این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدعلی عالم نائینی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
(اصلاح الگو)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا محمّدعلی عالم نائینی''' متخلّص به '''«محیط»''' فرزند محمّدباقر از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریّه، عالم فاضل، ادیب شاعر خوشنویس ماهر و عابد صالح است.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''میرزا محمّدعلی عالم نائینی'''(1278ق-1333ق) متخلص به '''«محیط»''' فقیه فاضل عابد، رجال علم و ادب، شاعر خوشنویس ماهر و عابد صالح اواخر دوره قاجاریّه است.<ref>بلاغی، تاریخ نائین، ص190؛ امامی، رجال و مشاهیر نائین، ص220.</ref>


==زندگی‌نامه==


==معرفی==
===ولادت===
در سال 1278ق در نائین متولّد شد و پس از تحصیل مقدمات به اصفهان و نجف اشرف سفر کرد و در سامرا نزد میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) تحصیلات خود را تکمیل نموده و به اجتهاد نائل شده و به نائین بازگشت.
وی در سال 1278ق در نائین متولد شد.  


او از قائدین مشروطیّت و جنگ شیخیّه و متشرّعه نائین بود. در حفظ آیتی عجیب به شمار می رفت. شعر عربی و فارسی را خوب می گفت و خطوط شکسته و نستعلیق را خوش می نوشت.  
===خاندان===
او فرزند محمد باقر، از خانواده شهدادی ها و از طرف مادر از خانواده امامی در نائین است. برادر کوچکش میرزا محمد حسن عالم امام مسجد خواجه نائین و دارای فضل و کمال بوده و پس از فوت میرزا محمدعلی عالم نائینی منبر و محراب او به برادرش رسیده و به سال1317ش فوت نمود.


این شعر از اوست:
====فرزندان====


دلبرا بی رخ تو آه و فغان کار من است زعفرانی ز غمت عارض گلنار من است
#میرزا شمس الدین محمد جامع، متولد1320ق از قضات فاضل دادگستری بوده که در شعر «جامع» تخلص می کرد. وی همچنین روزنامه جامع را در اصفهان منتشر می کرد. شمس‌الدین محمد جامع در سال1337 فوت نموده است.
#[[محمدتقی جامع نائینی|محمد تقی جامع]] مدیر کتابخانه فرهنگ نائین و از شعرا و فضلای نائین بوده است.


ص: 746
===تحصیلات===
 
او پس از تحصیل مقدمات به اصفهان و نجف اشرف سفر کرد و در سامرا نزد میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) تحصیلات خود را تکمیل نموده و به اجتهاد نائل شده و به نائین بازگشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، نقباءالبشر، ج4، ص1317.</ref>
هرکسی داشت به سر سِرّی از اسرار تو لیک سِرّ سِرها همه یک نکته ز اسرار من است
<br />


میرزا محمدعلی عالم از رهبران مشروطیت و جنگ شیخیه و متشرعه بود. وی حافظه عجیبی داشت.
==آثار==
==آثار==
کتب زیر از تألیفات اوست:
کتب زیر از تألیفات اوست:


1. «هلال یک شبه» در رفع شبهات شیخیّه
#«هلال یک شبه» در رفع شبهات شیخیّه
 
#«صراط المستقیم» در ردّ بر شیخیّه و بهائیّه
2. «صراط المستقیم» در ردّ بر شیخیّه و بهائیّه
#«دیوان اشعار»<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1073.</ref>
 
3. «دیوان اشعار»


وی شعر عربی و فارسی را خوب می گفت و خطوط شکسته و نستعلیق را خوش می نوشت.<ref>بقائی نائینی، تذکره سخنوران نائین، ص117.</ref> 


این شعر از اوست:
{{شعر}}
{{ب|دلبرا بی رخ تو آه و فغان کار من است|زعفرانی ز غمت عارض گلنار من است}}
{{ب|هرکسی داشت به سر سِرّی از اسرار تو|لیک سِرّ سِرها همه یک نکته ز اسرار من است<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص191.</ref>}}
{{پایان شعر}}
==وفات==
==وفات==
او در سال 1333ق در اصفهان وفات یافته و جنب قبر جهانگیرخان قشقائی در تخت فولاد مدفون شد.  
او در سال 1333ق در اصفهان وفات یافته و جنب قبر جهانگیرخان قشقائی([[تکیه جهانگیرخان قشقایی]]) در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص222؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص105؛ رازی، گنجینه دانشمندان، ج7، ص22؛ سجادی نائینی، نائین بلده طیّبه، صص 117-115'''.'''</ref>


