سید احمد بهشتی

حجةالاسلام حاج سيد احمد بهشتی

سید احمد بهشتی(1293-1361ش) فرزند آقـا سـيد محمد هاشم عالم و ادیب و امام جماعت اصفهانی در قرن چهاردهم شمسی است.

زندگینامه

وی از سلسله‌ی خاندان بهشتی در سال 1332 قمری در اصفهان ديده به جهان گشود. سيد احمد بهشتی پس از تحصيلات حوزوی به امر تبليغ پرداخت و امامـت جماعـت مسـجد مستهلك ناژوان و نيز مسجد امام صادق (علیه‌السلام) مسجد كوچكی نزديك مقبره‌ی صائب را به عهده داشت.

پس از درگذشت عمويشان كه عالمی جلیل‌القدر به نـام حاج‌آقا سـید حسـين بهشتی بود و دفتر ازدواج و طلاق داشـت امـور آن دفتـر را بـه عهـده گرفـت و در خدمت به مردم به نحوه شايسته‌ای انجام‌وظیفه می‌نمود.

بيشـتر اهتمـامش در آسـان گرديدن امور ازدواج و انصراف مراجعين طلاق بود تا حتی‌الامکان بتواند آنـان را از طــلاق و جــدايی برهانــد. در زنــدگی شخصــی و اداری خــود دارای نظــم و انضباط بود. از طبعی سرشار و روان برخوردار بود و در اشعار به «احمد» تخلّص می‌نمود.

از وی مجموعه اشعاری چاپ‌نشده، به‌جای مانده كه در پای هر اثـر تـاريخ سرودن آن درج گرديده است.

از اشعار اوست:

تـا چنـد بـرادر تـو بـه فكـر خـور خـوابی

هشدار تو انسانی و برتر ز دوابی

چنانكه ملاحظه می‌شود آشنايی او با قافيه و اصول شاعری انـدك بـوده و طبـع شعری داشته است و از اشعار او چنين استنباط می‌شـود كـه در انجمـن هـای شـعر شركت نداشته است. از اين رو اشعار او خالی از اشكال نيست اما از بعد محتـوايی و اخلاقی ابياتی ارزشمند و حكيمانه است.

وفات

سید احمد بهشتی در اول جمادی‌الثانی ۱۴۰۳ قمری ديده از جهان فروبست و در جوار قبر اجداد بزرگوارش در نزدیک مصـلی در تخت فولاد به خاک سپرده شد.

منبع

• لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)،تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان،عليرضا لطفی(حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.