صالح بن احمد شیبانی

ابی الفضل صالح شیبانی( 203ق-266ق ) فرزند احمد بن حنبل ، از فقهاء و محدّثین عامّه در قرن سوم هجری است.

معرفی

وی در سال 203ق متولّد شده و از پدرش و از «ابی الولید طیالسی»، «عفّان»، «علی بن مدینی» و «ابراهیم بن ابی سوید» حدیث شنیده و «ابوعبداللّه احمد بن محمّد بن یحیی قصّار»، «ابوعلی حصائری»، «ابن صاعد»، «زهیر»، «محمّد بن اسحاق»، «محمّد بن احمد بن یزید»، «ابی بکر بن ابی عاصم بغوی»، «محمّد بن مَخلَد»، «عبدالرّحمان بن ابی حاتم»، «محمّد بن جعفر خزائطی»، «محمّد بن عمر بن عبداللّه» و دیگران از او حدیث نقل کرده اند. وی جهت قضاوت به اصفهان آمده و تا زمان مرگ در این شهر بود.

او را در حدیث «ثقه و صدوق» دانسته اند.

وفات

وی در رمضان 266ق در اصفهان وفات یافت و در مقبره «باب طیره» واقع در مدینه (شهرستان) اصفهان مدفون شد.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.