این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمد اسماعیل ثالث خاتون آبادی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح منبع)
(درج قاب)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{رده‌بندی‌نشده}}
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
[[پرونده:PLKJ.jpg|بندانگشتی|محمد اسماعیل ثالث خاتون آبادی]]
میرمحمّداسماعیل خاتون آبادی معروف به میرمحمّداسماعیل ثالث فرزند میرمحمّدباقر حسینی خاتون آبادی، عالم فاضل، فقیه محقّق.
 
==زندگی نامه==
 
===اساتید===
وی در فقه و حدیث و تفسیر مهارت داشت و نزد پدر خویش و [[آقا جمال خوانساری]] علم آموخت. 


میرمحمّداسماعیل خاتون آبادی معروف به میرمحمّداسماعیل ثالث فرزند میرمحمّدباقر حسینی خاتون آبادی، عالم فاضل، فقیه محقّق.  
===فرزندان===
فرزندش [[میر ابوالقاسم مدرس خاتون‌آبادی|میرزا ابوالقاسم مدرس]] از بزرگان مدرسان حکمت و کلام، فقه و اصول، متوفی 1202ق مدفون در نجف اشرف است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۱۳۵.</ref>
 
==جایگاه علمی==
او عشق و علاقه فراوانی به فراگیری علوم و حالات عرفانی خاصی داشت. وی همچنین موسیقی شفا را که از مشکل ترین علوم و سخت ترین فنون بود، فرا گرفته بود و آن را در مسجد جامع عباسی تدریس می کرد. عشق و علاقه و سخت کوشی او در امر یادگیری علوم چنان بود که شرح المطالع را با تمام متعلقاتش در سن 17سالگی فراگرفت.
 
در اصفهان تحصیل کرد، و سپس در مسجد جامع جدید عبّاسی ([[مسجد امام]]) اقامه جماعت می نمود، و در [[مدرسه چهارباغ]] تدریس می کرد.به جهت آنکه حیات وی مقارن با فتنه افاغنه بوده، ناشناخته مانده است. <ref>قمی، منتهی الآمال ، ج۲، ص ۱۶۴.</ref>
 
==سیره اخلاقی==
وی در زهد و تقوا نیز برجسته بود. حالت های عرفانی مخصوصی داشته و در طول زندگی همواره لباس عرفانی پشمینه می پوشیده و به غذای مختصر و نان خشک اکتفا می کرده است. در زمان هجوم غلزایی ها به اصفهان، اشرف افغان به دیدار وی می آید ولی میر به او بی اعتنایی می کند.<ref>قزوینی ، تتمیم امل الآمل ، ص۴۶.</ref>


==معرفی==
سید نورالدین جزایری در باب او گفته است<span> </span>:<blockquote>« کان عالماً، ذکیاً، محمود السیرة، صالحاً، ورعاً، رایته باصفهان و کان والدی من تلامذة ابیه و جدّی من تلامذة جدّه، استفدتُ منه کثیراً، توفی عشرالستین، هو و اخوه السید محمد، رحمة الله علیهما ».<ref>مرعشی نجفی ،  الاجازه الکبیره ، ص ۱۳۰.</ref></blockquote>
در اصفهان تحصیل کرد، و سپس در مسجد جامع جدید عبّاسی (مسجد امام) اقامه جماعت می نمود، و در مدرسه چهارباغ تدریس می کرد.  


==آثار==
==آثار==
سطر ۱۰: سطر ۲۵:


==وفات==
==وفات==
سرانجام در سال 1160ق وفات یافت، و در تکیه خاتون آبادی ها در تخت فولاد مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص104؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص267؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص327؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص114.</ref>
سرانجام در سال 1160ق وفات یافت، و در [[تکیه خاتون آبادی|تکیه خاتون آبادی ها]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص104؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص267؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص327؛ مهدوی،سیری در تاریخ تخت فولاد، ص114.</ref> میرمحمّداسماعیل بن میرمحمّدباقر بن علاءالدّین محمّد گلستانه، عالم فاضل، در اصفهان نزد جمعی از فضلاء، ازجمله [[محمداسماعیل خواجویی|ملاّمحمّداسماعیل مازندرانی خواجویی]] به تحصیل پرداخته است. <ref>آقا بزرگ تهرانی، الکواکب المنتشره، صص65 و66؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص806؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص321؛ آقا بزرگ تهرانی، الذّریعه، ج3، ص112.</ref>  <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1 ، ص 551.</ref>


میرمحمّداسماعیل بن میرمحمّدباقر بن علاءالدّین محمّد گلستانه، عالم فاضل، در اصفهان نزد جمعی از فضلاء، ازجمله ملاّمحمّداسماعیل مازندرانی خواجویی به تحصیل پرداخته است. <ref>الکواکب المنتشره، صص65 و66؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص806؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص321؛ الذّریعه، ج3، ص112.</ref> و <ref>اعلام اصفهان، ج1 ، ص 551.</ref>
نویسنده اغصان طیّبه که خود از همین خاندان است، سال مشخصی را برای فوت وی ارایه نکرده است ولی گفته که در زمان حمله افغان ها و در سنین جوانی از دنیا رفته است. قبر وی بدون سنگ نوشته و در اتاق دوم سمت چپ تکیه خاتون آبادی است.<ref>خاتون آبادی ، اغصان طیبه ، خطی، ص ۵۷.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۲۰: سطر ۳۵:
<references />
<references />


==منبع==
==منابع==


* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.


