این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید جعفر بن محمدحسین آیت میردامادی سدهی»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (خنثی‌سازی ویرایش 20603 از Kh1.javani (بحث)) برچسب: خنثی‌سازی |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' | '''سیّد جعفر آیت بن آقا سیّد محمّد حسین بن سیّد محمّد جعفر بن سیّد محمّد حسین مقدس میردامادی سِدِهی'''، عالم فاضل معاصرمتولد ۱۳۰۵ش در محله خوزان سِدِه [خمینی شهر] متولّد شده. معروف به '''آیت'''،ایشان شاعر متخلص به '''جعفر''' است. از فضلاء [[مدرسه جده بزرگ|حوزه مدرسه جده]] و قم است. | ||
==زندگی نامه== | |||
او پس از تحصیل مقدمات در اصفهان نزد ملّا[[هاشم جنتی|هاشم جنّتی]]، حاج شیخ یحیی فقیه ایمانی، حاج سیّد محمّدباقر ابطحی، شیخ هبهاللَّه هرندی، [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]، حاج آقا حسین خادمی و آقا سیّد عباس صفی ادامه تحصیل داده و دروس هیئت و ریاضی را از حاج شیخ [[محمدباقر قزوینی|محمّدباقر قزوینی]] و اخلاق را نزد میرزا علی آقا شیرازی فرا گرفت. سپس به قم عزیمت نموده و از محضر علمای اعلام و آیات عظام: حاج آقا حسین بروجردی، [[محمدتقی خوانساری|حاج سیّد محمّد تقی خوانساری]]، حاج سیّد محمّد حجّت، [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، سید شهاب الدّین مرعشی نجفی، [[سید احمد خوانساری|سیّد احمد خوانساری،]]<nowiki/>حاج شیخ مهدی مازندرانی، علّامه سیّد محمّد حسین طباطبائی و حاج شیخ رضی تبریزی بهره برد. | |||
سپس با پدر بزرگوار به زیارت عتبات عالیات مشرّف شد و در سال 1335ش به تهران عزیمت نموده و در آنجا اقامت گزید. مدتی در [[مدرسه محمدیه|مدرسه محمّدیّه]] مقابل مسجد جامع تهران تدریس نمود. سپس در [[مدرسه برهان]] آستانه حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری به تدریس و اقامه جماعت مشغول شد و آن گاه با دستور آیت اللَّه بروجردی و به خواست مردم در مسجد نوروززاده به اقامه جماعت پرداخت. | |||
وی در انجام امور خیریه و مجالس علمی و انجمن های خیریه سعی و کوشش وافر مبذول می دارد و در کمک به نیازمندان و حل مشکلات شرعی و اجتماعی مردم پیش قدم بوده است. از اقدامات او تأسیس مؤسسه علمی و فرهنگی میرداماد در تهران است. وی در کمک به مبارزان انقلاب در سال 1357ش فعالانه عمل نموده و در جریان جنگ ایران و عراق به پشتیبانی از رزمندگان پرداخته و برای جمع آوری کمک اقدام نموده و در جبهه نیز حضور داشته است. | |||
وی رساله ای مختصر در احوال سادات میردامادی و سلسله نسب و علماء آنها تألیف نموده که در حاشیه تذکره القبور به طبع رسیده است. | |||
او از آیات عظام شیخ مهدی مازندرانی، مرعشی نجفی و سیّد جمال الدّین گلپایگانی اجازه دارد.<ref>خمینی شهر شهری که از نو باید شناخت، صص 288-276؛ لطائف غیبیه: مقدمه، ص سی و چهار؛ رجال اصفهان یا تذکرهالقبور، ص236.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، صص،296-297</ref> | |||
ابیات زیر از اشعار اوست: | ابیات زیر از اشعار اوست: | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۲۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶ | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
نسخهٔ ۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۳۵
سیّد جعفر آیت بن آقا سیّد محمّد حسین بن سیّد محمّد جعفر بن سیّد محمّد حسین مقدس میردامادی سِدِهی، عالم فاضل معاصرمتولد ۱۳۰۵ش در محله خوزان سِدِه [خمینی شهر] متولّد شده. معروف به آیت،ایشان شاعر متخلص به جعفر است. از فضلاء حوزه مدرسه جده و قم است.
زندگی نامه
او پس از تحصیل مقدمات در اصفهان نزد ملّاهاشم جنّتی، حاج شیخ یحیی فقیه ایمانی، حاج سیّد محمّدباقر ابطحی، شیخ هبهاللَّه هرندی، حاج آقا رحیم ارباب، حاج آقا حسین خادمی و آقا سیّد عباس صفی ادامه تحصیل داده و دروس هیئت و ریاضی را از حاج شیخ محمّدباقر قزوینی و اخلاق را نزد میرزا علی آقا شیرازی فرا گرفت. سپس به قم عزیمت نموده و از محضر علمای اعلام و آیات عظام: حاج آقا حسین بروجردی، حاج سیّد محمّد تقی خوانساری، حاج سیّد محمّد حجّت، امام خمینی، سید شهاب الدّین مرعشی نجفی، سیّد احمد خوانساری،حاج شیخ مهدی مازندرانی، علّامه سیّد محمّد حسین طباطبائی و حاج شیخ رضی تبریزی بهره برد.
سپس با پدر بزرگوار به زیارت عتبات عالیات مشرّف شد و در سال 1335ش به تهران عزیمت نموده و در آنجا اقامت گزید. مدتی در مدرسه محمّدیّه مقابل مسجد جامع تهران تدریس نمود. سپس در مدرسه برهان آستانه حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری به تدریس و اقامه جماعت مشغول شد و آن گاه با دستور آیت اللَّه بروجردی و به خواست مردم در مسجد نوروززاده به اقامه جماعت پرداخت.
وی در انجام امور خیریه و مجالس علمی و انجمن های خیریه سعی و کوشش وافر مبذول می دارد و در کمک به نیازمندان و حل مشکلات شرعی و اجتماعی مردم پیش قدم بوده است. از اقدامات او تأسیس مؤسسه علمی و فرهنگی میرداماد در تهران است. وی در کمک به مبارزان انقلاب در سال 1357ش فعالانه عمل نموده و در جریان جنگ ایران و عراق به پشتیبانی از رزمندگان پرداخته و برای جمع آوری کمک اقدام نموده و در جبهه نیز حضور داشته است.
وی رساله ای مختصر در احوال سادات میردامادی و سلسله نسب و علماء آنها تألیف نموده که در حاشیه تذکره القبور به طبع رسیده است.
او از آیات عظام شیخ مهدی مازندرانی، مرعشی نجفی و سیّد جمال الدّین گلپایگانی اجازه دارد.[۱][۲]
ابیات زیر از اشعار اوست:
| قد ارتقی مختصر الفصول | جميع ما الف فى الأصول | |
| الفه العلامه ذوالمجد الجلي | السيد النحرير صدر العاملی [۳] |
پانویس
منابع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