این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین شجره بزمی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش شعر)
(اصلاح منبع و پانویس)
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد حسين شجره''' ( 1278ش-1361ش ) متخلّص به '''بزمی''' فرزند [[سید عبدالرسول بزمی اصفهانی|سيّد عبدالرسول شجره]] در  اصفهان به دنيا آمد. وی شاعر، ادیب و دانشمند بود.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند درج یا بررسی منبع}} {{نیازمند ویرایش}} {{بررسی رده}}
[[پرونده:Snapshot 22-11-08 18-33-13.jpg|بندانگشتی|سید حسین شجره بزمی]]
'''سیّد حسين شجره''' ( 1278ش-1361ش ) شاعر، ادیب و دانشمند متخلّص به '''بزمی،''' فرزند [[سید عبدالرسول بزمی اصفهانی|سيّد عبدالرسول شجره]] در  اصفهان به دنيا آمد.


==زندگی نامه==  
==زندگی نامه==  
به نوشته سخنوران نامی معاصر در سال 1271ش متولّد شده است. اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و  تحصیلات ابتدایی خود را درآنجا گذرانده است. چندین سال  در مدارس بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شدو از آن دانشکده فارغ التّحصیل گردید و در دادگستری و سپس وزارت دارایی به کار پرداخت و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref>
او در سال 1278ش و یا به نوشته سخنوران نامی معاصر در سال 1271ش متولّد شده است. اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و  تحصیلات ابتدایی خود را درآنجا گذرانده است. چندین سال  در مدارس بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و از آن دانشکده فارغ التّحصیل گردید و در دادگستری و سپس وزارت دارایی به کار پرداخت و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ، ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ، ص59.</ref>


ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .
وی ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .


مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.  
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: «كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.»


وی در سرودن شعر طبعی روان داشت. این اشعار از  ابیات اوست:  
وی در سرودن شعر طبعی روان داشت. این اشعار از  ابیات اوست:  
 
{{شعر}}
 
{{ب|زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای |آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای}}
{{ب|زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای |آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای}}
{{ب|در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف  |ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای<ref>  تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص295؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دائرهالمعارف دانش بشر، ص1205؛ مکارم الآثار، ج7، ص2709؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج2، صص 760 و 761</ref>}}
{{ب|در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف  |ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای<ref>  تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص295؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دائره المعارف دانش بشر، ص1205؛ مکارم الآثار، ج7، ص2709؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج2، صص 760 و 761</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


سطر ۳۵: سطر ۳۶:


9 ـ همچنین «گلزار ایران» مجموعه مقالاتی درباره ادبیات پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری که در روزنامه ایران و «در محفل انس» چه شنیدم» در روزنامه کیهان به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص703-704</ref>
9 ـ همچنین «گلزار ایران» مجموعه مقالاتی درباره ادبیات پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری که در روزنامه ایران و «در محفل انس» چه شنیدم» در روزنامه کیهان به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص703-704</ref>
==وفات==
==وفات==
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد.
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تکیه آغاباشی|تكيه ی آغاباشـی]] واقع در [[تخت فولاد]] مـدفون گرديـد.<ref>لطفی ،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص358</ref>


اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
سطر ۵۲: سطر ۵۴:


==منابع==
==منابع==
برگرفته از<span> </span>: [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در [[تخت فولاد]] اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸


برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
* لطفی،علیرضا(حامد اصفهانی)، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف ،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
*
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۲۸

سید حسین شجره بزمی

سیّد حسين شجره ( 1278ش-1361ش ) شاعر، ادیب و دانشمند متخلّص به بزمی، فرزند سيّد عبدالرسول شجره در اصفهان به دنيا آمد.

زندگی نامه

او در سال 1278ش و یا به نوشته سخنوران نامی معاصر در سال 1271ش متولّد شده است. اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و تحصیلات ابتدایی خود را درآنجا گذرانده است. چندین سال در مدارس بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و از آن دانشکده فارغ التّحصیل گردید و در دادگستری و سپس وزارت دارایی به کار پرداخت و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]

وی ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .

مرحـوم مهـدوی می نويسد: «كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.»

وی در سرودن شعر طبعی روان داشت. این اشعار از ابیات اوست:

زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای
در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای[۲]

آثار

آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:

1 ـــ تحقيــق در احوال و رباعيــات خيــام

2 ـــ علــم معــاش

3 ـــ ترجمه شخصــيت مولــوی تالیف: نیکلسون

4 ـ رساله در تعبیر رؤیا و روانشناسی امروز

5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی

6 ــ کتاب و تجـارت عمومی

7 ـ راز كامروايی

8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی

9 ـ همچنین «گلزار ایران» مجموعه مقالاتی درباره ادبیات پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری که در روزنامه ایران و «در محفل انس» چه شنیدم» در روزنامه کیهان به طبع رسیده است.[۳]

وفات

وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی واقع در تخت فولاد مـدفون گرديـد.[۴]

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

گر خاك شـود وجـود دانـاو راسـت حيـات جـاودانی
ليكن به مثـل حيـات نـادانرگ است به نـام زنـدگانی


پانویس

  1. معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ، ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ، ص59.
  2. تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص295؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دائره المعارف دانش بشر، ص1205؛ مکارم الآثار، ج7، ص2709؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج2، صص 760 و 761
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص703-704
  4. لطفی ،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص358

منابع

  • لطفی،علیرضا(حامد اصفهانی)، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف ،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
  • مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.