محمدحسین فارسی شیرازی

شیخ محمدحسین فارسی شیرازی فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.

درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.

از اشعار اوست :

مرا مرغ روان دارد به پرواز		نیم چون دیگران در جنگل آز
چنان شایسته دارم دستگاهی		به بزم دل زالطاف الهی
که پیش همتم عالم غباری است		بساط سلطنت بیهوده کاری است

منبع

• شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.