این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محسن میر محمد صادقی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (و) |
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
#[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمدباقر نجفی]] <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.</ref> | #[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمدباقر نجفی]] <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.</ref> | ||
فرزندش [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|آیه اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام]] می نویسد:<blockquote>لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالبا انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.<ref>ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.</ref> </blockquote> | فرزندش [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|آیه اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام]] می نویسد:<blockquote>لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالبا انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.<ref>ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.</ref> </blockquote> | ||
=== | ===فرزندان=== | ||
شش نفر از فرزندان او از علما و فضلای اصفهان بوده اند: | |||
# [[سید علی نقی ثقه الشریعه|سید علی نقی ثقه الاسلام]] | |||
# [[سید علی اکبر صادقی اصفهانی]] | |||
# [[سید علی محمد بن محسن مدرس صادقی]] | |||
# سید محمدباقر مدرس صادقی | |||
# [[سید محمدحسین مدرس صادقی]] | |||
=='''آثار'''== | =='''آثار'''== | ||
کتب زیر از آثار قلمی اوست:<ref>همان.</ref> | کتب زیر از آثار قلمی اوست:<ref>همان.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۳۶
سید محسن میر محمدصادقی فرزند سیدمحمدباقر حسینی (1265 ق-1328ق)عالم عامل و فقیه کامل، از بزرگان خاندان سادات می باشد.
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
زندگی نامه
سید محسن در سال 1265 ق اصفهان متولد شد. از هفت سالگی به تحصیل پرداخت و در اندک زمانی آثار نبوغ و هوش و ترقی در او ظاهر گردید. پس از استفاده از محضر علمای اصفهان به اتفاق عموزادگان خود به عتبات عالیات مشرف شد و از محضر اساطین علمی آنجا به استفاده پرداخت.
وی در سال 1284ق به اصفهان مراجعت کرد. مدتی به درس آیه اللّه العظمی حاج شیخ محمدباقر نجفی حاضر شده، و سپس خود به تدریس و اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
اساتید
اساتید ایشان در نجف اشرف و کربلای معلی عبارتند از:
- شیخ مرتضی انصاری
- شیخ مشکور عرب[۱]
- شیخ راضی نجفی [۲]
- ملا محمد حسین فاضل اردکانی[۳]
- حاج شیخ زین العابدین مازندرانی
- آقا میرزا علی نقی طباطبائی حائری [۴]
- شیخ محمدباقر نجفی [۵]
فرزندش آیه اللّه سیّد عبداللّه ثقه الاسلام می نویسد:
لسان موعظه او ضرب المثل بود در این مورد سحر بیان داشت. زهد او شهره آفاق بود، با اهل دیوان بلکه مطلق اهل دنیا معاشرت نمی کرد و غالبا انیس و جلیس فقرا بود. از دنیا و مافیها به کلی اعراض داشت و در آخر عمر گوشه انزوا اختیار نموده و مشغول عبادت بود.[۶][۷]
فرزندان
شش نفر از فرزندان او از علما و فضلای اصفهان بوده اند:
- سید علی نقی ثقه الاسلام
- سید علی اکبر صادقی اصفهانی
- سید علی محمد بن محسن مدرس صادقی
- سید محمدباقر مدرس صادقی
- سید محمدحسین مدرس صادقی
آثار
کتب زیر از آثار قلمی اوست:[۸]
وفات
وی سرانجام در 2 شنبه 6 جمادی الاولی 1328ق وفات یافت و در تکیه فاضل هندیواقع در تخت فولاد پایین پای فاضل هندی در جوار آیت اللّه آقا میر محمدحسین مدرس عموی خود مدفون گردید.
پانویس
- ↑ کان من اجلاء فقهاء اهل البیت علیهم السلام... طویل الباع فی الفقه، کثیر الاطلاع فیه، کثیر الاستحضار لمسائله؛ من جبال العلم وکبار فقهائه؛ کثیر الترویج للدین". تکمله امل، ج 6 ، ص 56.
- ↑ افقه اهل زمانه، خاتمه الفقهاء الجعفریین و شیخ العلماء المحقّقین. کان بحرا متلاطما فی الفقه وفی تمهید قواعده والتفریع علی قواعده. لم ار افقه منه، وبموته ماتت طریقه الشیخ کاشف الغطاء واولاده فی الفقه". ر.ک: تکمله امل الآمل ، ج 2 ، ص 53.
- ↑ کان عالما محققا وفقیها متبحرا و اصولیا موسّسا، مرجعا فی الاحکام وملاذا للاسلام. کان سوق العلم قائما به فی ایامه بالحائر، وتربی علی یده جماعه من العلماء. وکان قلیل الاعتناء بالدنیا والریاسه. ما رایت اقل اعتناء منه فی علماء العصر مع اقبال الریاسه علیه بکلها؛ زاهدا ناسکا روحانیا ربّانیا". تکمله امل الآمل ، ج 2 ، ص 435.
- ↑ عالم کامل و فقیه اصولی، از شاگردان صاحب جواهر و شیخ حسن کاشف الغطاء که در کربلای معلی مرجعیت تقلید و تدریس داشت. وی عالمی باسخاوت و بزرگوار بود. با وجود شهرت و مرجعیت، در شب های تار به صورت پنهان به در منزل افراد می رفت و به آنان کمک مالی می نمود. علامه سید حسن صدر در تکمله امل الآمل (ج 2 ص 171) می نویسد: "حدّثنی بعض الثقات من العلماء بجلالته وتقواه وتورّعه واحتیاطه ومداومته علی التهجّد فی اواخر اللیل ومناجاته وبکائه مما کان فیه احد افراد دهره. والذی انا رأیته منه حسن التواضع ومکارم الاخلاق وکثره صله الارحام وترویج العلم والعلماء واعظام اهل الدین ومراعاه المشتغلین... وکان ره سخیا کریما ولذلک فقد ترک علیه دین کثیر. وحدّثنی بعض الثقات انّه کان لا یفرق فی العطاء بین صدیقه وعدوه او صاحبه وحاسده بل کان یصلهم بصوره خفیه فیحمل الیهم الاموال فی اللیل ویطرق ابوابهم وهو متنکر فیدفع ما بیده لمن خرج علیه ویذهب".
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.
- ↑ ثقة الاسلام،ارشاد المسلمین، ص 43.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص425.
- ↑ همان.
- ↑ مهدوی، سیری در تخت فولاد اصفهان، ص165.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص884.
منبع
- گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، رحیم قاسمی، اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.