این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدشفیع بن محمدعلی استرآبادی
ملّا محمّد شفیع بن ملّا محمّد علی بن احمد بن کمال الدّین حسین استرآبادی عالم فاضل، صالح متّقی و محقّق مدقّق، از علمای اواخر دوره صفویّه بوده است.
معرفی
شیخ عبدالنبّی قزوینی در کتاب خود او را چنین می ستاید: «من الفضلاء الاعلام و العلماء الاحکام و الکبراء العظام و ذوی المجد و الاحترام»[۱]
او نوه دختری مجلسی اوّل (ملّا محمّد تقی) است. در اصفهان متولّد شده و نزد پدر دانشمند خود و جمعی از دانشمندان اصفهان تحصیل نموده و از برخی از آنان از جمله: ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری و میر ماجد بن میر جمال الدّین محمّد حسینی دشتکی (روایت صحیفه سجّادیه) روایت نموده است. که در بخش اجازات «بحارالانوار» آمده است.[۲]
فرزندان او محمّد طاهر و محمّد قاسم نیز از علمای آن روزگار بودند.[۳] ملّا محمّد شفیع استرآبادی تا سال 1117ق زنده بوده و به گمان ما حدود 80 سال عمر کرده است.[۴]
شاگردان
او سالها در اصفهان به تدریس مشغول بوده و شاگردانی تربیت کرده است از جمله:
- ملّا محمّد اکمل اصفهانی (پدر علّامه بزرگوار آقا محمّد باقر وحید بهبهانی)،
- ملّا اسماعیل که در سال 1062ق برای او اجازه نوشته است.
- محمّد بن علی بن حیدر مکّی
- دو فرزندش محمّد طاهر و محمّد قاسم.[۵]
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
- «اصول دین» به فارسی، به نام شاه سلیمان صفوی در چهار مقاله، نسخه که در 1122ق کتابت شده است به شماره 946 در کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد موجود است.[۶]
- «الاربعون حدیثا» به عربی در فضائل حضرت امیر علیه السلام از کتب اهل سنّت، که آن را در اواخر شوال 1116 نوشته است و به شماره 2463 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی در قم موجود است و سجع مهر او: «محمّد نبی اللّه و علی ولی اللّه» مشهود است.[۷]
- «حواشی بر اوائل شافی» تألیف: سیّد مرتضی
- «شرح قصیده میمیه فرزدق» [در مدح امام زین العابدین علیه السلام که در 5 شوال 1075ق تألیف آن به پایان رسیده و به شماره 3/2036 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است.[۸] نسخه ای دیگر از آن در کتابخانه سیّد جلال الدّین محدّث ارموی بوده است.
همچنین در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نسخه ای از کتاب «اعاده المعدوم» تألیف: ملّا محمّد شفیع استرآبادی ساکن هند موجود است که به احتمال زیاد از صاحب عنوان است.[۹]
پانویس
- ↑ تتمیم امل الآمل، ص180.
- ↑ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص177.
- ↑ منابع: فیض قدسی، صص 225 و 226؛ الذریعه، ج6، ص105 و ج14، ص13 و ج11، ص92؛ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص554؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، صص 696 و 697؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج1، ص373.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص386و387.
- ↑ الکواکب المنتشره، صص 342 و 343.
- ↑ فهرست الهیات مشهد، ج2، ص95.
- ↑ فهرست مرعشی، ج9، ص264.
- ↑ فهرست احیاء، ج6، ص52.
- ↑ الکواکب المنتشره، ص343.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.