این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
شهید مرتضی شریفی(رهنانی)
شهید مرتضی شریفی(رهنانی) | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۳۶ اصفهان، رهنان |
درگذشت/شهادت | ۱۳۵۶/۱۰/۱۹ قم |
مدفن | تخت فولاد اصفهان، تکیه سادات |
محل تحصیل | مدرسه علمیه رسالت قم |
والدین |
|
شهید مرتضی شریفی(رهنانی) دهم فروردین ۱۳۳۶، در شهر رهنان از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش علی، باغبان بود و مادرش آمنه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی تا سطح مقدمات پرداخت. نوزدهم دی ۱۳۵۶، در صفاییه قم هنگام تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی به شهادت رسید.[۱]
زندگینامه
اولین شهید شهر رهنان، روحانی مجاهد، مرتضی شریفی رهنانی بود.. ورود او در قم مصادف بود با تظاهرات مردم قم علیه رژیم سفاک پهلوی. مرتضی بود و عشق به مرجع بزرگ خود امام خمینی (ره). اول آبان یعنی چهلمین روز شهادت آیت الله مصطفی خمینی (ره) به شاهین شهر رفت و علم مبارزه برافراشت و فریاد درود بر خمینی را طنین انداز کرد که بزدلان دست بر دهان او گذاشتند که آرام گیرد.
در ماجرای ۱۹ دی ماه سال ۵۶ در قیام خود علیه شاه خروش برآورد که از سوی عمال خائن رژیم، تیری به سر او اصابت کرد و راهی بیمارستان شد. روی تخت، فریاد درود بر خمینی برآورد که یکی از ماموران با باطوم بر سرش کوبید و مرتضی این عاشق فداکار امام زمان (عج) شربت شهادت نوشید؛ بعد هم با پرداخت یک هزار تومان آن زمان، به عنوان پول گلوله به ساواک، جنازه او تحویل داده شد و در تخت فولاد، تکیه سادات در جنوب مسجد مصلی آرام گرفت.
آیت الله یزدی در سخنرانی پس از شهادت او در منزل آیت اللهگلپایگانی گفت: "شهید شریفی یکی از شهدای ما در فاجعه اخیر بود که وصیت نامه خود را نوشته بود و با قاطعیت تمام وارد صحنه نبرد شده و سر انجام شهید گردید." هنرستان بدیع زادگان اصفهان، شاهد مبارزات این جوان فعال و انقلابی و مؤمن در دوران انقلاب بود.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.