عبدالرحمان جامی

نورالدّین عبدالرّحمان بن نظام الدّین احمد بن شمس الدّین محمّد دشتی اصفهانی، فرزند نظام الدین احمد، شاعر ماهر و ادیب عارف صوفی. وی در اوایل در شعر «دشتی» تخلّص داشته و بعدا «جامی» را انتخاب نموده است.

معرفی

در 23 شعبان 817ق متولّد شده است. پدر و جدّش در محلّه دشت اصفهان ساکن ولی خود جامی در جام متولّد گردیده و هیچ گاه در اصفهان نبوده و فقط پدر و جدّش اصفهانی بوده اند.

در عموم کتب رجال و تذکره های شعراء نام و تألیفاتش مذکور است و «بهارستان» او که به سبک «گلستان» تألیف شده معروف [است.] قریب 40 مُجلَّد کتاب و رساله به نظم و نثر تألیف نموده [است.] از تألیفات معروف او «نفحات الانس» در شرح حال 614نفر از مشایخ صوفیه است. برای اطلاع بیشتر از حالات او به تذکره های شعراء و تاریخ ادبیات مراجعه شود. او در محرم 898ق در هرات وفات یافته است.
در سال های اخیر شهرداری اصفهان یکی از خیابان های فرعی اصفهان حدّ فاصل خیابان چهارباغ پایین و خیابان خرم را به نام «جامی» نامگذاری کرده است.
از اشعار اوست:

خوش آنکه وارهاند ما را ز زمانی

روشن ضمیر پیری یا خوب رو جوانی

منبع

• مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.