این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

شهید محسن حاج جعفری

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهید محسن حاج جعفری
Mohsen Haj Jafari.jpg
زادهٔ۱۳۳۶
کاشان
درگذشت/شهادت۱۳۶۱/۰۷/۱۰
خرمشهر
اهواز
عملیات بیت المقدس
مدفندار السلام کاشان
محل تحصیلمدرسه علمیه آیت الله یثربی کاشان
مدرسه حقانی قم
والدین
  • علی (پدر)

شهید محسن حاج جعفری دوم اردیبهشت ۱۳۳۶، در شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش علی، ابریشم تاب بود و مادرش شمسی نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. در عملیات بیت المقدس بر اثر اصابت ترکش مجروح و پنج ماه بعد، دهم مهر ۱۳۶۱، بر اثر عوارض ناشی از آن شهید شد. مزار او در گلزار شهدای دارالسلام زادگاهش واقع است.[۱]

زندگینامه

شروع تحصیلات حوزوی او در زادگاهش کاشان، در مدرسه آیت الله یثربی بود. بعد هم بار سفر بست تا به جوار نیلوفر کویر، فاطمه معصومه(س) برود و در حوزه قم کسب معرفت کند.

مبارزات سیاسیش را پیش از حرکت عمومی انقلابی جامعه آغاز نمود و آن هم با ورودش به مدرسه حقانی قم. ۱۵ خرداد ۵۴ بود که مراسمی به مناسبت یاد بود شهدای ۴۲ در فیضیه بر قرار شده بود. مدرسه در محاصره قرار گرفت و او با شجاعت، غذا به طلبه های محصور شده می رساند.

در سال های ۵۶ - ۵۵ در جلسات مخفی شهید مظلوم بهشتی شرکت می کرد و در تاکتیک های چریکی همواره خود را برای حوادث آینده آماده می کرد. در زلزله زرند از جمله روحانیونی بود که به کمک مردم بی پناه زلزله زده شتافت و یک بار هم وقتی برای تبلیغ در روستای کد خدا دار کرمان رفت، کدخدا سگ تربیت شده ای را به جان او انداخت.

حوزه تبلیغیش کرمان، یزد، اصفهان، گچساران، باختران، رشت و همه جا بود که از تباهی های شاه و حاکمیت پهلوی می گفت. آخرین صفحات زندگیش در جنگ تحمیلی رقم خورد که به جبهه اعزام گردید و در مرحله دوم بیت المقدس با ترکش گلوله تانک مجروح و پس از پنج ماه رنج و مرارت از آن جراحت به کاروان شهیدان پیوست.[۲]


پانویس

  1. واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص۲۴۷.
  2. کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص305.

منابع