این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالجواد بن محمدهاشم کلباسی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش متن و پانویس و افزودن رده، الگو، لینک و منبع)
(اصلاح الگو)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند تصویر}} {{نیازمند جعبه اطلاعات}}
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''حاج میرزا عبدالجواد کلباسی'''(1319ق-1387ق) فرزند [[محمدهاشم بن عبدالجواد کلباسی|حاج میرزا محمّدهاشم]] بن [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|میرزا عبدالجواد]] بن [[محمدمهدی بن محمدابراهیم کلباسی|میرزا محمّدمهدی]] بن [[محمدابراهیم کلباسی|حاج محمّدابراهیم کلباسی]]، عالم فاضل قرن چهاردهم هجری است.
'''حاج میرزا عبدالجواد کلباسی'''(1319ق-1387ق) فرزند [[محمدهاشم بن عبدالجواد کلباسی|حاج میرزا محمّدهاشم]] بن [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|میرزا عبدالجواد]] بن [[محمدمهدی بن محمدابراهیم کلباسی|میرزا محمّدمهدی]] بن [[محمدابراهیم کلباسی|حاج محمّدابراهیم کلباسی]]، عالم فاضل قرن چهاردهم هجری است.


سطر ۹: سطر ۹:
وی اکبر و اعظم و اعلم فرزندان محمدهاشم و مادرش صبیّه [[محمدعلی نجفی اصفهانی|حاج شیخ محمّدعلی ثقه الاسلام نجفی]] است.   
وی اکبر و اعظم و اعلم فرزندان محمدهاشم و مادرش صبیّه [[محمدعلی نجفی اصفهانی|حاج شیخ محمّدعلی ثقه الاسلام نجفی]] است.   


او در شهر اصفهان به تحصیل پرداخت و نماز جماعت را در [[مدرسه مسجد حکیم|مسجد حکیم]] اقامه می نمود.
او در شهر اصفهان به تحصیل پرداخت و نماز جماعت را در مسجد حکیم اقامه می نمود.


سحر خیزی و تهجد دستگیری از فقرا و مستمندان و موفق در طاعات و خیرات اخلاق نیکو و خوش رفتاری با مردم از جمله ویژگی‌های او بشمار می‌رود. وی از جمله مردانی بود که زندگانی اش را به عبادت پروردگار خدمت به آفریدگان گذرانید و در حقیقت پشت و پناه مردم و درصدد کمک و یاری آنها و رفع گرفتاری های مسلمانها بود. اهل اصفهان علاقه‌ای خاص به او داشتند و در نزد ملت و دولت جایگاهی ویژه داشت.
سحر خیزی و تهجد؛ دستگیری از فقرا و مستمندان و توفیق در طاعات و خیرات، اخلاق نیکو و خوش رفتاری با مردم از جمله ویژگی‌های او بشمار می‌رود. وی از جمله مردانی بود که زندگانی اش را به عبادت پروردگار و خدمت به آفریدگان گذرانید و در حقیقت پشت و پناه مردم و درصدد کمک و یاری آنها و رفع گرفتاری های مسلمانها بود. اهل اصفهان علاقه‌ای خاص به او داشتند و در نزد ملت و دولت جایگاهی ویژه داشت.


وی از همسرش یعنی دختر عموزاده اش حاج میرزا [[محمدعلی کلباسی|محمد علی کلباسی]] (پسر عبدالجواد پسر حاج محمدمهدی) صاحب دو دختر شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص591-590.</ref>
وی از همسرش یعنی دختر عموزاده اش حاج میرزا [[محمدعلی کلباسی|محمد علی کلباسی]] (پسر عبدالجواد پسر حاج محمدمهدی) صاحب دو دختر شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص591-590.</ref>


==آثار==
==آثار==
از آثارش کتابی به نام «منهاج السالکین» در آداب حج و زیارت مدینه منوّره به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص555؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، ص229؛ کلباسی، خاندان کلباسی، صص160-159؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ج2، صص 200 و 199؛ کرباسی، آل الکرباسی، صص141-140.</ref>
از آثارش کتابی به نام «منهاج السالکین» در آداب حج و زیارت مدینه منوّره به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص555؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، ص229؛ کلباسی، خاندان کلباسی، صص160-159؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ج2، صص 200 - 199؛ کرباسی، آل الکرباسی، صص141-140.</ref>
<br />
<br />


سطر ۲۲: سطر ۲۲:
سرانجام در روز شنبه 19 جمادی الاولی سال 1387ق برابر با 4 شهریور 1364ش در اثر حادثه تصادف ماشین در بین راه اصفهان و قم وفات یافت.
سرانجام در روز شنبه 19 جمادی الاولی سال 1387ق برابر با 4 شهریور 1364ش در اثر حادثه تصادف ماشین در بین راه اصفهان و قم وفات یافت.


