محمدحسین بن شاه‌محمد ملاباشی تبریزی

ملّا محمّدحسین ملّاباشی فرزند ملّا شاه محمّد تبریزی، از علماء و صاحب منصبان اواخر دوره صفویه است.

زندگینامه

صاحب تتمیم امل الآمل درباره او می نویسد:

«من اعاظم العلماء و افاخم الفضلاء کان متقناً فی العلوم مع اتّقان و تحقیق و امعان و تدقیق»

همچنین صاحب تتمیم می نویسد:

ملّا محمّدحسین 3بار کتاب «الشافی» تألیف سیّد مرتضی را تدریس کرد و بر آن حواشی نافعه نگاشته است که شاهدی بر مقام علمی او در تحقیق و تدقیق است.

از قرائن برمی آید پدرش و خودش اهل علم بوده و در اصفهان اقامت داشته اند.

در سال 1127ه.ق شاه سلطان حسین صفوی منصب «ملّاباشی» را پس از وفات ملّاباشی آن عصر، مرحوم میرمحمّد باقر خاتون آبادی به وی تفویض کرد.

در مجمع التواریخ، در ذکر اوضاع پریشان مملکت در زمان شاه سلطان حسین می نویسد:

«ندمای شاه سلطان حسین دو کس بودند یکی میرزا رحیم حکیم باشی و دوم ملّا محمّدحسین ملّاباشی» و پس از ذکر مطالبی می نویسد:

«پس از گرفتاری فتحعلی خان، ملّاباشی به دست خود یا به دست پسر خود چشم او را از حدقه در آورد...»

سال فوت او به دست نیامد.

آثار

کتاب «اثبات واجب» از تألیفات ملّامحمّدحسین تبریزی است که آن را به سال 1101ق تألیف نمود و به شماره 800/16 در کتابخانه مدرسه مروی تهران موجود است.

منبع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.