این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «اسداللّه پاقلعه ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
جز (تصحیح رده)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
میرزا اسداللّه پاقلعه ای فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است.   
{{نیازمند تصویر}}'''میرزا اسداللّه پاقلعه ای'''(متوفی1360ق) فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی، عالم عابد زاهد از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است.   
 
از علمای گوشه نشین و منزوی بوده، و در ریاضیّات، نجوم و هیأت، مهارت بسزایی داشته است. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است.


==معرفی==
وی از علمای گوشه‌نشین و منزوی بوده و در ریاضیّات، نجوم و هیئت، مهارت بسزایی داشته است. همچنین مدرس فارسی هیئت بود. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص257.</ref> <br />
==وفات==
==وفات==
وی در سال 1360ق وفات یافت، و در اتاق غربی تکیه خاتون آبادی مدفون گردید.
وی در سال 1360ق وفات یافت و در اتاق غربی [[تکیه خاتون‌آبادی|تکیه خاتون آبادی]] واقع در [[تخت فولاد]] مدفون گردید.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص353.</ref>


شیخ محمّدرضا حسام الواعظین در مرثیّه و مادّه تاریخ وفاتش گوید:
[[محمدرضا حسام الواعظین|شیخ محمّدرضا حسام الواعظین]] مرثیه و ماده تاریخی سروده که بر سنگ مزار وی به خط ثلث حک شده است.


آن که بد زنده روانش ز تولاّی علی وان که شد سرخوش و سرمست ز صهبای علی  
{{شعر}}
{{ب|آن که بُد زنده روانش ز تولاّی علی|وان که شد سرخوش و سرمست ز صهبای علی}}
{{ب|حاج سیّداسداللّه که در مدّت عمر|همچو عمّار بُد او واله و شیدای علی}}
{{ب|بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دل|دل او طور و منوّر ز تجلاّی علی}}
{{ب|بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام:|«شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»<ref>مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص198؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد ص112؛ آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج1، ص132.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1 ، ص 526.</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
<references />


حاج سیّداسداللّه که در مدّت عمر همچو عمّار بُد او واله و شیدای علی
==منابع==


بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دل دل او طور و منوّر ز تجلاّی علی
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
 
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام: «شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص198؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص257؛ سیری در تاریخ تخت فولاد ص112؛ نقباء البشر، ج1، ص132.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج1 ، ص 526.</ref>
 
==پانویس==
<references />


==منبع==
برگرفته از: [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:خاندان خاتون آبادی]]
[[رده:مدرسین]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۶

میرزا اسداللّه پاقلعه ای(متوفی1360ق) فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی، عالم عابد زاهد از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است.

معرفی

وی از علمای گوشه‌نشین و منزوی بوده و در ریاضیّات، نجوم و هیئت، مهارت بسزایی داشته است. همچنین مدرس فارسی هیئت بود. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است.[۱]

وفات

وی در سال 1360ق وفات یافت و در اتاق غربی تکیه خاتون آبادی واقع در تخت فولاد مدفون گردید.[۲]

شیخ محمّدرضا حسام الواعظین مرثیه و ماده تاریخی سروده که بر سنگ مزار وی به خط ثلث حک شده است.

آن که بُد زنده روانش ز تولاّی علیوان که شد سرخوش و سرمست ز صهبای علی
حاج سیّداسداللّه که در مدّت عمرهمچو عمّار بُد او واله و شیدای علی
بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دلدل او طور و منوّر ز تجلاّی علی
بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام:«شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»[۳][۴]

پانویس

  1. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص257.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص353.
  3. مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص198؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد ص112؛ آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج1، ص132.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج1 ، ص 526.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.