سید عبدالرسول رحیم زاده

سید عبدالرسول رحیم زاده

سید عبدالرسول رحیم زاده (روغنی) (1255ش -1339ش) فرزند سید عبدالرحیم در اصفهان و در خانواده ای تاجر به دنیا آمد. وی هم راه پدر و برادران خود تا 16 سالگی در امور تجارت محصولات کشاورزی و دامداری فعالیت می کرد. او از خیرین شهر به شمار می آمد و اقدامات عام المنفعه زیادی انجام داده است.

فعالیت ها

با پیشنهاد وی و تصویب حکومت وقت، کارخانه ریسندگی رحیم زاده را به سال 1312ش در اصفهان تأسیس کردکه در آن 493 نفر مشغول به کار شدند. هیأت مدیره این کارخانه را آقایان سید محمد کتابی و حاجی میرزا جعفر رحیم زاده، حاجی سید فولادی تشکیل می دادند .

سید عبدالرسول رحیم زاده در همه امور از جمله صنعت، کشاورزی، فرهنگی و اجتماعی فعال بود و اقدامات زیادی دراین امور انجام داد و این امر موجب گردید که در سال 1326ش حکومت وقت یک قطعه مدال درجه یک همایونی به ایشان اهداء نماید .

از اقدامات عام المنفعه وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1 -تأسیس بیمارستان رحیم زاده در سال 1326ش در زمینی به وسعت 12000متر مربع با چهار طبقه ساختمان شامل بخش های رادیولوژی، آزمایشگاه، داروخانه و... . با توجه به اینکه در آن موقع در ایران بیماری کچلی شایع بود، ایشان دستگاهی برای درمان این بیماری برای مرکز خریداری کرده بودند. این بیمارستان توسط عبدالباقی طبیب و چند پزشک آلمانی اداره می شد. شایان ذکر است که این بیمارستان هم اکنون با تغییر نام به بیمارستان امیرالمؤمنین(علیه السلام) شهرت دارد که در خیابان احمدآباد اصفهان دایر است.

2-تأسیس شرکت برق اصفهان

3 -ساخت حمام در روستای مدیسه به سفارش آیت الله سید ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی.

4 -ساخت مدرسه و حمام در روستاهایی که مالکیت داشت از جمله روستای هومان کرون.

5 -احداث پل کله و پل فلاورجان بر روی رودخانه زاینده رود.

6 -احداث حمام صحت (در بازار اصفهان- کوچه خیاط ها) و حمام عافیت(در خیابان عافیت).

7 -احداث مسجد رحیم زاده در خیابان احمدآباد.

سید عبدالرسول، فردی دانش دوست بود و ارتباط محکمی با علما و حوزه های علمیه داشت چنانکه وجوهاتی برای مدارس علمیه و طلاب در نظر گرفته و حتی در وصیت نامه خود نیز نگاشته بود که از ثلث مالش هزینه آب و برق چهارده مدرسه علمیه در نجف اشرف را برای مدت 20 سال پرداخت کنند . اینگونه خیرات مورد تأیید علامه بزرگوار شیخ آقا بزرگ تهرانی نیز هست. به طوری که در مقدمه »التبیان فی تفسیر القرآن « می نویسد:

»المحسن الصالح السیدعبدالرسول الروغنی الشهیر من تجار اصفهان و هو من المؤثرین و اهل الخیر و کانت له بعض المبرات یجریها علی یدنا فی النجف االشرف« .

وی همچنین به درخواست آیت الله سبزواری مبنی بر اینکه در مشهد مقدس اهالی و زوار از جهت گورستان در مضیقه می باشند، دو قطعه زمین به وسعت 367500 متر مربع جهت دفن رایگان اموات خریداری نمود .

وی در زمینه فعالیتهای علمی - فرهنگی خود اقدام به چاپ کتابهایی از جمله »زادالمعاد« علامه مجلسی، »نهج البلاغه«، »نهج الفصاحه«، »مفاتیح الجنان « و... و توزیع رایگان آنها بین حوزه های علمیه و طالب علوم دینی و مردم نمود. ولی شاید مهمترین اقدامی که در این زمینه انجام داده، مساعدت مالی وی جهت چاپ و توزیع »تفسیرالبیان « نوشته عالم بزرگوار شیخ طوسی بوده باشد.

حاج میرزا علی آقای شیرازی در پایان جلد اول این تفسیر پیرامون علل طبع این کتاب نفیس چنین نگاشته است که:

شخصی در اصفهان به ایشان (سید عبدالرسول) گفته بود ختمی چهل روزه گرفتم به قصد زیارت امیر مؤمنان (علیه السلام) در رؤیا، چهل روز سرآمد و حاجت بر نیامد. تجدید نمودم، در شب آخر به زیارت آن حضرت (علیه السلام) رسیدم. پس از عرض حاجت آن حضرت به من فرمودند به سید عبدالرسول روغنی بگو به همراهی شیخ شیرازی تفسیر تبیان را به طبع برساند. شیخ شیرازی را به حقیر تطبیق نموده امر فرمودند در مقام برآمده. به توفیق مسبب الاسباب این امر خطیر به انجام رسید .

سفرها

سید عبدالرسول رحیم زاده در سن 16 سالگی برای تجارت به کشور شوروی سابق مهاجرت کرد و به اتفاق دایی های خود، به فعالیت در زمینه تجارت کالا بین ایران و شوروی اقدام نمود. مدت اقامتش در شهر باکو در کشور شوروی سابق نزدیک به 36 سال به طول انجامید و در آنجا معروف به رحیم اُف (رحیم زاده)گردید. در این مدت دو بار به زادگاه خود برگشت، مرتبه اول برای ازدواج با دختر عمویش و مرتبه دوم، برای بررسی موقعیت های کاری و بازدید از اصفهان. نامبرده قبل از انقلاب (1917م) شوروی، تمام مایملکش را به اصفهان انتقال داد و خود نیز عازم این شهر گردید.

وفات

سید عبدالرسول رحیم زاده، سرانجام در تاریخ26 اردیبهشت1339 دارفانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان تکیه ملک گلستان شهدامدفون شد.

منبع

مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.