محمدباقر انوری اصفهانی

محمّد باقر انواری متخلّص به «لمعه» شاعر ادیب فاضل فرزند ملّا عبدالکریم سودائی دستگردی، در سال 1321قمری در دستگرد برخوار متولّد

شده است.

معرفی

وی تحصیلات خویش را در مدارس قدیمی و جدید این شهر به پایان رسانیده مدتی به محراب و منبر سرگرم بود.

سپس منبر را ترک نموده به خدمت فرهنگ اشتغال جسته، سالها مدیریت دبستان حسین آباد را داشت و از کارمندان صدیق و فعّال فرهنگ اصفهان بود. او از شعرای باذوق و خوش قریحه اصفهان بوده و در انجمن شعرا شرکت می کرد.

از آثارش «نامه دهقان» به چاپ رسیده، صاحب دیوان اشعار نیز هست.

ابیات زیر از اشعار اوست.

ای عکس ز من تو در جهان می مانی		من خاک شوم تو جاودان می مانی
تو آینه دعا و نفرین هستی		از نیک و بد کسان نشان می مانی

وفات

وی در یکشنبه 14 محرم 1385ه.ق وفات یافته و در تکیه شیخ مرتضی ریزی در تخت فولاد مدفون گردید.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.