محمدمهدی بن محمدحسین قمشه ای

میرزا محمدمهدی قمشه ای (1261ق- 1330ق)، از مجتهدین بزرگ و علمای معروف و طراز اوّل شهرضا و جامع علوم معقول و منقول بوده است.

معرفی

وی در سال 1261ق متولد شد. در اصفهان از محضر بزرگانی همچون ملّا محمّدباقر قمشه ای، حکیم صهبا، ملّا محمّد اسماعیل و آقا محمّد حکیم و غیره استفاده نموده و حائز عالی ترین مقامات اجتهاد و حکمت گردید.

وی از فقهای بزرگی همچون حاج شیخ محمّدباقر نجفی، ملّا محمّدباقر فشارکی و میرزا محمّدحسن نجفی هزارجریبی اجازه اجتهاد دریافت کرد.

مرحوم فرصت الدوله شیرازی در آغاز دیوان خویش ضمن اشاره به مسافرت خود از شیراز به تهران در سال 1323 درباره اقامت خود در شهرضا می نویسد: "جناب میرزا محمّد مهدی، مجتهد آن جا را هم زیارت کردم. آدم بسیار با فضل و تقوایی است و دارای مقام اجتهاد و فتوا".

آثار

کتب زیر از تالیفات اوست که نزد فرزندش آیه اللّه مهدوی قمشه ای نگهداری می شده است.

1. "حاشیه بر اسفار" ملّا صدرا
2. رساله ای در استصحاب
3. فقه استدلالی

وفات

آن مرحوم در عصر چهارشنبه 17 ربیع الاول سال 1330ق ازدنیا رفت و بنا بر وصیت، جنازه اش از شهرضا به نجف اشرف حمل گردید.

منبع

• قاسمی، رحیم، بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان: تکیه محقق خواجویی، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.