این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدابراهیم بن محمد خلیل فیض
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
محمّدابراهیم فیض(متوفی 1379ق) فرزند آقا محمد خلیل، مشهور به فیض، عالم عامل کامل محقق در قرن چهاردهم هجری است.
از زندگی او اطلاعی نداریم جز اینکه خود و پدرش از علما بوده‌اند.[۱]
وفات
وی در سال 1379 ق برابر با 3 فروردین 1327ش وفات نموده و در تکیه سیدالعراقین واقع در تخت فولاد دفن گردید.[۲] میرزا حسن خان جابری اشعار زیر را در مرثیه فوت وی سروده که بر سنگ مزارش حک شده است:
| بود دریای فیض ابراهیم | که از آن لؤلؤ آمدی به کران | |
| جابری خواست سال تاریخی | بهر آن رادمرد شادروان | |
| ملهم از فیض حق شد و گفتا | «فیض از حق ببرد او بجنان»[۳] |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.