محمداسماعیل بن محمدباقر مسجدشاهی نجفی

محمداسماعیل نجفی فرزند محمّدباقر مسجدشاهی نجفی عالم فاضل فقیه مجتهد قرن چهاردهم قمری است.

معرفی

در نیمه شب 27 رمضان المبارک سال 1288ق در اصفهان متولّد شد.پس از تحصیلات مقدّمات علوم به عتبات عالیات مهاجرت نمود، و نزد مراجع عالی قدر و مجتهدین و مدرّسین آن دیار، همچون حاج میرزا حبیب اللّه رشتی، حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، آخوند خراسانی، شیخ عبدالهدی شلیله، تحصیل کرد، و از آقاابوالحسن اصفهانی و حاج میرزا حسین نوری اجازه دریافت نمود. سپس به تدریس پرداخت، و پس از چندی به اصفهان بازگشت، و عزلت و انزوا برگزید، و تنها به اقامه نماز جماعت در مسجد شاه [مسجد امام فعلی] در ظهرها قناعت نمود.

آثار

کتب و رسائل زیر از تألیفات حاج شیخ اسماعیل نجفی است، و هیچ کدام به طبع نرسیده است:

1. رساله در استصحاب

2. رساله در اصول، تا پایان بحث عموم و خصوص

3. رساله در تعادل و تراجیح

4. رساله در اصل برائت

5. رساله در عدالت، مختصر

6. حواشی بر رجال علاّمه (خلاصه علاّمه)، غیر مدوّن

7. حواشی بر کفایه الاصول، مختصر

8. مجموعه ای کشکول مانند، حاوی مطالب متفرّقه.

وفات

سرانجام، صاحب عنوان در شب 8 ذی الحجّه الحرام سال 1370ق در اصفهان وفات یافت، و جنازه به عتبات عالیات منتقل، و در یکی از حجرات صحن حضرت ابوالفضل العبّاس علیه السلام مدفون گردید.

یداللّه برخوردار، متخلّص به تائب، تاریخ وفاتش را چنین سروده است:

به تاریخ وفاتش تائب بی دل چنین گفتا:

«شد اسماعیل وارد در جنان از مهر یزدانی»

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.