تفاوت میان نسخه‌های «سید محسن میر محمد صادقی»

اطلاعات فردی و علمی
نام کامل	سید محسن میر محمد صادقی
زادروز	۱۲۶۵ قمری
تاریخ وفات	۱۳۲۸قمری
مدفن	تخت فولاد، پایین پای فاضل هندی
اساتید	شیخ محمد باقر نجفی
آثار	رساله ای مبسوط در اصول دین، رساله در صیغ و عقود، شرح الدره الغرویه سید بحر العلوم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعی	ائمه جماعت، مدرس

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۹

سید محسن میر محمدصادقی (1265 ق-1328ق)عالم عامل و فقیه کامل، از بزرگان خاندان سادات میرمحمد صادقى می باشد.

زندگی نامه

ولادت

سید محسن در سال 1265 ق در اصفهان متولد شد.

خاندان

وی فرزند میر محمدباقر بن میر سید علی حسینی است. شش نفر از فرزندان او از علما و فضلای اصفهان بوده اند:

تحصیلات

از هفت سالگی به تحصیل پرداخت و در اندک زمانی آثار نبوغ و هوش و ترقی در او ظاهر گردید. پس از استفاده از محضر علمای اصفهان به اتفاق عموزادگان خود به عتبات عالیات مشرف شد و از محضر اساتید آنجا استفاده نمود.

او در سال 1284ق به اصفهان مراجعت کرد. مدتی به درس آیت اللّه العظمی حاج شیخ محمدباقر نجفی حاضر شده، و سپس خود به تدریس و اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.

اساتید

اساتید ایشان در نجف اشرف و کربلای معلی عبارتند از:

شیخ مرتضی انصاری
شیخ مشکور عرب
شیخ راضی نجفی
ملا محمد حسین فاضل اردکانی
حاج شیخ زین العابدین مازندرانی
آقا میرزا علی نقی طباطبائی حائری
شیخ محمدباقر نجفی ^[۱]

فرزندش آیت اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام می نویسد:

لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالبا انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.^[۲]

آثار

کتب زیر از آثار قلمی اوست:

رساله ای مبسوط در اصول دین
رساله در صیغ و عقود
شرح الدره الغرویه سید بحر العلوم
تقریرات فقهی و اصولی اساتید خود^[۳]

وفات

وی سرانجام در 2 شنبه 6 جمادی الاولی 1328ق وفات یافت و در تکیه فاضل هندی واقع در تخت فولاد پایین پای فاضل هندی در جوار آیت اللّه آقا میر محمدحسین مدرس عموی خود مدفون گردید.^[۴]

پانویس

↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.
↑ ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.
↑ مهدوی، سیری در تخت فولاد اصفهان، ص165؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص884.
↑ قاسمی، گلزار فضیلت، ص162.

منابع

قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.

[1] مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.

[2] ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.

[3] مهدوی، سیری در تخت فولاد اصفهان، ص165؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص884.

[4] قاسمی، گلزار فضیلت، ص162.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

تفاوت میان نسخه‌های «سید محسن میر محمد صادقی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۹