[[رده:نیازمند درج تصویر]]
[[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]]
[[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:خطاطان]]
[[رده:خاندان خاتون آبادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۵۹

محمد اسماعیل ثالث خاتون آبادی

میرمحمّداسماعیل خاتون آبادی معروف به میرمحمّداسماعیل ثالث فرزند میرمحمّدباقر حسینی خاتون آبادی، عالم فاضل، فقیه محقّق.

زندگی نامه

اساتید

وی در فقه و حدیث و تفسیر مهارت داشت و نزد پدر خویش و آقا جمال خوانساری علم آموخت.

فرزندان

فرزندش میرزا ابوالقاسم مدرس از بزرگان مدرسان حکمت و کلام، فقه و اصول، متوفی 1202ق مدفون در نجف اشرف است.[۱]

جایگاه علمی

او عشق و علاقه فراوانی به فراگیری علوم و حالات عرفانی خاصی داشت. وی همچنین موسیقی شفا را که از مشکل ترین علوم و سخت ترین فنون بود، فرا گرفته بود و آن را در مسجد جامع عباسی تدریس می کرد. عشق و علاقه و سخت کوشی او در امر یادگیری علوم چنان بود که شرح المطالع را با تمام متعلقاتش در سن 17سالگی فراگرفت.

در اصفهان تحصیل کرد، و سپس در مسجد جامع جدید عبّاسی (مسجد امام) اقامه جماعت می نمود، و در مدرسه چهارباغ تدریس می کرد.به جهت آنکه حیات وی مقارن با فتنه افاغنه بوده، ناشناخته مانده است. [۲]

سیره اخلاقی

وی در زهد و تقوا نیز برجسته بود. حالت های عرفانی مخصوصی داشته و در طول زندگی همواره لباس عرفانی پشمینه می پوشیده و به غذای مختصر و نان خشک اکتفا می کرده است. در زمان هجوم غلزایی ها به اصفهان، اشرف افغان به دیدار وی می آید ولی میر به او بی اعتنایی می کند.[۳]

سید نورالدین جزایری در باب او گفته است :

« کان عالماً، ذکیاً، محمود السیرة، صالحاً، ورعاً، رایته باصفهان و کان والدی من تلامذة ابیه و جدّی من تلامذة جدّه، استفدتُ منه کثیراً، توفی عشرالستین، هو و اخوه السید محمد، رحمة الله علیهما ».[۴]

آثار

وی نسخه ای از کتاب بشارت الشّیعه تألیف استادش خواجویی را در 9 ذی قعده سال 1156ق کتابت نموده است. وی هم چنین دعای علقمه را به خطّ زیبای خود نوشته است.

وفات

سرانجام در سال 1160ق وفات یافت، و در تکیه خاتون آبادی ها در تخت فولاد مدفون شد.[۵] میرمحمّداسماعیل بن میرمحمّدباقر بن علاءالدّین محمّد گلستانه، عالم فاضل، در اصفهان نزد جمعی از فضلاء، ازجمله ملاّمحمّداسماعیل مازندرانی خواجویی به تحصیل پرداخته است. [۶] [۷]

نویسنده اغصان طیّبه که خود از همین خاندان است، سال مشخصی را برای فوت وی ارایه نکرده است ولی گفته که در زمان حمله افغان ها و در سنین جوانی از دنیا رفته است. قبر وی بدون سنگ نوشته و در اتاق دوم سمت چپ تکیه خاتون آبادی است.[۸]

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۱۳۵.
  2. قمی، منتهی الآمال ، ج۲، ص ۱۶۴.
  3. قزوینی ، تتمیم امل الآمل ، ص۴۶.
  4. مرعشی نجفی ، الاجازه الکبیره ، ص ۱۳۰.
  5. گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص104؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص267؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص327؛ مهدوی،سیری در تاریخ تخت فولاد، ص114.
  6. آقا بزرگ تهرانی، الکواکب المنتشره، صص65 و66؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص806؛ زندگی نامه علاّمه مجلسی، ج1، ص321؛ آقا بزرگ تهرانی، الذّریعه، ج3، ص112.
  7. مهدوی، اعلام اصفهان، ج1 ، ص 551.
  8. خاتون آبادی ، اغصان طیبه ، خطی، ص ۵۷.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.