محمدباقر بن هدایت‌حسین جابری نائینی اصفهانی

محمد باقر جابری نائینی معروف به صفای نائینی متخلص به صفا فرزند هدایت حسین بوده است.

عالم فاضل و ادیب شاعر، در اصفهان به تحصیل پرداخته ، و به مدارج عالی علم و ادب دست یافت. در نظم و نثر خصوصاً انشا و فقه و حدیث مهارت داشته است.

او سرانجام درسال 1085وفات یافت.

از اشعار اوست:

بسم الله الرحمن الرحيم		هست عصای ره امید و بیم
ای همه معدوم و تو اصل وجود		وی همه محتاج و توئی عین وجود
چون قلمت مد زمان می کشید		نقطه خورشید و مه آمد پدید

آثار

از او تألیفاتی به جای مانده است از آن جمله است:

1.مفتاح الأفق» یا «مفتاح الحقایق» در اصول دین

2. «دیوان اشعار»

3. «مفتاح الحقایق»

منابع

• شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.
• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.