محتویات

زندگی نامه

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

آثار

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-'''میرمحمّد صادقی فرزند [[سید محمدباقر حسینی|سیدمحمدباقر حسینی]]'''عالم عامل و فقیه کامل، از بزرگان خاندان سادات  می باشد.
+{{جعبه اطلاعات عالمان|تصویر=[[پرونده:Whnrdd.jpg|300px|وسط]]|نام کامل=سید محسن میر محمد صادقی|زادروز=۱۲۶۵ قمری|تاریخ وفات=۱۳۲۸قمری|مدفن=[[تخت فولاد]]، پایین پای [[فاضل اصفهانی|فاضل هندی]]|اساتید=[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمد باقر نجفی]]|آثار=رساله ای مبسوط در اصول دین، رساله در صیغ و عقود، شرح الدره الغرویه سید بحر العلوم|اجتماعی=ائمه جماعت، مدرس}}
-{{نیازمند ویرایش}}
+'''سید محسن میر محمدصادقی''' (1265 ق-1328ق)عالم عامل و فقیه کامل، از بزرگان خاندان سادات  میرمحمد صادقى می باشد.
-=='''زندگی نامه'''==
+==زندگی نامه==
-وی در سال 1265 ق اصفهان متولّد شد. از هفت سالگی به تحصیل پرداخت و در اندک زمانی آثار نبوغ و هوش و ترقّی در او ظاهر گردید. پس از استفاده از محضر علمای اصفهان به اتفاق عموزادگان خود به عتبات عالیات مشرّف شد و از محضر اساطین علمی آنجا به استفاده پرداخت. اساتید ایشان در نجف اشرف و کربلای معلّی عبارتند از:
-. [[شیخ مرتضی انصاری]]
+===ولادت===
+سید محسن در سال 1265 ق در اصفهان متولد شد.
-. شیخ مشکور عرب؛ <ref>کان من اجلاء فقهاء اهل البیت علیهم السلام... طویل الباع فی الفقه، کثیر الاطلاع فیه، کثیر الاستحضار لمسائله؛ من جبال العلم وکبار فقهائه؛ کثیر الترویج للدین". تکمله امل، ج 6 ، ص 56.</ref>
+===خاندان===
+وی فرزند میر محمدباقر بن میر سید علی حسینی است. شش نفر از فرزندان او از علما و فضلای اصفهان بوده اند:
-. شیخ راضی نجفی؛ <ref>افقه اهل زمانه، خاتمه الفقهاء الجعفریین و شیخ العلماء المحقّقین. کان بحرا متلاطما فی الفقه وفی تمهید قواعده والتفریع علی قواعده. لم ار افقه منه، وبموته ماتت طریقه الشیخ کاشف الغطاء واولاده فی الفقه". ر.ک: تکمله امل الآمل ، ج 2 ، ص 53.</ref>
+#[[سید علی نقی ثقه الشریعه|سید علی نقی ثقه الاسلام]]
+#[[سید علی اکبر صادقی اصفهانی]]
+#[[سید علی محمد بن محسن مدرس صادقی]]
+#سید محمدباقر مدرس صادقی
+#[[سید محمدحسین مدرس صادقی]]
+#[[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|آیت اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام]]
-. ملّا محمّد حسین فاضل اردکانی؛<ref>کان عالما محققا وفقیها متبحرا و اصولیا موسّسا، مرجعا فی الاحکام وملاذا للاسلام. کان سوق العلم قائما به فی ایامه بالحائر، وتربی علی یده جماعه من العلماء. وکان قلیل الاعتناء بالدنیا والریاسه. ما رایت اقل اعتناء منه فی علماء العصر مع اقبال الریاسه علیه بکلها؛ زاهدا ناسکا روحانیا ربّانیا". تکمله امل الآمل ، ج 2 ، ص 435.</ref>
+===تحصیلات===
+از هفت سالگی به تحصیل پرداخت و در اندک زمانی آثار نبوغ و هوش و ترقی در او ظاهر گردید. پس از استفاده از محضر علمای اصفهان به اتفاق عموزادگان خود به عتبات عالیات مشرف شد و از محضر اساتید  آنجا  استفاده نمود.
-. حاج شیخ زین العابدین مازندرانی؛
+او در سال 1284ق به اصفهان مراجعت کرد. مدتی به درس آیت اللّه العظمی حاج [[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمدباقر نجفی]] حاضر شده، و سپس خود به تدریس و اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
-. آقا میرزا علی نقی طباطبائی حائری؛ <ref>عالم کامل و فقیه اصولی، از شاگردان صاحب جواهر و شیخ حسن کاشف الغطاء که در کربلای معلی مرجعیت تقلید و تدریس داشت. وی عالمی باسخاوت و بزرگوار بود. با وجود شهرت و مرجعیت، در شب های تار به صورت پنهان به در منزل افراد می رفت و به آنان کمک مالی می نمود. علامه سید حسن صدر در تکمله امل الآمل (ج 2 ص 171) می نویسد: "حدّثنی بعض الثقات من العلماء بجلالته وتقواه وتورّعه واحتیاطه ومداومته علی التهجّد فی اواخر اللیل ومناجاته وبکائه مما کان فیه احد افراد دهره. والذی انا رأیته منه حسن التواضع ومکارم الاخلاق وکثره صله الارحام وترویج العلم والعلماء واعظام اهل الدین ومراعاه المشتغلین... وکان ره سخیا کریما ولذلک فقد ترک علیه دین کثیر. وحدّثنی بعض الثقات انّه کان لا یفرق فی العطاء بین صدیقه وعدوه او صاحبه وحاسده بل کان یصلهم بصوره خفیه فیحمل الیهم الاموال فی اللیل ویطرق ابوابهم وهو متنکر فیدفع ما بیده لمن خرج علیه ویذهب".</ref>
