شجاع غافل سیستانی

میرزا شجاع سیستانی، شاعر ادیب قرن یازدهم هجری.

معرفی

پسرعموی ملک حمزه سیستانی است. از سیستان به اصفهان آمد و در محلّه عباس آباد اصفهان ساکن شد. در سخن شناسی و معنی پردازی کمال مهارت را داشت و انواع شعر را نیکو می سرود. در زمان تألیف تذکره نصرآبادی (حدود 1083ق) هنوز جوان بود.

این رباعی از اوست:

گر سکّه دل بر سخن خویش زنی		کی حرف بدی ز دشمن خویش زنی
بدگویی خلق همچو چنگ و دُهُلست		منواز که خود بر دهن خویش زنی^[۱]^[۲]

پانویس

↑ نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص52؛افشارسیستانی، بزرگان سیستان، ص228؛تهرانی، الذریعه، ج9، ص507.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۶۳.

منبع

مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

[1] نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص52؛افشارسیستانی، بزرگان سیستان، ص228؛تهرانی، الذریعه، ج9، ص507.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۶۳.

[۱]

[۲]

شجاع غافل سیستانی

معرفی

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو