محمدباقر الفت اصفهانی

شیخ محمّد باقر ،معروف به الفت ، (۱۳۰۱ه.ق - ) عالم فاضل عارف ادیب جامع بود.

زندگی نامه

وی در روز جمعه دوم جمادی الاوّلی ۱۳۰۱ه.ق متولّد شده، در اصفهان نزد پدر بزرگوارش حاج شیخ محمّد تقی آقا نجفی، در نجف اشرف نزد علماء اعلام از آن جمله: آخوند خراسانی، آقا ضیاءالدّین عراقی تحصیلات خویش را به پایان رسانید.

در اوائل مشروطیت در عداد آزادی خواهان وارد شده در سال ۱۳۰۷ خورشیدی از طرف مردم اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب گردید. او در طی مسافرت های خود به ایران و خارج در خدمت آقا سیّد محمّد غمام عارف مشهور رسیده و دست ارادت بدو داده و در اصفهان در گوشه انزوا به سر برده، روزگار به تألیف و تصنیف می گذرانید.

صاحب عنوان صاحب معلومات فراوان در علوم مختلف و در سجایای اخلاقی و ملکات فاضله کم نظیر و منزل او محفل دانشمندان و اهل ادب بود. پسرش بهاءالدین از شعرا بود. محمدباقر الفت نیز طبع شعر داشت ابیات زیر از اوست:

بر تارک قدرش نرسد افسر خورشید		آن سر که به خاک قدم چون تو کس افتاد
وجود خاکی من گرچه از تو رفت به باد		خوشم از این که به یکباره رفته ام از دست

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

۱ «ابواب الروضات» (فهرست بر روضات الجنات است که مستقلاً به طبع رسیده است.)

۲ و ۳. پرورش استقلال و وسائل رستگاری که از کتب خارجی ترجمه نموده و در مجله آفتاب به طبع رسانیده است.

۴. «تاریخ مداخله شیعه در امور سیاسی»

۵.«داستان هفت برادر»

۶. «دانشنامه» که به طبع رسیده

۷. «دیوان اشعار»، مطبوع

۸. «رساله میهمانی به قلم افلاطون»، ترجمه از عربی، به طبع رسیده

۹. «کشف الحجب در اسامی کتب»

۱۰. «سفرنامه» در دو مجلد

۱۱. «نسب نامه الفت»

۱۲. «مجمع الاجازات»

۱۳. «تلخیص الروضات». [مجموعه ای از آثارش در یک مجلد توسط دختر نواده اش لاله الفت در سال ۱۳۸۵ش در اصفهان منتشر گردید.]همچنین ایشان از سال« ۱۳۲۹ه.ق »مجله آفتاب را در اصفهان منتشر ساخته است.

وفات

وی سرانجام در ۲۶ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق (۱۳۴۳ش) وفات یافته و در بقعه پدر خود جنب امامزاده احمد مدفون گردید.

مادّه تاریخ وفاتش را میر سیّد علی خان نوربخش (آزاد) گوید:

گفت آزاد بهر تاریخش:

حیف الفت ز ما برید الفت

استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا نیز در وفات او چنین سروده است:

خامه «برنا» دو تاریخ از پی فوتش نوشت		هر یکی در مصرعی با سال هجری عرب
«بود از الفت مصفّا گلشن اصحاب علم»		«بود با الفت موقّر ساحت اهل ادب»

ماده تاریخ وفاتش به شمسی نیز چنین است:

بهر سال وفاتش دو تاریخ		زد به شمسی رقم کلک «برنا»
«الفتی بین ارباب دل نیست»		«رفت از بین ما الفت ما»

منبع

• مهدوی، مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان : گلدسته ،۱۳۸۴ش.
• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.