+====اساتید====
+اساتید ایشان در نجف اشرف و کربلای معلی عبارتند از:
-وی در سال 1284ق به اصفهان مراجعت کرد. مدّتی به درس آیه اللّه العظمی حاج شیخ محمّد باقر نجفی حاضر شده، و سپس خود به تدریس و اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
+#شیخ مرتضی انصاری
+#شیخ مشکور عرب
+#شیخ راضی نجفی
+#ملا محمد حسین فاضل اردکانی
+#حاج شیخ زین العابدین مازندرانی
+#آقا میرزا علی نقی طباطبائی حائری
+#[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمدباقر نجفی]] <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.</ref>
-فرزندش [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|آیه اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام]] می نویسد:<blockquote>لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالباً انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلّی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.<ref>ارشاد المسلمین، ص 43.</ref> </blockquote>شش نفر از فرزندان او از علما و فضلای اصفهان بوده اند:
+فرزندش آیت اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام می نویسد:<blockquote>لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالبا انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.<ref>ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.</ref> </blockquote>
-==='''1. [[سید علی نقی ثقة الشریعه|سیّد علی نقی ثقه الشریعه]]'''===
+==آثار==
-عالم فاضل، از شاگردان آیات عظام: میر محمّد هاشم چهار سوقی، آقا سیّد محمّد باقر درچه ای و میر محمّد تقی مدرّس که پس از انجام تحصیلات به اقامه جماعت و ترویج دین پرداخت و پس از عمری طولانی در سال 1376ق وفات نموده و در تخت فولاد مدفون گردید.<ref>همان.</ref>
+کتب زیر  از  آثار  قلمی اوست:
-بر سنگ مزار او این اشعار آمده بود:
+#رساله ای مبسوط در اصول دین
+#رساله در  صیغ و عقود
+#شرح الدره الغرویه سید بحر العلوم
+#تقریرات فقهی و اصولی اساتید خود<ref>مهدوی، سیری در تخت فولاد اصفهان، ص165؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص884.</ref>
-سمیّ امام دهم آن فقید
+==وفات==
+وی سرانجام در 2 شنبه 6 جمادی الاولی 1328ق وفات یافت و در [[تکیه فاضل هندی]] واقع در [[تخت فولاد]] پایین پای [[فاضل اصفهانی|فاضل هندی]] در جوار آیت اللّه آقا میر [[محمدحسین مدرس زاده اصفهانی|محمدحسین مدرس]] عموی خود مدفون گردید.<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، ص162.</ref>
-که از دانش و علم بودی مزید
+==پانویس==
+[[رده:علمای قرن 13]]
-به شوق ملاقات حق شد روان
+[[رده:سادات میرمحمدصادقی]]
+[[رده:مدرسین]]
-ز لطف الهی به مقصد رسید
+[[رده:ائمه جماعت]]
+[[رده:شاگردان محمدباقر نجفی]]
-دریغا که در خاک کرد او مکان
-ز چشم همه در غمش خون چکید
-"مدرّس" بگفت این سخن با خلوص
-به تاریخ فوتش برضوان شدید
-==='''2. [[سید علی اکبر صادقی اصفهانی|سیّد علی اکبر مدرّس صادقی]]'''===
-عالم فاضل، در سال 1288ق متولّد و بعد از تکمیل سطوح در سال 1309ق به عتبات عالیات مهاجرت نموده و در حوزه درس آیات عظام:
-آخوند ملّا محمّد کاظم خراسانی و سیّد محمّد کاظم یزدی و سایر علما حاضر شده و به استفاده پرداخت.
-در سال 1317ق به اصفهان بازگشت. مدّتی در اصفهان سکونت نمود و سپس به قریه گز برخوار رفت و به ترویج دین و ارشاد و هدایت مردم پرداخت.<ref>همان ، ص 44.</ref>
-او در سال 1381ق وفات نموده و در تخت فولاد مدفون گردید.<ref>نواده اش آقای جعفر مدرّس صادقی فرزند سید محمد جواد، از نویسندگان معاصر است که آثار متعددی تألیف و تصحیح کرده است.</ref>
-برادرش سیّد محمّد حسین مدرّس در وفاتش گوید:
-جانا به عزّ و جاه جهان نیست اعتبار
-زنهار بر کسی مکن از مال افتخار
-این پنج روز عمر که آن را ثبات نیست
-از خود به خلق ظلم و تعدی روا مدار
-یک دم گذر نما به مزار گذشتگان
-بنگر که نیک و بد همه خفتند در مزار
-گر میر کاروانی و گر صاحب جلال
-از چنگ مرگ کس نتواند کند فرار
-واحسرتا که ثلمه به اسلام شد پدید
-گشتند مسلمین همه با درد و غم دچار
-رفت از جهان گلی ز گلستان احمدی
-آن عالم جلیل که بد شرع را مدار