جنازه در اصفهان تشییع شده و به قم منتقل و در یکی از حجره های صحن مرقد مطهر حضرت معصومه(س) در قم مدفون شد. شاعر گرانمایه استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) مادّه تاریخ فوتش را چنین سروده است:
جنازه‌اش در اصفهان تشییع شده و به قم منتقل و در یکی از حجره های صحن مرقد مطهر حضرت معصومه(س) در قم مدفون شد. شاعر گرانمایه استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) مادّه تاریخ فوتش را چنین سروده است:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بهر تاریخ وفاتش مصرعی برنا نوشت: |«از جهان رفت در جمادی میرزا عبدالجواد»}}
{{ب|بهر تاریخ وفاتش مصرعی برنا نوشت: |«از جهان رفت در جمادی میرزا عبدالجواد»}}
سطر ۳۳: سطر ۳۳:
==منابع==
==منابع==


* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1392.
* مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.


[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مدفونین در حرم حضرت معصومه (س)]]
[[رده:مدفونین در حرم حضرت معصومه (س)]]
[[رده:نویسندگان]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:علمای معاصر]]
[[رده:معاصرین درگذشته]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۶

حاج میرزا عبدالجواد کلباسی(1319ق-1387ق) فرزند حاج میرزا محمّدهاشم بن میرزا عبدالجواد بن میرزا محمّدمهدی بن حاج محمّدابراهیم کلباسی، عالم فاضل قرن چهاردهم هجری است.


معرفی

میرزا عبدالجواد در ماه رمضان 1319ق در اصفهان متولّد شد.

وی اکبر و اعظم و اعلم فرزندان محمدهاشم و مادرش صبیّه حاج شیخ محمّدعلی ثقه الاسلام نجفی است.

او در شهر اصفهان به تحصیل پرداخت و نماز جماعت را در مسجد حکیم اقامه می نمود.

سحر خیزی و تهجد؛ دستگیری از فقرا و مستمندان و توفیق در طاعات و خیرات، اخلاق نیکو و خوش رفتاری با مردم از جمله ویژگی‌های او بشمار می‌رود. وی از جمله مردانی بود که زندگانی اش را به عبادت پروردگار و خدمت به آفریدگان گذرانید و در حقیقت پشت و پناه مردم و درصدد کمک و یاری آنها و رفع گرفتاری های مسلمانها بود. اهل اصفهان علاقه‌ای خاص به او داشتند و در نزد ملت و دولت جایگاهی ویژه داشت.

وی از همسرش یعنی دختر عموزاده اش حاج میرزا محمد علی کلباسی (پسر عبدالجواد پسر حاج محمدمهدی) صاحب دو دختر شد.[۱]

آثار

از آثارش کتابی به نام «منهاج السالکین» در آداب حج و زیارت مدینه منوّره به طبع رسیده است.[۲]

وفات

سرانجام در روز شنبه 19 جمادی الاولی سال 1387ق برابر با 4 شهریور 1364ش در اثر حادثه تصادف ماشین در بین راه اصفهان و قم وفات یافت.

جنازه‌اش در اصفهان تشییع شده و به قم منتقل و در یکی از حجره های صحن مرقد مطهر حضرت معصومه(س) در قم مدفون شد. شاعر گرانمایه استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) مادّه تاریخ فوتش را چنین سروده است:

بهر تاریخ وفاتش مصرعی برنا نوشت: «از جهان رفت در جمادی میرزا عبدالجواد»

1387[۳]

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص591-590.
  2. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص555؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، ص229؛ کلباسی، خاندان کلباسی، صص160-159؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ج2، صص 200 - 199؛ کرباسی، آل الکرباسی، صص141-140.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص132.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1392.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.