این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

شهید علی تردست

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهید علی تردست
علی تردست.png
زادهٔ۱۳۴۸
سمیرم
درگذشت/شهادت۱۳۶۶/۱۲/۲۳
شاخ شمیران-عملیات کربلای ۱۰
مدفنگلزار شهدایروستای رود آباد
محل تحصیلحوزه علمیه امام صادق (ع) سمیرم
والدین
  • علی بابا (پدر)

شهید علی تردست یکم اردیبهشت ۱۳۴۸، در روستای رودآباد از توابع شهرستان سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش علی بابا، کشاورز بود و مادرش عذرا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به فراگیری علوم دینی و حوزوی نیز پرداخت. طلبه (سطح مقدمات) بود. سال ۱۳۶۶ ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم اسفند ۱۳۶۶، در شاخ شمیران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.[۱]

زندگی‌نامه

اولین کتاب درسی اش را خرید یعنی کتاب جامع المقدمات و در صفحه اولش نوشت: "خرم آن روز کزین منزل ویران بروم.."

طلبه شهید، علی تردست سال ۱۳۶۴ وارد حوزه علمیه امام صادق (ع) سمیرم شد و پس از مدتی تلمذ در محضر استادان حوزه، تکلیف الهی خویش را در دفاع از اسلام و کشور اسلامی دید، به فرمان امام گردن نهاد و به جمع رزمندگان جبهه نور پیوست.

یک بار بر اثر ترکش خمپاره بعثی ها از ناحیه پا مجروح گردید. پس از بهبود، زندگی مشترک با همسرش را تنها ۲۵ روز بود شروع کرده بود که باز روانه جبهه شد. علی در عملیات کربلای ۴ آرپی جی زن و پدرش علی بابا، کمک آرپی جی زن!

خدایا نور در نور این چنین استحدیث عشق منصور این چنین است ...

در کربلای ۵، علی زخمی می شود، پدر بزرگوارش رزمنده دلاور پیر، او را به بهداری پشت خط منتقل می کند و خود پیروز از آزمون الهی در منطقه عملیاتی می ماند....

در عملیات کربلای ۱۰ هم علی بی سیم چی بود که یکی از یاران آرپی جی زن او به شهادت می رسد، او بی سیم را روی زمین می گذارد، آرپی جی را برداشته و سه تانک را شکار می کند و مجددا بیسیم را برمی دارد تا موفقیت خود را گزارش کند که تیری به پیشانی او اصابت می کند و در بارگاه ملیک مقتدر بار می یابد.[۲]

پانویس

  1. واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص207.
  2. کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص547.

منابع