این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین امامی عریضی»
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه از مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، درج شعر، درج عکس) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حاج میر محمّدحسین امامی عریضی''' ملقب به '''«قوام المحدثین»'''، خطیب | '''حاج میر محمّدحسین امامی عریضی''' ملقب به '''«قوام المحدثین»''' (قبل از سال 1296 ق - 1346ق) فرزند سید عبدالباقی ، محدث شهير، خطیب دانشمند، عالم واعظ توانا و يكى از چهره های برجسته خاندان علمى امامى است | ||
[[پرونده:Seied MohammadHosein Emami alarizi.jpg|بندانگشتی|350x350پیکسل|سید محمدحسین امامی العریضی]] | |||
که در نیمه نخست قرن چهاردهم هجری قمری، در اصفهان متولّد شده و در محله درب امام اصفهان سكونت داشته و در این شهر به تحصیل علم و فضل پرداخته است. | |||
== | ==زندگینامه== | ||
او فرزند سیّد عبدالباقی بن سیّد میرزا امامی عریضی اصفهانی بود. وی | |||
===ولادت=== | |||
سيد محمد حسين ظاهراً قبل از سال 1296 ق به دنيا آمده است، زيرا دوران حيات وى را بیش از پنجاه سال نوشته اند.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 13.</ref> | |||
===خاندان=== | |||
نسب وى به امامزاده « على عريضى » مى رسد كه فرزند امام جعفر صادق ( ع ) است. | |||
او فرزند سیّد عبدالباقی بن سیّد میرزا امامی عریضی اصفهانی بود. از علماى مورد احترام و داراى مقامات علمى و معنوی بودكه پس از وفات درحرم امام حسين ( ع ) نزديك حريم حسينى به خاك سپرده شد.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 15.</ref> | |||
جدّ اعلاى او، [[سید علی امامی|آقا سيد على امامى العريضى]] مهمترين چهره علمى خاندان امامى و از شاگردان استاد الكلّ آقا حسين خوانسارى و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسى]] بوده است. | |||
در برخی از کتابها او را برادر [[سید محمود بن عبدالعلی موسوی درب امامی|سیّد محمود بن سیّد عبدالعلی موسوی درب امامی]] دانسته اند که صحیح نیست.<ref>بنگرید به: رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص209؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.</ref> | |||
===فرزندان=== | |||
وى داراى هفت پسر و دو دختر بوده كه يكى ازفرزندان فاضلش، خطيب توانا، سيد ابوالفضل امامی در تكيه فاضل سراب « مشکات الواعظين » معروف به تخت فولاد مدفون است. | |||
==آثار و فعالیت ها== | |||
===آثار مکتوب=== | |||
وی با قلمی روان و ساده، سخنرانيهاى خود را نوشته است كه مدتها به صورت دست نويس باقى بود و اخيراً با عنوان « یادگاری از خطبای پیشین » به چاپ رسیده است. | |||
===فعالیت ها=== | |||
او خطيبى توانا و واعظی برجسته بود كه با بيان شيوا و سخنان جذّابش مردم را به سمت خود جلب مى نمود. معلومات بسيار و احاطه وی بر آيات قرآن و روايات معصومين ( ع ) بيش از پيش موجب معروفيت منبرهاى او گرديد. | |||
وی در تاریخ معصومین علیهم السلام و اخبار و اشعار و اخلاق، معلومات فراوان و صدایی گیرا و بسیار ملیح داشته و اغلب الحان و آوازها را در کمال استادی می خوانده است و بزرگان و اعیان شهر و علمای مشهور همچون [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آقانجفی]] برای مجالس وعظ و خطابه او را بر سایر اقران عصر خویش مقدّم می شمرده اند. | وی در تاریخ معصومین علیهم السلام و اخبار و اشعار و اخلاق، معلومات فراوان و صدایی گیرا و بسیار ملیح داشته و اغلب الحان و آوازها را در کمال استادی می خوانده است و بزرگان و اعیان شهر و علمای مشهور همچون [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آقانجفی]] برای مجالس وعظ و خطابه او را بر سایر اقران عصر خویش مقدّم می شمرده اند. | ||
در | شهرت او محدود به اصفهان نبوده، بلكه مدتى در شهر مشهد مقدس نيز به خطابه و سخنرانى پرداخته و متولى آستان قدس لقب« قوام المحدثين » را به ايشان اعطا کرده و از آن پس، هر سال او را براى سخنرانى در [[مسجد گوهر‌شاد]] دعوت مى كرده است.<ref>فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص14.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) وفات یافته و در یکی از اطاق های [[تکیه جویباره ای]] ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>تخت فولاد یادگار تاریخ: نسخه خطی؛ یادنامه آیت اللَّه فقیه امامی، صص 30 و 31.</ref> | او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) در حالى كه بيش از پنجاه سال از عمرش نگذشته بود؛ وفات یافته و در یکی از اطاق های [[تکیه جویباره ای]] ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>تخت فولاد یادگار تاریخ: نسخه خطی؛ یادنامه آیت اللَّه فقیه امامی، صص 30 و 31.</ref><ref>مهدوی،اعلام اصفهان، ج2،ص700.</ref> | ||
حكايتى جالب از لحظه هاى پايانى عمرش توسط نواده دختری ايشان نقل شده است. | |||
برروى سنگ مزارش اين اشعار بنابر وصيتش نوشته شده است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 210.</ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|جان به حق واصل شد و من از پى جان مى روم| گرچه دشوار است ره ليكن من آسان مى روم}} | |||
{{ب|پادشاها چشم اميدم به كس غير از تو نيست| خلعتم ز الطاف ده اكنون كه عريان مى روم}} | |||
{{ب|در وفادارى مهر مصطفى و آل او| عمر شيرين صرف كردم همچه سلمان می روم}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از:[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]،مصلح الدین،[[اعلام اصفهان]]،اصفهان،سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386 | برگرفته از:[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]،مصلح الدین،[[اعلام اصفهان]]،اصفهان،سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | ||
برگرفته از:مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:محدثین]] | |||
نسخهٔ ۲۸ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۲۴
حاج میر محمّدحسین امامی عریضی ملقب به «قوام المحدثین» (قبل از سال 1296 ق - 1346ق) فرزند سید عبدالباقی ، محدث شهير، خطیب دانشمند، عالم واعظ توانا و يكى از چهره های برجسته خاندان علمى امامى است
که در نیمه نخست قرن چهاردهم هجری قمری، در اصفهان متولّد شده و در محله درب امام اصفهان سكونت داشته و در این شهر به تحصیل علم و فضل پرداخته است.