-مولای ما که بود علی اکبر آن فقیه
-دارای فضل و علم و کرامات بی شمار
-زین سجن تنگنای جهان شد خلاص و رفت
-اندر جوار رحمت جد بزرگوار
-گر جسم او به خاک سیه شد روان ولی
-دارد محبتش به دل مومنین قرار
-باشد درود حق به روان شریف او
-گردد به حشر با نبی و آل همجوار
-سال هزار و سیصد و هشتاد و شش رسید
-از ماه هشت چون که روان گشت بیست و چار
-تاریخ فوت او ز "مدرّس" سوال شد
-گفتا: "علیّ اکبرمان رفت زین دیار"
-==='''3. حاج سیّد علی محمّد مدرّس'''===
-عالم فاضل، از وکلای درجه اول دادگستری اصفهان و امام جماعت.
-از او: "شرح دعای صباح" و "شرح دعای مشلول" به چاپ رسیده است.
-وی در سال 1294ق متولّد و در ذی الحجه 1392ق وفات نمود و در جوار پدر بزرگوار خود مدفون شد.
-سنگ نوشته مزارش چنین بود:
-"قد ارتحل الی جوار رحمه ربه الرئوف الرحیم السید السند العابد الکامل، صاحب الملکات الحمیده والاخلاق الطیبه، ذو الجود والسخاء، بدر العشیره وفخرها، من حفظ بیمن وجوده ارتباط القبیله طول سنین متداومه، حجه الاسلام، ملاذ الانام، الحاج السید علی محمّد المدرس طاب ثراه قریب الفجر من لیله الخمیس السابع والعشرین من شهر ذی الحجه الحرام من سنه اثنین وتسعین وثلاثمائه بعد الالف من الهجره النبویه 1392 مطابق 12 بهمن 1351".
-==='''4. سیّد محمّد باقر مدرّس صادقی'''===
-به نوشته آیه اللّه ثقه الاسلام وی صاحب کمالات صوری و معنوی بوده و از علوم ادبی و فقه و اصول بهره کافی داشته و در مسجد محله نو اقامه جماعت می نموده و مرجع برخی از ادارات دولتی جهت اصلاح امور عامه بوده است.<ref>همان، ص 45.</ref>
-==='''5. [[سید محمدحسین مدرس صادقی|سیّد محمّد حسین مدرّس صادقی]]'''===
-ادیب شاعر فاضل که در زهد و تقوا و حسن خلق ممتاز بود. از او دیوان اشعار و مجموعه اشعاری با عنوان "گلشن نجات" به چاپ رسیده است. وی در 6 محرم سال 1389ق وفات یافت و در کنار آیه اللّه ثقه الاسلام مدفون شد. مرحوم صغیر اصفهانی در وفاتش چنین سروده است:<ref>گلشن نجات، ص 129.</ref>
-سمیّ خامس آل عبا حسین که بود
-قرین رتبه بی حد، شرافت بی مر
-به جز ولایت حیدر نبودش اندر دل
-بلی بلی بود ایمان ولایت حیدر
-ز هد و تقوا بودی نشانه سلمان
-ز صدق و ایمان بودی علامت بوذر
-کتاب او همه اخبار و آیه سرتا پا
-بیان او همه اندرز و پند پا تا سر
-وجود او همه بودی ولایت و تقوا
-که در ولایت و تقوا سرود این دفتر
-هزار و سیصد و هشتاد و نه از این عالم
-به سوی روضه رضوان ز شوق کرد سفر
-"صغیر" می طلبد دایم از سر اخلاص
-شود فزوده علوّ مقامش از داور<ref>گلزار فضیلت، ص 166-160.</ref>
-=='''آثار'''==
-کتب زیر از آثار قلمی اوست:<ref>همان.</ref>
-- رساله ای مبسوط در اصول دین
-- رساله در صیغ و عقود
-- شرح الدرّه الغرویه سید بحر العلوم
-=='''وفات'''==
-وی سرانجام در 2 شنبه 6 جمادی الاولی 1328ق وفات یافت و در [[تکیه فاضل هندی]]<nowiki/>واقع در [[تخت فولاد]] پائین پای [[فاضل اصفهانی|فاضل هندی]] در جوار آیه اللّه آقا میر محمّد حسین مدرّس عموی خود مدفون گردید.
-عبارات سنگ لوح وی چنین است:
-"قد ارتحل الی روح وریحان السیّد السند الفقیه المعتمد، فرید دهره واعجوبه زمانه، صاحب المقامات العالیه والکرامات المتواتره، استاد العلماء ورئیس الفقهاء، الصبور عند البلاء، الوقور عند الهزاهز، مخالفا لهواه، مطیعا لأمر مولاه، الداعی الی شریعه جدّه سیّد المرسلین، صاحب الخلق المستحسن، آقا سیّد محمّد محسن نوّراللّه مضجعه".
-=='''پانویس'''==
-<br />
 [[رده:گلزار فضیلت]]
 [[رده:تیرماه 1401]]
-[[رده:شعر]]
 <references />
-=='''منبع'''==
+==منابع==
-گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، رحیم قاسمی، اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
+*[[رحیم قاسمی|قاسمی، رحیم]]، گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)،  اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
+*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
 [[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
-[[رده:علمای قرن 13]]
-[[رده:علمای قرن 14]]

تفاوت میان نسخه‌های «سید محسن میر محمد صادقی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۹

زندگی نامه

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

آثار

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

جستجو