این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدطاهر بن زین‌العابدین شعری بیدآبادی اصفهانی
میرزا محمّد طاهر شعری بیدآبادی اصفهانی(1224ق-1274 یا 1275ق)، فرزند شیخ زین العابدین شاعر و ادیب فاضل در قرن سیزدهم هجری است.او لقب «دیباچه نگار» و در شعر «شعری» تخلّص داشت.
معرفی
او از سلسله مشایخ بیدآباد اصفهان است و نسب آنان به عارف نامدار شیخ زاهد گیلانی منتهی می شود.
پدرش هنگامی که او در رحم مادر بود فوت کرد. او در روز 10 ذیحجه 1224ق در اصفهان متولّد شد و پس از تحصیل علم در این شهر به همراه برادرش شیخ صالح بیدآبادی راهی طهران شدو در مدرسه دارالشّفا ساکن شد و به تحصیل ادامه داد.
مدّتی بعد مورد توجّه و عنایت علیقلی میرزا اعتضادالسّلطنه قرار گرفته و مأمور تألیف تذکره ای در شرح حال شاعرانی که میرزا آقاجان صدراعظم را مدح کرده اند و مدایح آنان شد که او آنرا در سه شنبه غرّه ذی القعده 1273ق به پایان آورد و آن را «گنج شایگان» نامید.
دیوان بیگی در تذکره خود او را بسیار نکوهش کرده است.
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «بهجت نامه» منظومه ای مذهبی در شش دفتر که به شماره 4685 در کتابخانه ملّی ملک در طهران موجود است.
2. «دیوان اشعار» به عربی و فارسی
3. «سفرنامه نور و کجور» که به همراه منظومه «بهجت نامه» در کتابخانه ملک طهران موجود است.
4. «گنج شایگان» که شرح حال و اشعار 48 شاعر از مداحان میرزا آقاجان نوری را در بر دارد. حاجی محمّد بیدل کرمانشاهی مادّه تاریخ اتمام کتاب (سال 1273ق) را چنین سروده است:
| «بیدل» به خامه گوهر تاریخ سفت و گفت: | «آکنده شد بدرج گهر گنج شایگان» |
این کتاب در همان سال در طهران چاپ سنگی شده است.
وفات
سال دقیق فوت او معلوم نیست. برخی تذکره ها سال فوت او را 1270 نوشته اند که باتوجه به تاریخ اتمام کتاب «گنج شایگان» (1273ق) نادرست است. و باید گفت فوت او در سال 1274 یا 1275ق واقع شده است.[۱][۲]
پانویس
- ↑ تذکره مجمع الفصحاء، ج5، صص 532 و 533؛ چهل سال تاریخ ایران یا المآثر و الآثار، ج1، ص275؛ تذکره حدیقه الشّعراء، ج2، صص 842-846؛ ریحانه الادب، ج3، ص225؛ مکارم الآثار، ج3، صص 779 و 780؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص741؛ الکرام البرره، ص679؛ بیان المفاخر، ج2، ص234؛ تاریخ تذکره های فارسی، ج2، صص 73-77؛ الذریعه، ج9، ص527 و ج18، ص238؛ مؤلفین کتب چاپی، ج3، ص584؛ فهرستواره کتابهای فارسی، ج1، صص 130 و 131؛ فهرست ملک، ج2، صص 63 و 64؛ دیوان طرب، ص169.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص 557-556.
منبع
برگفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.