این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسین غراء توانگر نجف‌آبادی»
(ویرایش جزئئ) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
<br /> | <br /> | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
وی فرزند ابوالحسن در حدود سال 1246ش در نجف آباد متولّد شد. تحصیلات مقدماتی را نزد آقا سیّد هاشم آیت نجف آبادی آموخت. سپس به اصفهان شتافت و مغنی و مطوّل را نزد علمای آنجا فراگرفت. و منظومه سبزواری و شفای بوعلی سینا را نزد [[جهانگیر خان قشقایی|حکیم جهانگیرخان قشقائی]] خواند و در سایر علوم مانند صرف و نحو، منطق، لغت، هیئت، طب و تاریخ مهارتی بسزا یافت. پس از چندی از لباس روحانیت خارج شده و در «کمپانی مسعودیه» اصفهان به کار پرداخت. سپس در گلپایگان و نجف آباد به تجارت پرداخت. در سرودن انواع شعر مهارت داشت و در انجمن های ادبی اصفهان و نجف آباد شرکت می کرد و اشعارش درمجله | وی فرزند ابوالحسن در حدود سال 1246ش در نجف آباد متولّد شد. تحصیلات مقدماتی را نزد آقا سیّد هاشم آیت نجف آبادی آموخت. سپس به اصفهان شتافت و مغنی و مطوّل را نزد علمای آنجا فراگرفت. و منظومه سبزواری و شفای بوعلی سینا را نزد [[جهانگیر خان قشقایی|حکیم جهانگیرخان قشقائی]] خواند و در سایر علوم مانند صرف و نحو، منطق، لغت، هیئت، طب و تاریخ مهارتی بسزا یافت. پس از چندی از لباس روحانیت خارج شده و در «کمپانی مسعودیه» اصفهان به کار پرداخت. سپس در گلپایگان و نجف آباد به تجارت پرداخت. در سرودن انواع شعر مهارت داشت و در انجمن های ادبی اصفهان و نجف آباد شرکت می کرد و اشعارش درمجله ارمغان به طبع می رسید. | ||
از اوست: | از اوست: | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
برخی از آثار وی عبارت اند از: | |||
# «اندرز نامه پدر و پسر» منظوم، که در سال 1333ش به ضمیمه روزنامه حیات اصفهان به طبع رسید. | # «اندرز نامه پدر و پسر» منظوم، که در سال 1333ش به ضمیمه روزنامه حیات اصفهان به طبع رسید. | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۹: | ||
# مجموعه غزلیات، قطعات و مثنویات | # مجموعه غزلیات، قطعات و مثنویات | ||
# مقالاتی به شیوه «چهار مقاله» نظامی عروضی که در موضوعات گوناگون نوشته است.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 337 و 338؛ دیباچه دیار نون، صص 160 و 161.</ref> | # مقالاتی به شیوه «چهار مقاله» نظامی عروضی که در موضوعات گوناگون نوشته است.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 337 و 338؛ دیباچه دیار نون، صص 160 و 161.</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
حسین غراء نجف آبادی سرانجام در 18 مرداد 1354ش پس از عمری طولانی وفات یافته و در نجف آباد مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص 614و615.</ref> | حسین غراء نجف آبادی سرانجام در 18 مرداد 1354ش پس از عمری طولانی وفات یافته و در نجف آباد مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص 614و615.</ref> <br /> | ||
<br /> | |||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | ||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ ۱۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۰
حسین توانگر نجف آبادی(1246ش- 1354ش) متخلّص به «غرّاء» از شعرای قرن چهاردهم هجری بوده است.
معرفی
وی فرزند ابوالحسن در حدود سال 1246ش در نجف آباد متولّد شد. تحصیلات مقدماتی را نزد آقا سیّد هاشم آیت نجف آبادی آموخت. سپس به اصفهان شتافت و مغنی و مطوّل را نزد علمای آنجا فراگرفت. و منظومه سبزواری و شفای بوعلی سینا را نزد حکیم جهانگیرخان قشقائی خواند و در سایر علوم مانند صرف و نحو، منطق، لغت، هیئت، طب و تاریخ مهارتی بسزا یافت. پس از چندی از لباس روحانیت خارج شده و در «کمپانی مسعودیه» اصفهان به کار پرداخت. سپس در گلپایگان و نجف آباد به تجارت پرداخت. در سرودن انواع شعر مهارت داشت و در انجمن های ادبی اصفهان و نجف آباد شرکت می کرد و اشعارش درمجله ارمغان به طبع می رسید.
از اوست:
| کسی زخار ندیده چون من جفای گلی | چرا که خوار شدم عاقبت برای گلی | |
| هزار جور کشیدم زخمار و گشتم خوار | چه خوار و زار شدم آخر از برای گلی |
آثار
برخی از آثار وی عبارت اند از:
- «اندرز نامه پدر و پسر» منظوم، که در سال 1333ش به ضمیمه روزنامه حیات اصفهان به طبع رسید.
- دیوان قصائد
- مجموعه غزلیات، قطعات و مثنویات
- مقالاتی به شیوه «چهار مقاله» نظامی عروضی که در موضوعات گوناگون نوشته است.[۱]
وفات
حسین غراء نجف آبادی سرانجام در 18 مرداد 1354ش پس از عمری طولانی وفات یافته و در نجف آباد مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.