این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

شهید حمید سلیمانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهید حمید سلیمانی
H-soleymani.JPG
زادهٔ۱۳۴۰
اصفهان
درگذشت/شهادت۱۳۶۲/۸/۳۰
مریوان، والفجر ۴
مدفنگلستان شهدای اصفهان
محل تحصیلحوزه علمیه قم
والدین
  • محمد (پدر)

طلبه شهید حمید سلیمانی(1340ش-1362) به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سی ام آبان ۱۳۶۲، در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلستان شهدای شهرستان اصفهان قرار دارد.[۱]

زندگینامه

پانزدهم آذر ۱۳۴۰، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمد، در کارخانه ذوب آهن نجاری می کرد و مادرش مریم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند. و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح مقدمات پرداخت.

شهید حمید سلیمانی، مجاهد وارسته روحانی که نامش، هم در جریدۀ مبارزات قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و هم در کارنامه مجاهدات بعد از آن ثبت و جاودانی است. در چهلم شهدای تیر برگزار کننده راهپیمایی باشکوهی از دانش آموزان علیه رژیم پهلوی بود که ساواک او را دستگیر و دو ماه زندانی ش کرد. در تظاهرات ۱۱ محرم نیز تیری به دست چپش خورد و مجروح گشت. انقلاب که پیروز شد و کفتاران بعثی به بیشه شیران حقیقت حمله کردند، حمید به دفاع از اسلام عزیز و کشور اسلامی پرداخت.

در اولین اعزام وارد کردستان شد و در درگیری ها با بی غذایی و مشکلات فراوان دست و پنجه نرم کرد و بعد هم که به جنوب اعزام گردید از عملیات فرماندهی کل قوا تا والفجر ۴، او بود و رزمی بی امان!

شهید سلیمانی در عملیات طریق القدس به شدت مجروح و بستری شد. در یکی از محورهای عملیاتی، پنج روز به اتفاق چند نفر از دوستانش راه را گم کردند و با توسل به ساحت قدس اهل بیت (ع) مسیر را یافتند.


شهادت

طلبه رسائل و مکاسب خوان حوزه علمیه قم، هفت خان عشق را گذراند. از فرماندهی دسته، گروهان، گردان، محور، مسئولیت ستادی ...... تا شهادت در عملیات والفجر ۴، آن هم به هنگام صلوات بر محمد و آل محمد.[۲] مدفن این شهید عزیز در گلستان شهد ای تخت فولاد اصفهان مباشد.

پانویس

  1. واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۳۹۹
  2. کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص ۱۰۴

منابع