این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عطاءالله وصال دهاقانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
عطاءالله وصال دهاقانی(1274ش-1355ش) فرزند علی اصغر متلخص به مهجور ، شاعر و ادیب معاصر است.
زندگی نامه
ولادت
در سال 1274ش در دهاقان متولّد شد.
تحصیلات
وی نزد پدر ادیب و دانشمند خود و سایر فضلای دهاقان تحصیل کرد. او در ذوق عرفانی و طبع رسای شعری وارث پدر و مرهون وی بود.
آثار و فعالیت ها
وصال در دوران حیات خویش به جمع آوری و ترتیب اشعار پدر همت گماشت و آن را در قالب دیوان «صبح وصال» به چاپ رسانید.[۱]
این شعر از اوست:
| از بس ز هجر روی تو جانا گریستم | امید زندگی به تو دارم که زیستم | |
| از نیستی به عالم هستی چو آمدم | نشناختم هنوز خودم را که کیستم | |
| از پرتو جمال تو ای آفتاب حُسن | چون ذرّه از اشعه روی تو نیستم[۲] |
وفات
او در سن 76 سالگی در اردیبهشت 1355ش در مسیر جاده دهاقان به اصفهان بر اثر تصادف اتومبیل مجروح شد.[۳] و در 20 اردیبهشت آن سال وفات یافته و در تکیه لسان الارض (تکیه شهدای فعلی) در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[۴]
پانویس
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.