصر مشروطه چنان جذاب و مهیج بود که در مجمعى که در چهلستون اصفهان تشکیل شده بود، مردم به واسطه شنیدن سخنان وى به هیجان آمده «رشته طاقت گسیخته، گریه ها کردند، ناله ها آغاز نمودند و یک مرتبه ریختند و قرآن مجید را مهر کردند که زنهار لباس خارجه نپوشند».<ref>روزنامه انجمن مقدس ملی اصفهان،ش۲۰ ،۱۳۲۵ق.</ref> این مجمع در حمایت از تولید پارچه داخلى و مقابله با کالاهاى خارجى در سال ۱۳۲۵ق با حمایت [[نورالله نجفی اصفهانی|حاج آقا نورالله]] تشکیل شده بود.علاوه بر این در همین دوره بود که بنا به درخواست حاج آقا نورالله، میرزا محمود طى مکتوبى مأمور مى شود تا در منابر و مجالس عمومى مردم را تشویق به کارهاى خیریه و عام المنفعه در شهر بنماید.<ref>نجفی،اندیشه سیاسی و تاریخ نهضت بیدارگریانه حاج‌آقا نورالله نجفی،ص۱۴۷.</ref> | ||
وى در نقل مطالب و ذکر مصائب سلیقه مخصوص داشت و به همین علت در شمار روضه خوانان طراز اول قرار داشت. | وى در نقل مطالب و ذکر مصائب سلیقه مخصوص داشت و به همین علت در شمار روضه خوانان طراز اول قرار داشت. | ||
| سطر ۴۲: | سطر ۴۳: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392. | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
| سطر ۴۹: | سطر ۵۰: | ||
[[رده:فعالان سیاسی]] | [[رده:فعالان سیاسی]] | ||
[[رده:واعظین]] | [[رده:واعظین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۱۴
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
محمود صدرالمحدثین خوانساری(متوفی 1332ق) فرزند ملا عبدالله خوانساری ، از وعاظ و روضه خوانان و منبریان معروف و خوش لهجه اصفهانی و از آزادی خواهان صدر مشروطه بود.
زندگینامه
فرزندان
وی پدر میرزا عبدالحسین صدرالمحدثین واعظ معروف ایران در عصر مشروطه و پس از آن به شمار مى رفت که مردم را با سخنان جذاب و گیراى خود به تأسیس کارخانجات در اصفهان و سایر شهرهاى ایران ترغیب مى نمود.[۱]
فرزند دیگرش حسن صدر مدیر روزنامه قیام ایران و مؤلف کتاب «حقوق زن در اسلام» می باشد.[۲]
تحصیلات
وی از محصلان مدرسه صدر بوده و از هم مباحثان وی در آن مدرسه میرزا یحیی دولت آبادی بوده است.[۳]
جایگاه
جایگاه اجتماعی
او نیز همانند سید جمال واعظ به حُسن صوت و لحن زیبا شهرت داشت و در نهضت مشروطیت از همراهان ملک المتکلمین و سید جمال واعظ اصفهانى بود. ولى چون میدان مبارزه اش در (نهضت مشروطه) از اصفهان تجاوز نکرد، شهرتش هم از اصفهان خارج نشد.[۴]
ملک‌زاده مى نویسد:
«میرزا محمود صدر یکى از وعاظ معروف آن زمان بود و در حکمت الهى مقامى بلند داشت و در نطق و بیان کم نظیر بود؛ مردى بود آزادیخواه، پاک فطرت، شیرین گفتار و در میان مردم به حسن اخلاق و نیکوکارى معروف و دوستان آزادی خواهش او را فال امام جعفر صادق (ع) مى نامیدند. مرحوم صدر پدر خطیب شهیر صدر واعظ بود که در نطق و بیان و فصاحت کلام شهرتى بسزا یافت و در راه طرفدارى از آزادى جان خود را به رایگان فدا کرد».[۵]
سخنرانى هاى وى در عصر مشروطه چنان جذاب و مهیج بود که در مجمعى که در چهلستون اصفهان تشکیل شده بود، مردم به واسطه شنیدن سخنان وى به هیجان آمده «رشته طاقت گسیخته، گریه ها کردند، ناله ها آغاز نمودند و یک مرتبه ریختند و قرآن مجید را مهر کردند که زنهار لباس خارجه نپوشند».[۶] این مجمع در حمایت از تولید پارچه داخلى و مقابله با کالاهاى خارجى در سال ۱۳۲۵ق با حمایت حاج آقا نورالله تشکیل شده بود.علاوه بر این در همین دوره بود که بنا به درخواست حاج آقا نورالله، میرزا محمود طى مکتوبى مأمور مى شود تا در منابر و مجالس عمومى مردم را تشویق به کارهاى خیریه و عام المنفعه در شهر بنماید.[۷]
وى در نقل مطالب و ذکر مصائب سلیقه مخصوص داشت و به همین علت در شمار روضه خوانان طراز اول قرار داشت.
وفات
او در ۲۳ رجب ۱۳۳۲ق وفات یافته و در تکیه آباده‌اى جنب مزار پدرش ملا عبدالله مدفون گردید.
اشعار سنگ مزارش چنین است:
| رفت صدرالمحدثین محمود | که نظیرش در این زمانه نبود | |
| بحری از علم بود و فضل و هنر | کانی از حکمت و فصاحت بود | |
| بوالفضائل ندید در عالم | مثل او کس به زیر چرخ کبود | |
| همچو او در محاسن اخلاق | کس نیامد در این سرای وجود | |
| خیرخواهی چو او به خلق جهان | ناصح مشفقی نخواهد بود | |
| حشمتش بهره از سلیمان داشت | صوت او بود نغمة داوود | |
| احمد افزا و گو بتاریخش | مُرد صدرالمحدثین محمود[۸] |
پانویس
- ↑ همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،صص۳۱۰-۳۱۵.
- ↑ مهدوی،رجال اصفهان،ص۳۳.
- ↑ دولت آبادی،حیات یحیی،ج۱،ص۱۶.
- ↑ همایی،تاریخ اصفهان(مجلد ابنیه و عمارات)،ص۳۱۰.
- ↑ ملک زاده،تاریخ انقلاب مشروطیت ایران،ج۱،ص۲۰۳.
- ↑ روزنامه انجمن مقدس ملی اصفهان،ش۲۰ ،۱۳۲۵ق.
- ↑ نجفی،اندیشه سیاسی و تاریخ نهضت بیدارگریانه حاج‌آقا نورالله نجفی،ص۱۴۷.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص۵۳-۵۴.
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.