این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین شجره بزمی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
(اصلاح منبع و پانویس)
 
(۲۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد حسين شجره''' فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به '''بزمى''') در سال 1278 شمسى به دنيا آمد.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند درج یا بررسی منبع}} {{نیازمند ویرایش}} {{بررسی رده}}
[[پرونده:Snapshot 22-11-08 18-33-13.jpg|بندانگشتی|سید حسین شجره بزمی]]
'''سیّد حسين شجره''' ( 1278ش-1361ش ) شاعر، ادیب و دانشمند متخلّص به '''بزمی،''' فرزند [[سید عبدالرسول بزمی اصفهانی|سيّد عبدالرسول شجره]] در اصفهان به دنيا آمد.


== زندگی نامه ==  
==زندگی نامه==  
او در سال 1278ش و یا به نوشته سخنوران نامی معاصر در سال 1271ش متولّد شده است. اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و  تحصیلات ابتدایی خود را درآنجا گذرانده است. چندین سال  در مدارس بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و از آن دانشکده فارغ التّحصیل گردید و در دادگستری و سپس وزارت دارایی به کار پرداخت و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ، ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ، ص59.</ref>


اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتى بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايى البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـاى ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادى، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref>
وی ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .


ســپس در وزارت دارايـى مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايى گرديد. هنگامى كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولى با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوى]] می نويسد: كم شعر می گفت ولى سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: «كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.»
وى در سال 1402 هجرى قمرى مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ى آغاباشـى]] مـدفون گرديـد .
 
از اشعار اوست:  
وی در سرودن شعر طبعی روان داشت. این اشعار از ابیات اوست:  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|او راسـت حيـات جـاودانى}}
{{ب|زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای |آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای}}
{{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|مرگ است به نـام زنـدگانى<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص295.</ref>}}
{{ب|در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف  |ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای<ref> تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص295؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دائره المعارف دانش بشر، ص1205؛ مکارم الآثار، ج7، ص2709؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج2، صص 760 و 761</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== آثار ==
==آثار==
آثار زير نتيجه ى مطالعات اوست:
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:


1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام  
1 ـــ تحقيــق در احوال و رباعيــات خيــام  


2 ـــ علــم معــاش
2 ـــ علــم معــاش


3 ـــ شخصــيت مولــوى
3 ـــ ترجمه شخصــيت مولــوی تالیف: نیکلسون


4 ـ روانشناسى امروز
4 ـ رساله در تعبیر رؤیا و روانشناسی امروز
   
   
5 ـ مقدمه بـر جغرافيـاى اقتصـادى
5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی


6 ــ كسـب و تجـارت عمومى
6 ــ کتاب و تجـارت عمومی


7 ـ راز كامروايى
7 ـ راز كامروايی


8 ـ قواى روحى و آيين فرمانروايى
8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی
 
9 ـ همچنین «گلزار ایران» مجموعه مقالاتی درباره ادبیات پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری که در روزنامه ایران و «در محفل انس» چه شنیدم» در روزنامه کیهان به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص703-704</ref>
 
==وفات==
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تکیه آغاباشی|تكيه ی آغاباشـی]] واقع در [[تخت فولاد]] مـدفون گرديـد.<ref>لطفی ،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص358</ref>


9 ـ گلزار ايران.
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|اى كوچ كرده ناگـه و از يـاران|بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران}}
 
{{ب|در خاك تيره خفته ولـى بيـدار| در اشك چشـم آينـه كـرداران}}
{{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|و راسـت حيـات جـاودانی}}
 
{{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|رگ است به نـام زنـدگانی}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== پانویس ==
<br />
 
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== منبع ==
==منابع==
برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸
 
* لطفی،علیرضا(حامد اصفهانی)، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف ،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
*
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۲۸

سید حسین شجره بزمی

سیّد حسين شجره ( 1278ش-1361ش ) شاعر، ادیب و دانشمند متخلّص به بزمی، فرزند سيّد عبدالرسول شجره در اصفهان به دنيا آمد.

زندگی نامه

او در سال 1278ش و یا به نوشته سخنوران نامی معاصر در سال 1271ش متولّد شده است. اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و تحصیلات ابتدایی خود را درآنجا گذرانده است. چندین سال در مدارس بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و از آن دانشکده فارغ التّحصیل گردید و در دادگستری و سپس وزارت دارایی به کار پرداخت و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]

وی ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .

مرحـوم مهـدوی می نويسد: «كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.»

وی در سرودن شعر طبعی روان داشت. این اشعار از ابیات اوست:

زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای
در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای[۲]

آثار

آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:

1 ـــ تحقيــق در احوال و رباعيــات خيــام

2 ـــ علــم معــاش

3 ـــ ترجمه شخصــيت مولــوی تالیف: نیکلسون

4 ـ رساله در تعبیر رؤیا و روانشناسی امروز

5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی

6 ــ کتاب و تجـارت عمومی

7 ـ راز كامروايی

8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی

9 ـ همچنین «گلزار ایران» مجموعه مقالاتی درباره ادبیات پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری که در روزنامه ایران و «در محفل انس» چه شنیدم» در روزنامه کیهان به طبع رسیده است.[۳]

وفات

وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی واقع در تخت فولاد مـدفون گرديـد.[۴]

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

گر خاك شـود وجـود دانـاو راسـت حيـات جـاودانی
ليكن به مثـل حيـات نـادانرگ است به نـام زنـدگانی


پانویس

  1. معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ، ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ، ص59.
  2. تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص295؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دائره المعارف دانش بشر، ص1205؛ مکارم الآثار، ج7، ص2709؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج2، صص 760 و 761
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص703-704
  4. لطفی ،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص358

منابع

  • لطفی،علیرضا(حامد اصفهانی)، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف ،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
  • مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.