عبدالکریم اشراق بیرجندی

ملاّ عبدالکریم بیرجندی متخلّص به اشراق شاعر ادیب، عالم فاضل و حکیم عارف از دانشمندان قرن دوازدهم هجری است.

او سال ها در اصفهان سکونت داشته و از درس آقا محمّد بیدآبادی و سایر علمای اصفهان بهره برده و سپس به وطن خود مراجعت نموده است. وی چندی به مسافرت در کابل و کشمیر و هند پرداخت.

آثار

دیوان اشعار او به ضمیمه منشآت و مراسلات او (از جمله مراسلات او با ملاّ حمزه گیلانی و آقا محمّد بیدآبادی و شعر در مدح بیدآبادی) نزد مرحوم شیخ محمّدحسین آیتی بیرجندی موجود بوده است. همچنین یک مجموعه «ادعیه» به خط او که در سال 1193ق کتابت نموده بود در کتابخانه آستان قدس رضوی در مشهد مقدس موجود است.

اين شعر از اوست:

رشک خورشید و قمر چهره زیبایی هست		نور انجم ز رُخ آینه سیمایی هست
چهره لاله عذاران جهان بین و بگوی		بگوی گل رخسار بتان را چمن آرائی هست

وفات

او عاقبت در سال 1229ق وفات یافته و در زادگاه خود بیرجند مدفون گردید.

منبع

• مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.