این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

شهید قنبر امیری

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهید قنبر امیری
قنبر امیری.png
زادهٔ۱۳۴۸
تنگ خشک سمیرم
درگذشت/شهادت۱۳۶۷/۴/۴
جزیره مجنون
مدفنگلزار شهدای تنگ خشک سمیرم
محل تحصیلمدرسه علمیه صاحب الزمان (ع)شهر رضا
حوزه علمیه قم
والدین
  • گودرز (پدر)

شهید قنبر امیری یکم فروردین۱۳۴۸، در روستای تنگ خشک از توابع شهرستان سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش گودرز، کشاورزی می کرد و مادرش کشور نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح‌مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم تیر ۱۳۶۷، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و چهاردهم اردیبهشت ۱۳۸۰، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]

زندگینامه

ده سال در حوزه علمیه، به ویژه در جوار نیلوفر کویر،حضرت فاطمه معصومه (س) به علوم آل محمد(ص) پرداخت؛ تا پایان رسائل و مکاسب ،نبوغ و استعدادش خیلی خوب بود.

هنگامی هم که به روستای خود در سمیرم می آمد کارش تبلیغ و منبر بود و خدمت به مردم و کمک به پدر در کشاورزی.

گاهی هنگام درو کردن در حال روزه آن‌چنان بی تاب و تشنه می شد که شکمش را روی خاک می گذاشت اما اذان ظهر که می شد، به نماز می رفت تا مردم منتظر نمانند.

کتابخانه ای را جنب مسجد تشکیل داد تا در امور فرهنگی به علاقه مندان کمک کند.

شهید امیری، هم اهل علم بود و هم اهل معرفت. تزكيه و تهذیب داشت و به همین خاطر سخنانش بین رزمندگان دل انگیز بود و بر دل می نشست.

در عملیات کربلای ۵ دستش آسیب دید که پس از بهبود، بار دیگر عازم جبهه شد. در تیر ماه سال ۶۷ در مجنون ترین جزیره دنیا به شهادت رسید و چهارده سال جسم شریفش در منطقه ماند تا گروه تفحص پیکرش را یافت و با شکوه کم نظیر تشییع شد.[۲]

پانویس

  1. مهدوی،فرهنگ اعلام شهدای روحانی،ص۱۳۳.
  2. کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص۵۴۵.

منبع