این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سیدرضا حسینی اصفهانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
میرزا سید رضا بن میرزا شاه تقی حسینی اصفهانی شاعر و ادیب از شعرای قرن دوازدهم هجری اصفهانی است.
معرفی
از دوستان صمیمی شیخ محمدعلی حزین بوده و در حسن سلیقه و رنگینی صحبت بی نظیر و سخن فهمی و نکته سنجی مُسلم هر صغیر و کبیر بود. از شکفته طبعان روزگار بوده و ایامی مهیا به عزت و احترام داشت. گاهی به شعر و انشا رغبت نموده، ابیات بلند از طبع مشکل پسندش سامعه افروز می شد. «سید» تخلص می کرد.
این رباعی از اوست:
| در دل ز غم تو خارخاری دارم | از داغ به سینه لاله زاری دارم | |
| افسرده شدست گلشن باغ نظر | ای گریه بیا که با تو کاری دارم. |
وفات
سرانجام در سال 1133ق در اصفهان وفات یافت. احتمال دارد او همان شخصی باشد که به عنوان «میرزا رضا حسینی» در بقعه علامه مجلسی جنب مسجد جامع اصفهان مدفون است.[۱][۲]
پانویس
- ↑ حزین، تذکره المعاصرین، صص 193 و 194؛ تاریخ و حزین، سفرنامه حزین، صص 209 و 210؛ آذربیگدلی، تذکره آتشکده، (نیمه نخست از بخش سوم)، ص943؛ حسین صبا، تذکره روز روشن، ص299؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج9، صص 481 و 364؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 620 و 615؛ مهدوی، زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، ص319؛ مهدوی، مزارات اصفهان، ص36؛ گزی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص127.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص120.
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.