این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدرحیم بن مرتضی شیخ الاسلام
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
میرزا محمدرحیم (دوم) شیخ الاسلام فرزند میرزا مرتضی بن میرزا عبدالمطلب بن میرزا محمدرحیم اول بن میرزا محمّد جعفر بن ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری، عالم فاضل [از فضلاء قرن سیزدهم هجری] است.[۱]
زندگی نامه
ولادت
محمدرحیم (دوم) در اصفهان متولّد شد و در اصفهان تحصیلات علوم دینی را گذراند.
خاندان
میرزا محمدرحیم اول فرزند میرزا محمدجعفر بن ملا محمدباقر بن محمد مؤمن سبزواری در عهد نادرشاه منصب شیخ الاسلامی را برای خود و اخلافش به فرمان نادری تجدید و برقرار ساخت.[۲] (شیخ الاسلام به کسانی گفته می شد که متصدی فتوی، قضا و حل مشکلات مردم بودند و رسیدگی به دعاوی، نصب قیم جهت ایتام و محجورین، نظارت بر امور شرعی، عزل و نصب شیخ الاسلام ها و قاضیان ولایات، امر به معروف و نهی از منکر و مهم تر از همه مراسم تاج گذاری سلاطین، از وظایف شیخ الاسلام بود.)[۳]
از دو فرزند وی، میرزا عبدالمطلب به مقام شیخ الاسلامی نرسید. اما فرزند دیگرش میرزا عبدالله به مقام شیخ الاسلامی رسید و در سال 1175ق درگذشت و در تکیه خوانساری به خاک سپرده شد. میرزا عبدالمطلب نیز در 1160ق درگذشت و در همین تکیه به خاک سپرده شد.[۴]
پسر میرزا عبدالمطلب، میرزا مرتضی از علمای اصفهان در عصر کریم خان زند بود.[۵] وی با دختر میرزا عبدالله ازدواج نمود که حاصل این ازدواج میرزا محمدرحیم ثانی، بیست و چهارمین شیخ الاسلام اصفهان است.[۶] میرزا مرتضی در ماه صفر 1226 ق درگذشت و پس از وی پسرش به منصب شیخ الاسلامی تعیین گردید.
وفات
سرانجام در جمعه 9 صفر 1249ق وفات یافته و در بقعه تکیه خوانساری ها در تخت فولاد مدفون شد.
[بر روی قبر او سنگ مرمر نفیسی با حجّاری عالی محمدرضا حجار[۷] و خطوط ثلث و نستعلیق خوش نصب است و در حاشیه اشعاری از «حسین ضیاء اصفهانی» در مرثیه او نقر شده که مادّه تاریخ آن چنین آمده است]:
| ندای اِرجِعیَش چون به گوش هوش رسید | سروش عالم غیبی ز سوی جنّت مأوا | |
| نوشت کلک «ضیاء» از برای سال وفاتش: | «رحیم را که کند رحم جز رحیم بِعُقبا» [۸] |
پانویس
- ↑ اعلام اصفهان، ج3، ص 62.
- ↑ همایی، تاریخ اصفهان مجلد ابنیه و عمارات، ص۱۷۰.
- ↑ مهدوی ، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، صص ۲۵-۲۶.
- ↑ معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۳ ، ص۸۲۶.
- ↑ مهدوی، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص ۱۳۴.
- ↑ مهدوی، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص ۸۲۷.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۵۷۰.
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص92؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص436؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص110؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص136؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج1، ص294؛ مکارم الآثار، ج4، ص1341.
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.