این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد همامی اصفهانی»
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ملّا محمد همامى اصفهانى''' فرزند ملا حسن، ولادتش را معلم حبيب‌آبادى سال 1288 قمرى مطابق بـا 1250 شمسـى<ref>معلم حبيب‌آبادى، مكارم‌الآثار، ص2944.</ref> و مرحـوم مهـدوى 1282 و سیدمحمدباقر موسوی خوانسا...» ایجاد کرد) |
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۳۷: | سطر ۳۷: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 710 | برگرفته از کتاب [[تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 710 | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | |||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | |||
نسخهٔ ۲۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۲۴
ملّا محمد همامى اصفهانى فرزند ملا حسن، ولادتش را معلم حبيب‌آبادى سال 1288 قمرى مطابق بـا 1250 شمسـى[۱] و مرحـوم مهـدوى 1282 و آيةاللّه چهارسوقى سال 1283 در قريه همام از بلوك لنجان نوشته‌اند.
زندگی نامه
هرچند مأخذ هيچ يك از سه قول ولادتش معلوم نيست اما هرسـه مأخذ در تاريخ فوت وى اتّفـاق نظـر دارند. مرحوم چهارسوقى در صفحه‌ى يكم، دفتر تقويم فارسى محيـى الـدين قدسى 1319 شمسى بـه خـط خـود چنين يادداشت كرده است:
«وفات مرحوم آخوند آملّا محمد همــامى متولــد 1283 قمــرى شــب دوشنبه 14 رجب 1359.»[۲]
وى پس از تحصيل مقدمات علوم ادبيات بـه تكميـل آن در نـزد اسـاتيد همت گماشت. ادبيات عرب را در نزد مرحوم حاج سيد مهدى نحوى و آقـا سيد محمود كليشادى و فقه و اصول را نزد آقا ميرزا محمدهاشم چهارسـوقى و آقـا سيد محمدباقر درچـه اى و آقـانجفى و حكمـت و فلسـفه را نـزد آخونـد كاشـى و جهانگیرخان بیاموخت. [۳]
مرحوم مهدوى مى‌نويسد:
با تأسيس وزارت فرهنگ جديد وارد مـدارس عاليـه شد و در اواخر در دبيرستان سعدى دبير بود و چهار سال از شاگردان او بوده‌ام.
مرحوم مهدوى چند بيت از آغاز و انجام پندنامه‌ى 29 بيتى او را در تـذكره نقـل مى‌كند:
| پيرمـردى كهـن ز كثـرت عمـر | الـف قـامتش خميـده چـو دال | |
| بــا دل خســته و تــن رنجــور | برد پيش علـى شـكايت حـال | |
| دست گيرم كنون ز غايت لطـف | كـابم از سـر گذشـت مالامــال | |
| يارب از فضل خـود همـامى را | بـــازدار از تعاقـــب آمال[۴] |
مزار مرحوم همامى در صحن تكيه‌ى بروجردى است و در جنـب قبـر او فرزنـد مرحوم حاج ميرزا حسين همامى كه فردى فرهنگى و فاضل و متدين بود و در صفر 1400 از دنيا رفته است قرار دارد.
مرحوم مهدوى قطعه‌اى از اشعار او را كه حكـايتى شـنيدنى در رابطـه بـا دروغ مصلحت‌آميز است و همين حكايت را ميرزا عبدالجواد خطيب هـم بـه نظـم سـروده است نقل مى‌كند:
| شـــنيدم پادشـــاهى را كـــه از خشـــم | بــه قتــل بــى‌گنــاهى كــرد اشــارت | |
| چو مسكين شد ز جـان خـويش نوميـد | بــه ســلطان كــرد آغــاز جســارت | |
*** | ||
| مرا آن كذب خوشتر بود از ايـن راسـت | كه آن بـر خيـر بـود ايـن بـر شـرارت | |
| دروغ ســـــودمند صـــــلح‌آميـــــز | بــه از صــدقى كــه باشــد پرضــرارت[۵] | |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 710