این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالعزیز ماجشون اصفهانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابوعبداللّه عبدالعزیز بن عبداللّه بن ابی سلمه تیمی ماجشون، از محدّثین عامّه در قرن دوم هجری است.
معرفی
اصلاً از اهالی اصفهان و از حفاظ حدیث و ثقه بوده و در فقه هم مهارت داشت. در مدینه (یثرب) ساکن بوده و سپس به بغداد رفته و در سال 164ق در آنجا وفات کرده [و در مقابر قریش دفن شد] تألیفاتی در احکام دارد.
او از جعفر بن محمّد بن علی (امام صادق علیه السلام ) و عبداللّه بن دینار و عمر بن عبداللّه بن دلف روایت می کند و احمد بن عبداللّه بن یونس و عبداللّه بن صالح از او روایت می کنند[۱].
سکه ماجشون (کوی ماجشون) در اصفهان به او منسوب بوده و ماجشون به معنی «ماه گون» است.[۲]
پانویس
- ↑ ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص124؛ طبقات المحدّثین، ج1، ص134؛ الاعلام، ج4، ص145؛ ریحانه الادب، ج5، ص142.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، ج4، ص251
منبع
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.