تاریخ وفات او را در این بیت به نظم آورده اند:
تاریخ وفات او را در این بیت به نظم آورده اند:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|در هزار و سیصد و سی و سه بود که|اجل شمعی ز بزم دین ربود}}
{{ب|در هزار و سیصد و سی و سه بود که|اجل شمعی ز بزم دین ربود<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص  745.</ref>}}
{{پایان شعر}}


{{پایان شعر}}
==پانویس==
<references />
 
==منابع==


*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
<ref>تاریخ نائین، صص 190 و 191؛ رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص222؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1072؛ تذکره سخنوران نائین، صص 117 و 118؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص105؛ نقباء البشر، ج4، صص 1317 و 1349؛ میرزای شیرازی، ص177؛ گنجینه دانشمندان، ج7، ص22؛ نائین بلده طیّبه، صص 115-117'''.'''</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص  745.</ref>
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.
<br />


==پانویس==
<references /><br />
==منبع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:خطاطان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مجتهدین]]
[[رده:فعالان سیاسی]]
[[رده:نویسندگان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۵

میرزا محمّدعلی عالم نائینی(1278ق-1333ق) متخلص به «محیط» فقیه فاضل عابد، رجال علم و ادب، شاعر خوشنویس ماهر و عابد صالح اواخر دوره قاجاریّه است.[۱]

زندگی‌نامه

ولادت

وی در سال 1278ق در نائین متولد شد.

خاندان

او فرزند محمد باقر، از خانواده شهدادی ها و از طرف مادر از خانواده امامی در نائین است. برادر کوچکش میرزا محمد حسن عالم امام مسجد خواجه نائین و دارای فضل و کمال بوده و پس از فوت میرزا محمدعلی عالم نائینی منبر و محراب او به برادرش رسیده و به سال1317ش فوت نمود.

فرزندان

  1. میرزا شمس الدین محمد جامع، متولد1320ق از قضات فاضل دادگستری بوده که در شعر «جامع» تخلص می کرد. وی همچنین روزنامه جامع را در اصفهان منتشر می کرد. شمس‌الدین محمد جامع در سال1337 فوت نموده است.
  2. محمد تقی جامع مدیر کتابخانه فرهنگ نائین و از شعرا و فضلای نائین بوده است.

تحصیلات

او پس از تحصیل مقدمات به اصفهان و نجف اشرف سفر کرد و در سامرا نزد میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) تحصیلات خود را تکمیل نموده و به اجتهاد نائل شده و به نائین بازگشت.[۲]

میرزا محمدعلی عالم از رهبران مشروطیت و جنگ شیخیه و متشرعه بود. وی حافظه عجیبی داشت.

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

  1. «هلال یک شبه» در رفع شبهات شیخیّه
  2. «صراط المستقیم» در ردّ بر شیخیّه و بهائیّه
  3. «دیوان اشعار»[۳]

وی شعر عربی و فارسی را خوب می گفت و خطوط شکسته و نستعلیق را خوش می نوشت.[۴]

این شعر از اوست:

دلبرا بی رخ تو آه و فغان کار من استزعفرانی ز غمت عارض گلنار من است
هرکسی داشت به سر سِرّی از اسرار تولیک سِرّ سِرها همه یک نکته ز اسرار من است[۵]

وفات

او در سال 1333ق در اصفهان وفات یافته و جنب قبر جهانگیرخان قشقائی(تکیه جهانگیرخان قشقایی) در تخت فولاد مدفون شد.[۶]

تاریخ وفات او را در این بیت به نظم آورده اند:

در هزار و سیصد و سی و سه بود کهاجل شمعی ز بزم دین ربود[۷]

پانویس

  1. بلاغی، تاریخ نائین، ص190؛ امامی، رجال و مشاهیر نائین، ص220.
  2. آقابزرگ تهرانی، نقباءالبشر، ج4، ص1317.
  3. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1073.
  4. بقائی نائینی، تذکره سخنوران نائین، ص117.
  5. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص191.
  6. مهدوی، رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص222؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص105؛ رازی، گنجینه دانشمندان، ج7، ص22؛ سجادی نائینی، نائین بلده طیّبه، صص 117-115.
  7. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 745.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.