محمدتقی نوری

میرزا محمد تقی فرزند حاج محمد على نوری مازندرانی ،عالم فاضل از علمای اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است. خانواده نوری از خاندان های محترم روحانی اصفهان ساکن محله بیدآباد بوده اندکه نسب خود را به خواجه نظام الملک طوسی وزیر سلجوقی می پیوندند.

ميرزا محمدتقی در فن تعبير خواب، ابن سیرین زمان خود بوده و گاه او را میرزا محمد تقی شاعر می گفته و از تعبیرهای او حکایت ها نقل می کرده اند.

وفات

وی در سال ۱۳۲۹ق وفات نموده و در پشت بقعه بابا رکن الدین در تخت فولاد مدفون شد.

فرزندش محمد علی این شعر را برای او گفته که بر روی سنگ قبر او نوشته شده است:

آن که در تعبير همچون یوسف صدیق بود		از ممات خود حیات جاودانی را ربود
چون که رسمش بود تقوی اسم او هم شد تقی		تسمیه اش خود با مسمی از ازل تطبیق بود
چون که از ظلمات دنیا شد به عقبی نور او		همنشین با حور و غلمان شد به جنات الخلود

منابع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان،ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.