زندگینامه
ولادت
سيد محمد حسين ظاهراً قبل از سال 1296 ق به دنيا آمده است، زيرا دوران حيات وى را بیش از پنجاه سال نوشته اند.[۱]
خاندان
نسب وى به امامزاده « على عريضى » مى رسد كه فرزند امام جعفر صادق ( ع ) است.
او فرزند سیّد عبدالباقی بن سیّد میرزا امامی عریضی اصفهانی بود. از علماى مورد احترام و داراى مقامات علمى و معنوی بودكه پس از وفات درحرم امام حسين ( ع ) نزديك حريم حسينى به خاك سپرده شد.[۲]
جدّ اعلاى او، آقا سيد على امامى العريضى مهمترين چهره علمى خاندان امامى و از شاگردان استاد الكلّ آقا حسين خوانسارى و علامه مجلسى بوده است.
در برخی از کتابها او را برادر سیّد محمود بن سیّد عبدالعلی موسوی درب امامی دانسته اند که صحیح نیست.[۳]
فرزندان
وى داراى هفت پسر و دو دختر بوده كه يكى ازفرزندان فاضلش، خطيب توانا، سيد ابوالفضل امامی در تكيه فاضل سراب « مشکات الواعظين » معروف به تخت فولاد مدفون است.
آثار و فعالیت ها
آثار مکتوب
وی با قلمی روان و ساده، سخنرانيهاى خود را نوشته است كه مدتها به صورت دست نويس باقى بود و اخيراً با عنوان « یادگاری از خطبای پیشین » به چاپ رسیده است.
فعالیت ها
او خطيبى توانا و واعظی برجسته بود كه با بيان شيوا و سخنان جذّابش مردم را به سمت خود جلب مى نمود. معلومات بسيار و احاطه وی بر آيات قرآن و روايات معصومين ( ع ) بيش از پيش موجب معروفيت منبرهاى او گرديد.
وی در تاریخ معصومین علیهم السلام و اخبار و اشعار و اخلاق، معلومات فراوان و صدایی گیرا و بسیار ملیح داشته و اغلب الحان و آوازها را در کمال استادی می خوانده است و بزرگان و اعیان شهر و علمای مشهور همچون آقانجفی برای مجالس وعظ و خطابه او را بر سایر اقران عصر خویش مقدّم می شمرده اند.
شهرت او محدود به اصفهان نبوده، بلكه مدتى در شهر مشهد مقدس نيز به خطابه و سخنرانى پرداخته و متولى آستان قدس لقب« قوام المحدثين » را به ايشان اعطا کرده و از آن پس، هر سال او را براى سخنرانى در مسجد گوهر‌شاد دعوت مى كرده است.[۴]
وفات
او سرانجام در 9شعبان 1346ق (مطابق لوح مزار وی) در حالى كه بيش از پنجاه سال از عمرش نگذشته بود؛ وفات یافته و در یکی از اطاق های تکیه جویباره ای ها (مشهور به تکیه فاضل سراب) در تخت فولاد مدفون شد.[۵][۶]
حكايتى جالب از لحظه هاى پايانى عمرش توسط نواده دختری ايشان نقل شده است.
برروى سنگ مزارش اين اشعار بنابر وصيتش نوشته شده است:[۷]
| جان به حق واصل شد و من از پى جان مى روم | گرچه دشوار است ره ليكن من آسان مى روم | |
| پادشاها چشم اميدم به كس غير از تو نيست | خلعتم ز الطاف ده اكنون كه عريان مى روم | |
| در وفادارى مهر مصطفى و آل او | عمر شيرين صرف كردم همچه سلمان می روم |
پانویس
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 13.
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص 15.
- ↑ بنگرید به: رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص209؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.
- ↑ فقيه امامى، يادگارى از خطباى پيشین اصفهان، ص14.
- ↑ تخت فولاد یادگار تاریخ: نسخه خطی؛ یادنامه آیت اللَّه فقیه امامی، صص 30 و 31.
- ↑ مهدوی،اعلام اصفهان، ج2،ص700.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 210.
منبع
برگرفته از:مهدوی،مصلح الدین،اعلام اصفهان،اصفهان،سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
برگرفته از:مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.