این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدجعفر بن محمدحسن اللهی نجف آبادی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ محمدجعفر الهی نجف آبادی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدجعفر بن محمدحسن اللهی نجف آبادی منتقل کرد)
(ویرایش جزئی)
سطر ۱: سطر ۱:
'''شیخ محمدجعفر بن محمدحسن نجف آبادی'''، عالم فاضل، ادیب شاعر در سال 1309 هجری شمسی در اصفهان متولد شد.  
'''شیخ محمدجعفر''' متخلص به «'''الهی'''» فرزند محمدحسن نجف آبادی، عالم فاضل، ادیب شاعر در سال 1309 هجری شمسی در اصفهان متولد شد.  


== معرفی ==
==معرفی==
وی در آغازین ماه های تولد مادر خود را از دست داد. وی تحصیل را در [[حوزه علمیه اصفهان]] نزد علمای اعلام [[شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی]]، [[شیخ عباسعلی ادیب]]، [[سیدعلی اصغر برزانی]]، [[شیخ علی مشکات]]، [[شیخ احمد صدری زنجانی]]، [[سیدعبدالحسین طیّب]]، س[[ید صدرالدین کوپائی]]، [[شیخ احمد فیّاض]]، [[شیخ محمود مفید]]، [[حاج آقا محمّدمقدس]] و [[آقا جمال الدّین خوانساری]]، به کسب فیض پرداخت. سپس از درس خارج حاج [[آقا حسین خادمی]] و [[میرسیّد علی بهبهانی]] بهره گرفت. وی در کنار این تحصیلات در مدارس جدید نیز به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافته و از دانشکده معقول و منقول مدرک لیسانس را اخذ نمود. وی سالها به تدریس علوم دینی در مدارس دینی، دانشگاهها و مراکز فرهنگی مشغول بوده و به تحقیق و تألیف نیز می پرداخت. او رساله ها و کتاب هایی در باب اصول عقاید، اخلاق و کلام به رشته تحریر درآورده است. شعر نیز می سراید و «الهی» تخلص می کند دیوان اشعار او بیش از سه هزار بیت بوده که قسمتی از آنها به سرقت رفته است.<ref> مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص291-292.</ref><br />
وی در آغازین ماه های تولد مادر خود را از دست داد. وی تحصیل را در [[حوزه علمیه اصفهان]] شروع کرد. سپس در کنار این تحصیلات در مدارس جدید نیز به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافته و از دانشکده معقول و منقول مدرک لیسانس را اخذ نمود.  
 
وی سالها به تدریس علوم دینی در مدارس دینی، دانشگاهها و مراکز فرهنگی مشغول بوده و به تحقیق و تألیف نیز می پرداخت. او رساله ها و کتاب هایی در باب اصول عقاید، اخلاق و کلام به رشته تحریر درآورده است.  
 
شعر نیز می سراید و «الهی» تخلص می کند دیوان اشعار او بیش از سه هزار بیت بوده که قسمتی از آنها به سرقت رفته است.<ref> مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص291-292.</ref>
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| بهتر ز روز وصل روزگار نیست| جانسوزتر زمان، ز شب انتظار نیست}}
{{ب| بهتر ز روز وصل روزگار نیست| جانسوزتر زمان، ز شب انتظار نیست}}
{{ب|ای شاه محتشم نظری سوی خلق کن |از پادشه نظر به گدایان که عار نیست <ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 52 و 53؛ حکایت پارسایی، صص 55 و 56؛ دیباچه دیار نون، ص138؛ سیمای دانشوران، صص 54 و 55؛ آئینه اهل قلم، صص291-292.</ref>}}
{{ب|ای شاه محتشم نظری سوی خلق کن |از پادشه نظر به گدایان که عار نیست <ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 52 و 53؛ حکایت پارسایی، صص 55 و 56؛ دیباچه دیار نون، ص138؛ سیمای دانشوران، صص 54 و 55؛ آئینه اهل قلم، صص291-292.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== اساتید ==
او نزد علمای اعلام زیر به کسب فیض پرداخت:
# [[شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی]]
# [[شیخ عباسعلی ادیب]]
# [[سیدعلی اصغر برزانی]]
# [[شیخ علی مشکات]]
# [[شیخ احمد صدری زنجانی]]
# [[سیدعبدالحسین طیّب]]
# [[سید صدرالدین کوپائی]]
# [[شیخ احمد فیّاض]]
# [[شیخ محمود مفید]]
# [[حاج آقا محمّدمقدس]]
# [[آقا جمال الدّین خوانساری]]
سپس از درس خارج حاج [[آقا حسین خادمی]] و [[میرسیّد علی بهبهانی]] بهره گرفت.


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۴: سطر ۳۵:
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
<references />

نسخهٔ ‏۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۰

شیخ محمدجعفر متخلص به «الهی» فرزند محمدحسن نجف آبادی، عالم فاضل، ادیب شاعر در سال 1309 هجری شمسی در اصفهان متولد شد.

معرفی

وی در آغازین ماه های تولد مادر خود را از دست داد. وی تحصیل را در حوزه علمیه اصفهان شروع کرد. سپس در کنار این تحصیلات در مدارس جدید نیز به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافته و از دانشکده معقول و منقول مدرک لیسانس را اخذ نمود.

وی سالها به تدریس علوم دینی در مدارس دینی، دانشگاهها و مراکز فرهنگی مشغول بوده و به تحقیق و تألیف نیز می پرداخت. او رساله ها و کتاب هایی در باب اصول عقاید، اخلاق و کلام به رشته تحریر درآورده است.

شعر نیز می سراید و «الهی» تخلص می کند دیوان اشعار او بیش از سه هزار بیت بوده که قسمتی از آنها به سرقت رفته است.[۱]

بهتر ز روز وصل روزگار نیست جانسوزتر زمان، ز شب انتظار نیست
ای شاه محتشم نظری سوی خلق کن از پادشه نظر به گدایان که عار نیست [۲]

اساتید

او نزد علمای اعلام زیر به کسب فیض پرداخت:

  1. شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی
  2. شیخ عباسعلی ادیب
  3. سیدعلی اصغر برزانی
  4. شیخ علی مشکات
  5. شیخ احمد صدری زنجانی
  6. سیدعبدالحسین طیّب
  7. سید صدرالدین کوپائی
  8. شیخ احمد فیّاض
  9. شیخ محمود مفید
  10. حاج آقا محمّدمقدس
  11. آقا جمال الدّین خوانساری

سپس از درس خارج حاج آقا حسین خادمی و میرسیّد علی بهبهانی بهره گرفت.

پانویس

  1. مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص291-292.
  2. تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 52 و 53؛ حکایت پارسایی، صص 55 و 56؛ دیباچه دیار نون، ص138؛ سیمای دانشوران، صص 54 و 55؛ آئینه اهل قلم، صص291-292.

منبع

بر گرفته از مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.