این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید احمد لنبانی بهشتی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج سیّد احمد بهشتی( 1286ق-1362ق) فرزند سیّد حسن، معروف به لنبانى، عالم فاضل و پارسا، مرد وارسته و زاهدی بود. او گاهی منبر می رفت و مردم را موعظه می فرمود.
معرفی
وی در16 صفر سال 1286 ق در اصفهان متولد شد. او مقدمات علوم را در اصفهان فرا گرفت و برای تكميل تحصيلات راهى نجف گرديد. وی پس از تكميل علوم به اصفهان بازگشت. وی امامت جماعت مسجد قرچقه ( بهشتى )، مسجد ايلچى و مسجد سر جوی شاه را به عهده داشت. آن جناب از علمايى همچون آيت الله سيد ابوالحسن مديسه اى اصفهانى اجازاتى در انجام امور حسبيه داشت. او در اخلاق اسلامى ممتاز بود و هنگام بيان مصيبت اهل بيت(ع) از ديدگانش جوى اشک روان مى شد.
وفات
او در 29 جمادی الاوّل 1362ق وفات یافت و در تخت فولاد، نزدیک مصلّی مدفون شد و پس از آن در محل دفن وی، تکیه ای ساخته شد که به تکیه زرگرها معروف شد. [۱]
| باز ز جور فلک، روز به ما گشته شام | رفت زدار فنا زاده خيرالانام | |
| آنكه بدى دائماً در پى ترويج دين | بود مبلّغ مدام بهر خواص و عوام | |
| به شيعيان بود او واعظ شيرين سخن | نمى رود از نظر بيان آن نيک نام | |
| كرد بهشتى دو تا جزو به تاريخ وگفت | « احمد والامقام رفت بدارالسلام » |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.